-
1.《赤壁赋中四句·耳得之而为声》 宋·陈普
司听坎体本来清,举世都将贮笛筝。
饱听翛翛北窗吹,人间能有几长庚。 -
2.《哀蜀人为南蛮俘虏五章·初出成都闻哭声》 唐·雍陶
但见城池还汉将,岂知佳丽属蛮兵。
锦江南度遥闻哭,尽是离家别国声。 -
3.《哀蜀人为南蛮俘虏五章·入蛮界不许有悲泣之声》 唐·雍陶
云南路出陷河西,毒草长青瘴色低。
渐近蛮城谁敢哭,一时收泪羡猿啼。 -
4.《一丛花(十二叔节推以无咎生日于此声中为辞,依韵和答)》 宋·晁补之
碧山无意解银鱼。
花底且携壶。
华颠又喜熊罴且,笑骐骥、老反为驹。
文史渐抛,功名更懒,随处见真如。 -
5.《霜天晓角(夜饮武将家,有歌霜天晓角者,声调凄婉,戏为赋之)》 宋·韩元吉
几声残角。
月照梅花薄。
花下有人同醉,风满槛、波明阁。
夜寂香透幕。
酒深寒未著。
莫把玉肌相映,愁花见、也羞落。 -
6.《水龙吟(用些语再题瓢泉,歌以饮客,声韵甚谐,客为之酹)》 宋·辛弃疾
听兮清佩琼瑶些。
明兮镜秋毫些。
君无去此,流昏涨腻,生蓬蒿些。
虎豹甘人,渴而饮汝,宁猿猱些。 -
7.《八声甘州(为遁齐寿)》 宋·黄机
问仙翁、底事到人间,人间足嬉游。
向文边书意,时边著语,□满南州。
逸韵高情总似,野水荡孤舟。
所未能忘者,药鼎茶瓯。 -
8.《声声慢(饯魏绣使泊吴江,为友人赋)》 宋·吴文英
旋移轻鹢,浅傍垂虹,还因送客迟留。
泪雨横波,遥山眉上新愁。
行人倚阑心事,问谁知、只有沙鸥。
念聚散,几枫丹霜渚,莼绿春洲。 -
9.《三犯渡江云(旧平声,今入入声,为竹友谢少保寿)》 宋·陈允平
风流三径远,此君淡薄,谁与伴清足。
岁寒人自得,傍石锄云,闲里种苍玉。
琅玕翠立,爱细雨、疏烟初沐。
春昼长,秋声不断,洗红尘凡俗。 -
10.《声声慢(为高菊墅赋)》 宋·张炎
寒花清事,老圃闲人,相看秋色霏霏。
带叶分根,空翠半湿荷衣。
沅湘旧愁未减,有黄金、难铸相思。
但醉里,把苔笺重谱,不许春知。 -
11.《徵招(和焕甫秋声·君有远游之兴,为首行路难以感之)》 宋·彭元逊
人间无欠秋风处,偏到霜痕月杪。
风雨船篷,日夜风波未了。
忽潮生海立,又天阔、江清欲晓。
孤迥幽深,激扬悲壮,浮沈浩渺。 -
12.《八声甘州 近里有妄男子,为妻所后,遂忿而》 元·梁寅
独守无妄,既历十五年,夫竟旅困羞归,而妻能洁以自守,独理其家,因记年时波荡两鸳鸯,雌雄各分流。
恨郎情似水,妾心如石,此恨难休。
自古恩深沧海,富贵等云浮。
何忍轻离别,翻爱为仇。 -
13.《春日城南闻禽鸟声喧甚为赋二十二韵》 宋·戴表元
今日春气至,新禽各啁嘲。
岂无好唇舌,入耳何怓怓。
雊鹆最多端,能以巧自肴。
黄头亦翾给,微吭和且调。 -
14.《翰林将指下学峡宾声叟为诸友先雨雪载途民亦》 宋·方逢振
空山雪片大如盘,有客远在孤馆眠。
翰林喝马不到地,白帝叱驭亲行鞭。
疾驱滕六笞飞廉,六花急舞狂且颠。
玉皇香案口读宣,深衣大带依然仙。 -
15.《法曹罗立之酒边举数首皆仆故人为我寄声》 宋·戴复古
佳士欣相识,吟边问姓名。
官为三语掾,诗到五言城。
野客可怜我,故人烦寄声。
白头归故隐,秋后会群英。 -
16.《赵升卿有官不肯为里居有贤声访之于深巷中》 宋·戴复古
深居陋巷不妨幽,翠竹当门水满沟。
每遇事来先觉懒,欲为官去又还休。
田园自乐陶元亮,乡里多称马少游。
除却读书无所好,有时闲作北岩游。 -
17.《潞公与梅圣俞论古人有纯用平声字为诗如枯桑》 宋·郑刚中
久雨闭陋室,薜荔络败壘。
乙子语大慧,我听勿入耳。 -
18.《潞公与梅圣俞论古人有纯用平声字为诗如枯桑》 宋·郑刚中
具酒作社饮,此事古介始。
孰肯具果蔬,被肘醉子美。 -
19.《潞公与梅圣俞论古人有纯用平声字为诗如枯桑》 宋·郑刚中
节物暗老我,壮志物未已。
事业力自致,贵贱命可委。 -
20.《潞公与梅圣俞论古人有纯用平声字为诗如枯桑》 宋·郑刚中
案上具笔砚,砌下秀菊杞。
我顾乏大屋,尚赖有此尔。