-
1.《南柯子 仆慕吕勉夫陈天民之为人(原作旧,》 元·袁易
酒边,仆因育向所寄张玉田词,二公欣然属和,遂口占小词为谢。
酒阑更唱迭和,忽以成卷,漫录之,以为再会喜话云卖药韩康伯,还丹吕洞宾。
相逢况有葛天民。
笑杀神仙,元只在红尘。 -
2.《龙花寺主家小尼(郭代公爱姬薛氏幼尝为尼小名仙人子)》 唐·白居易
头青眉眼细,十四女沙弥。
夜静双林怕,春深一食饥。
步慵行道困,起晚诵经迟。
应似仙人子,花宫未嫁时。 -
3.《捣练子·一为人》 元·王哲
一为人。
做凡身。
四般假合怎生真。
*哩,哩*。
搜玄路,出迷津。
静中调养气精神。
*哩,哩*。 -
4.《惊蛰家人子辈为易疏帘》 宋·范成大
二分春色到穷阎,儿女祈翁出滞淹。
幽蛰夜惊雷奋地,小窗朝爽日筛帘。
惠风全解墨池冻,清昼胜翻云笈签。
亲友莫嗔情话少,向来屏息似龟蟾。 -
5.《永邑杨君鉴子明譬斋读书将从事於古人为己之》 宋·陈文蔚
人性靡不善,因物始有迁。
本体遭剥蚀,如鉴尘所昏。
畴昔均秉彝,善端本绵绵。
既茂闲邪功,诚心所由存。 -
6.《寄浙漕王子文野以思君令人老五字为韵得诗五》 宋·五迈
原明有申公,公休继文正。
后来诸名家,有子多不令。
堂堂先太史,孤峭立万仞。
身不为从官,美谥君所命。 -
7.《寄浙漕王子文野以思君令人老五字为韵得诗五》 宋·五迈
西山门下士,杂袭如鱼鳞。
惟我与子文,受爱异他人。
送我长沙序,言言足书绅。
赠君樵川诗,字字示宠珍。 -
8.《寄浙漕王子文野以思君令人老五字为韵得诗五》 宋·五迈
我友半湖海,知心吾子文。
君忙我已老,事事不如君。
君生通贵家,我出寒素门。
君披貂毛裘,我著犊鼻褌。 -
9.《寄浙漕王子文野以思君令人老五字为韵得诗五》 宋·五迈
我本麋鹿群,官职不要讨。
儋石倘有储,山林堪佚老。
焚香旦告天,非为其私祷。
一愿屡丰年,田畴足禾稻。 -
10.《寄浙漕王子文野以思君令人老五字为韵得诗五》 宋·五迈
长沙一倾盖,情好如埙篪。
间关十寒暑,何时不相思。
君为睢邸教,再挹冰玉姿。
升堂拜寿母,摩机识馨儿。