-
1.《海滨石根茎而生类于芝者俗呼为石花已为作记》 宋·郑刚中
幻化无穷,天巧难觑。
诸香妙华,种种呈露。
都随春来,亦随春去。
缤纷颠倒,与空同处。
此华希有,周流四序。
雨风雾烟,盈虚朝暮。
以何因缘,其体坚固。
无颜色染,无开落故。 -
2.《邵文伯得玉兰於昭亭持以见遗因求诗为作长句》 宋·李弥逊
羲和呼龙晓耕烟,斗挹沆瀣膏琼田。
青女剪刻了不睡,瑶草竞秀争春妍。
凝冰作肤露作胸,蕙花兰干香蘅荃。
仙人掌中太华小,上有玉井开丛莲。 -
3.《芳庭为作希圣二字以诗谢之》 宋·胡仲弓
贯休铁画天上奇,芳庭心法今似之。
偃波垂露久不作,云烟洒洒光陆离。
北山塔颖健笔卓,西湖倒泻为研池。
长空万里纸一幅,等闲挥翰摇坤维。 -
4.《鹧鸪天(王清叔具草酌赏海棠为作二绝句,清叔击节,概括以鹧鸪天歌之)》 宋·姚述尧
昨夜东风到海涯。
繁红簇簇吐胭脂。
恍疑仙子朝天罢,醉面匀霞韵更宜。
(类说云:花以海名者,皆自海外来。
>(br>欢未足,困相依。
羞将兰麝污天姿。
少陵可是风情薄,却为无香不作诗。 -
5.《东坡公以种松法授都梁杜子师并为作诗子师求》 宋·晁补之
长锥散子岩岩遍,短竹扶条岁岁添。
待得烹茶有松叶,不应更课木奴缣。 -
6.《东坡公以种松法授都梁杜子师并为作诗子师求》 宋·晁补之
佩牛未敢邀君出,射虎何当许我从。
要看堂堂冠剑叟,苍然十万甲夫中。 -
7.《东坡公以种松法授都梁杜子师并为作诗子师求》 宋·晁补之
不学栽橙业种松,未惭履狶笑屠龙。
许君尽得东坡术,已与先生一事同。 -
8.《张秀才复留为作》 宋·陈造
邮城望繁川,渺莽天一陬。
亲知非不多,噬肯一来游。
张侯我石友,前辈放一头。
逃俗火避湿,赴义鹰韝名。 -
9.《西征舣舟肖洲投宿野漏下数刻主媪为作粥与同》 宋·王迈
君不见淮阴彻侯未得志,胯下从人真短气。
漂母以食拱而前,心许王孙当富贵。
又不见文叔宏时,大树将军身从之。
一夕相顾馁色红,芜蒌之粥甘如饴。 -
10.《寒夜拥炉瓶梅枯冻戏为作下火诗》 明·周之翰
寒勒铜瓶冻未开,南枝春断不归来。
这回不入梨云梦,却把芳心作死灰。 -
11.《心老久许为作画未果以诗督之》 宋·陈与义
布衲王摩诘,禅余寄笔端。
试将能事迫,肯作画工难。
秋入无声句,山连欲雨寒。
平生梦想处,奉乞小巑岏。 -
12.《陈伯固使君祷雨得雪为作》 宋·陈造
妖魃肆虐挻馀灾,麦田未麦空黄埃。
饥民忍饥守乡土,倚公力挽和气回。
梵筵告旱初拜手,补陀仙人已回首。
杨枝一麾神受职,雪龙占先效奔走。 -
13.《王正卿为作山水小轴作此促之》 宋·李流谦
王郎妙墨石剖璧,正尔不从著意得。
十日一水五日石,犹笑前人风雨疾。
溪藤小幅白雪光,向来数笔衣不裳。
浊河未清子未忙,但恐竟轴海变桑。 -
14.《药圃旧无竹仆为作诗从闲止乞栽》 宋·赵蕃
如闻旧隐竹多有,想见频年筍更添。
一日借居无不可,数竿分我未伤廉。
悬知影可连书屋,便恐山无到野檐。
如许作谋还自笑,未应于此是真潜。 -
15.《伤卢献秀才(献有《愍征赋》一卷,人为作注)》 唐·皮日休
愍征新价欲凌空,一首堪欺左太冲。
只为白衣声过重,且非青汉路难通。
贵侯待写过门下,词客偷名入卷中。
手弄桂枝嫌不折,直教身殁负春风。 -
16.《访弟长沙霍元瞻雪夜为作秋山图》 明·詹同
我爱霍元瞻,清标如玉雪。
苍松立石崖,白鹤鸣海月。
瘦马冲寒冰在须,日暮去访元瞻居。
高堂中夜烧长烛,为我写出《秋山图》。 -
17.《得猫於近村以雪儿名之戏为作诗》 宋·陆游
似虎能缘木,如驹不伏辕。
但知空鼠穴,无意为鱼餐。
薄荷时时醉,氍毹夜夜温。
前生旧童子,伴我老山村。 -
18.《梦至一园池藕花盛开水鸟飞鸣为作二小诗记之》 宋·张耒
偶来乘兴不须疑,一顷秋香欲发时。
老子婆娑真为尔,百回相见愧鸬鹚。 -
19.《过李景安论诗为作长句》 宋·方回
三百年来工五七,追雅媲骚谁第一。
独闻彭城陈正字,向来得法金华伯。
终古不朽语言在,以诗教人人不识。
善学少陵而不为,殆如孟子不言易。 -
20.《李养吾董教同安为作长编》 宋·丘葵
一元之根贞下起,勾萌甲柝春阳敷。
千红万紫弄晴霁,忽然暗绿绕丘墟。
霜风厉厉百物遂,枝叶剥落留根株。
一诚通复心无愧,虽千万往犹褐夫。