-
1.《感遇十首次韵和黄著作鲁直以将穷山海迹胜绝》 宋·晁补之
仓鹒知阳春,乔木声关关。
白驹不食苗,奈此空谷寒。
昔有丹徒士,槟榔贮金盘。
富贵怀隐忧,无宁归故山。 -
2.《和胡俛学士游西池书事》 宋·苏颂
皇都有沧池,近在金商陌。
渊源控河汴,襟带引京索。
众派泻寒光,一鉴涵空碧。
晴明天垂幕,阴霭地滋脉。 -
3.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。 -
4.《扬州寒食赠屯田张员外成均吴博士同年殿省柳》 宋·王禹偁
前年寒食节,待诏直内庭。
休暇百官出,独掩深严扃。
近侍不敢醉,赐酒空满瓶。
闲就通中枕,时闻索上铃。 -
5.《十八学士歌》 明·归有光
十八学士谁比方,争如瑚琏登明堂。
立本丹青褚亮赞,至今遗事犹焜煌。
有隋之季天壤坼,英雄草昧皆侯王。
真人挥霍静区宇,遂偃干戈兴文章。 -
6.《方壶云山烂熳图同胡士恭博士题》 明·苏伯衡
我家海岳之画图,乃是小米手所摹。
舟崖翠壁走云气,北连恒碣南衡庐。
长风中来吹不断,疑有鬼物阴卷舒。
石林倏开复冥漠,雷雨欲至愁鼪鼯。 -
7.《夏节士》 元·王冕
夏侯先生天下士,风流倜傥忠义俱。
平生勋业能自知,腹内更有非常书。
浪游不废灯火读,骑马儿郎空碌碌。
王门讲道三十年,坐使穷荒移国俗。 -
8.《为徐进士天隐赋辟谷和吟》 宋·卫宗武
物盈宇宙皆有穷,一气先天常浩浩。
荣华富贵能几何,百岁光阴如电扫。
开闢由来莫几年,圣哲英雄骨俱槁。
勋名盖世文瑞时,岂若玄玄穷徼妙。 -
9.《赠秉放处士》 宋·王禹偁
媒雉不诱凤,由鹿不致麟。
终南有嘉士,天子不得臣。
板舆入穷谷,同隐之推亲。
种木山之阿,采兰涧之滨。 -
10.《道士周玄初鹤林行》 明·刘基
鹤林道士轩辕徒,以飙为轮雷为舆。
开山养鹤作骐骥,上下二仪周六虚。
雏成洗髓扶桑窟,缟练羽毛曈铁骨。
声飘碧落玉清扬,影拂太微云灭没。 -
11.《伤王学士》 唐·沈佺期
闭囚断外事,昧坐半馀期。
有言颖叔子,亡来已一时。
初闻宛不信,中话涕涟洏。
痛哉玄夜重,何遽青春姿。 -
12.《寄徐济进士》 唐·罗隐
往年疏懒共江湖,月满花香记得无。
霜压楚莲秋后折,雨催蛮酒夜深酤。
红尘偶别迷前事,丹桂相倾愧后徒。
出得函关抽得手,从来不及阮元瑜。 -
13.《谢观文理尚书惠西京牡丹》 宋·欧阳修
京师轻薄儿,意气多豪侠。
争夸朱颜年少,肯慰白发将花插。
尚书好事与俗殊,怜我霜毛苦萧飒。
赠以洛阳花满盘,◇丽争奇红紫杂。 -
14.《赠蓬壶丁高士琴》 宋·白玉蟾
瓠巴骑鲸上天去,伯牙成连亦千古。
浅世断无钟子期,弦中妙意为谁举。
春风春雨满潇湘,人在蓬窗闭竹房。
竹里鹃啼喉舌冷,花间莺宿梦魂香。 -
15.《赠陈高士琴歌》 宋·白玉蟾
昨夜西风起白苹,从前湖海几酸辛。
感今怀古无限事,拄颊闲思一怆神。
琼窟先生鼓玉琴,一调一弄符我心。
屈平宋玉不可挽,西风黄叶为知音。 -
16.《寄谢碧云张高士》 宋·程公许
临邛自昔多仙才,鹤鸣神丹夜昭回。
唐鸿都客尤奇俊,飞神碧落超蓬莱。
宋采石战强敌摧,少微褒封自公台。
心印今复传云来。 -
17.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
18.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
19.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
20.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。