-
1.《世降》 明·刘玉
六籍逮狂秦,三王迹已陈。
虞渊初息驾,沧海又扬尘。
猿鹤皆君子,豺狼有故人。
只存丹窍理,常与日华新。 -
2.《游金华山诗》 南北朝·沈约
远策追夙心。
灵山协久要。
天倪临紫阙。
地道通丹窍。
未乘琴高鲤。
且纵严陵钓。
若蒙羽驾迎。
得奉金书召。
高驰入阊阖。
方覩灵妃笑。 -
3.《益寿美金花》 元·侯善渊
忘形遗照。
无垢清虚真至妙。
物外霞辉。
天岸波澄混太微。
列开丹窍。
悟入重玄明总要。
出化星仪。
风御灵飙易象嬉。 -
4.《货丹吟》 唐·邻道场人
寻仙何必三山上,但使神存九窍清。
炼得绵绵元气定,自然不食亦长生。 -
5.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
6.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
7.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
8.《勉牛生、夏侯生》 唐·吕岩
二秀才,二秀才兮非秀才,非秀才兮是仙才。
中华国里亲遭遇,仰面观天笑眼开。
鹤形兮龟骨,龙吟兮虎颜。 -
9.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
10.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
11.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
12.《减字木兰花》 宋·沈瀛
气升气止。
引得丹元童子喜。
耳里闻风。
知是泥丸一窍通。
危楼宴酒。
不觉黄芽生蕊寿。
芽长如何。
只觉金花罩体多。 -
13.《登罗浮绝顶奉同蒋王二大夫作》 清·屈大均
霃霃太古云,至今未开辟。
山气日汹涌,随风洒精液。
触石生洪波,微茫在咫尺。
登山若浮海,舟航即轻策。 -
14.《仲昭约明岁游天台雁荡先以逍遥衣见赠作张公》 明·王叔承
范生有约登翠微,天台雁荡余当归。
山中鹤翎堕仙氅,秋风赠我逍遥衣。
衣作逍遥游,歌酬缥缈句。
江帆昨泛东西九,洞府微茫在烟树。 -
15.《题大像》 宋·王易简
□□未生时,先有此石岩。
一从下生已,□□□□□。
初发混沌窍,吐尽龙宫函。
嗟□□□□,巍坐当空嵌。 -
16.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
17.《七星山》 宋·李弼
乘兴上东山,天风拂壮颜。
七星连地脉,一窍透天关。
玄鹤何年去,丹炉尽日閒。
我因厌尘俗,到此不知还。 -
18.《十月暄甚人多疾十六日风雨作寒气候方少正作》 宋·陆游
昔我从行台,宿师南山旁。
仲秋已戒寒,九月常霣霜。
入冬即大雪,人马有仆僵。
土床炽薪炭,旃毳如胡羌。 -
19.《游锦屏山谒少陵祠堂》 宋·陆游
城中飞阁连危亭,处处轩窗临锦屏。
涉江亲到锦屏上,却望城郭如丹青。
虚堂奉祠子杜子,眉宇高寒照江水。
古来磨灭知几人,此老至今元不死。 -
20.《喜迁莺·莫寻玄妙》 宋·无名氏
莫寻玄妙。
我分明说破,修行关窍。
战睡敌魔,忘情绝念,此是圣贤正教。
饮食则定除疑,每日勤修觉照。