-
1.《丹桂》 宋·袁说友
月窟分仙种,人间识此花。
十分晴殢酒,一抹晚呈霞。
晓镜匀丹脸,香肌挹疑纱。
相看秋色净,独映夕阳斜。 -
2.《水调歌头·游览》 宋·黄庭坚
瑶草一何碧,春入武陵溪。
溪上桃花无数,枝上有黄鹂。
我欲穿花寻路,直入白云深处,浩气展虹霓。
只恐花深里,红露湿人衣。 -
3.《张好好诗》 唐·杜牧
牧大和三年,佐故吏部沈公江西幕,好好年十三,始以善歌来乐籍中。
后一岁,公移镇宣城,复置好好于宣城籍中。
后二岁,为沈著作以双鬟纳之。
后二岁,于洛阳东城重睹好好,感旧伤怀,故题诗赠之。 -
4.《芙蓉花》 宋·方岳
绿裳丹脸水芙蓉,不谓佳名偶自同。
一朵方酣初日色,千枝应发去年丛。
莫惊坠露添新紫,更待微霜晕浅红。
却笑牡丹犹浅俗,但将浓艳醉春风。 -
5.《赠成炼师四首》 唐·刘言史
花冠蕊帔色婵娟,一曲清箫凌紫烟。
不知今日重来意,更住人间几百年。
黄昏骑得下天龙,巡遍茅山数十峰。
采芝却到蓬莱上,花里犹残碧玉钟。 -
6.《神女祠(一作圣女庙)》 唐·许浑
停车祀圣女,凉叶下阴风。
龙气石床湿,鸟声山庙空。
长眉留桂绿,丹脸寄莲红。
莫学阳台畔,朝云暮雨中。 -
7.《夜宴观妓》 唐·薛逢
灯火荧煌醉客豪,卷帘罗绮艳仙桃。
纤腰怕束金蝉断,鬓发宜簪白燕高。
愁傍翠蛾深八字,笑回丹脸利双刀。
无因得荐阳台梦,愿拂馀香到缊袍。 -
8.《秋霁后》 唐·罗隐
净碧山光冷,圆明露点匀。
渚莲丹脸恨,堤柳翠眉颦。
蝉已送行客,雁应辞主人。
蝇蚊渐无况,日晚自相亲。 -
9.《华清宫》 唐·高蟾
何事金舆不再游,翠鬟丹脸岂胜愁。
重门深锁禁钟后,月满骊山宫树秋。 -
10.《拨棹子》 唐·尹鹗
风切切,深秋月,十朵芙蓉繁艳歇。
小槛细腰无力,空赢得,目断魂飞何处说¤
寸心恰似丁香结,看看瘦尽胸前雪。