-
1.《千秋岁·次韵少游》 宋·苏轼
岛边天外, 未老身先退。
珠泪溅, 丹衷碎。
声摇苍玉佩、色重黄金带。
一万里,斜阳正与长安对。 -
2.《苏武令·塞上风高》 宋·李纲
塞上风高,渔阳秋早。
惆怅翠华音杳。
驿使空驰,征鸿归尽,不寄双龙消耗。
念白衣、金殿除恩,归黄阁、未成图报。 -
3.《次韵孙兴宗秋怀》 宋·王之道
秋山赫赫明丹枫,秋天隐隐分玄鸿。
不知眼界阔多少,九华突兀撑晴空。
嗟予老病百事懒,谁能强勉追儿童。
读书既苦齿多豁,属文益觉心如蓬。 -
4.《曾游》 唐·戴叔伦
泊舟古城下,高阁快登眺。
大江会彭蠡,群峰豁玄峤。
清影涵空明,黛色凝远照。
碑留太史书,词刻长公调。
绝粒感楚囚,丹衷犹照耀。
怀哉不可招,凭阑一悲啸。 -
5.《木兰花慢》 宋·史浩
忠劳久笃于王家;维熊维罴,吉梦是生于男子。
彩绚朝阳之F457F23C,光腾天上之麒麟。
岂维相阀之英,抑亦圣朝之瑞。
椒花柏叶,王正初过于三朝;凤蜡星球,灯夕匪遥于十日。 -
6.《送夫赴襄阳》 宋·卢氏
羡君家世旧缨簪,百战常怀报主心。
草檄有才追记室,筑台无路继淮阴。
射雕紫塞秋云黑,走马黄河夜雪深。
白首丹衷知未变,归来双肘印黄金。 -
7.《又将放榜》 宋·宋真宗
四海为家宝绪隆,旁求文雅振儒风。
命乡随叶来多士,较艺抡材有泽宫。
簪绂近臣当显任,丝纶深旨论丹衷。
旰宵汲汲予存念,夙夜孜孜尔徇公。
名实岂惟稀鉴内,贤能皆萃网罗中。
儜观翘楚登时用,布政分忧协庶功。 -
8.《元兵俘至合沙,诗寄仲子》 宋·陈文龙
斗垒孤危势不支,书生守志定难移。
自经沟渎非吾事,臣死封疆是此时。
须信累囚堪衅鼓,未闻烈士竖降旗。
一门百指沦胥尽,唯有丹衷天地知。 -
9.《自陈诗》 宋·刘三嘏
虽慙涔勺赴沧溟,仰诉丹衷不为名。
寅分星辰将降祸,兑方疆宇即交兵。
春秋大义惟观釁,王者雄师但有征。
救得燕民归旧主,免于戎肤自称兄。 -
10.《月下夜行》 明·张宇初
官舸宵征上,丹衷切帝畿。
水寒霜逼枕,江静月侵衣。
微火村墟僻,残烟网罟稀。
山林衰倦久,鸥鹭惬忘机。 -
11.《新秋往来湖山间》 宋·陆游
禹祠巍巍阅千代,广殿修廊半倾壤。
屹然遗窆每摩挲,石长苔侵字犹在。
去年已媿曳杖来,今者更用儿扶拜。
聊持一酌荐丹衷,衰疾龙锺神所贷。 -
12.《寄题程元成纷事山居三咏·葵心堂》 宋·杨万里
人笑戎葵定自痴,不愁曦景蚕兼迟。
便令隔雾光难到,也则倾心苦为谁。
卫足平生非我志,向阳一点只天知。
话头试问伯休父,休父丹衷便是葵。 -
13.《上太师公相生辰诗十首》 宋·无名氏
扬眉吐气快生风,万里归来虎帐中。
竭节任公营之计,解纷排难激丹衷。
只凭忠信行冯貊,遂使声名等贷崧。
一德一心天所祐,定知福寿享无穷。 -
14.《祷雨福溪岩》 宋·陈造
我访福溪岩,行行黍稌中。
人家打麦罢,邻里笑语同。
迎官问来意,不信有蕴隆。
淙激田间泉,诘曲走青虹。 -
15.《水调歌头 寿时相》 元·王恽
佩兰近佳节,高第照神州。
西山致有爽气,天际翠眉修。
酿作碧霄清露,暗满庭前细菊,香淡一帘秋。
春酒未容泻,寿席已风流。 -
16.《木兰花慢 望郝奉使墓》 元·王恽
洒西风老泪,又马上,望郎山。
对红露秋香,芙蓉城阙,依旧雄藩。
碧云故人何在,忆扶摇、九万看鹏搏。
赋就凤凰楼晚,星沉鹦鹉洲寒。 -
17.《试学士院闻大贺过重华宫》 宋·项安世
君王凤辇过龙楼,清晓都门积雨收。
泪落三朝馀父老,春生簇仗万貔{左豸右林}。
群公就曰丹衷罄,索虏闻风逆胆羞。
湖海小臣心未已,便陈千虑向鳌头。 -
18.《投所知》 宋·叶茵
中流砥柱一宗臣,长把丹衷动玉宸。
三十四番如此疏,百千载后更无人。
堂留薇药谁知已,路长萧茅谩得春。
自是不曾轻出处,到头著著为斯民。 -
19.《思亲》 宋·刘黻
拟著青衫归拜亲,青衫示著已危身。
鸦山地阻无书到,雁荡峰高有梦频。
节物荒凉嗟远客,家庭笑语愧乡人。
葵心但秉丹衷在,冬极从来又有春。 -
20.《宣公泉歌》 宋·葛绍体
几年废井城东衙,甃石缺裂洿淖多,奈此宣公初凿何。
宣公浩气辈孟轲,论谏仁义永不磨,炳炳丹衷史所夸。