-
1.《醉赠刘二十八使君》 唐·白居易
为我引杯添酒饮,与君把箸击盘歌。
诗称国手徒为尔,命压人头不奈何。
举眼风光长寂寞,满朝官职独蹉跎。
亦知合被才名折,二十三年折太多。 -
2.《昭君怨二首(前首一作董初诗)》 唐·董思恭
新年犹尚小,那堪远聘秦。
裾衫沾马汗,眉黛染胡尘。
举眼无相识,路逢皆异人。
唯有梅将李,犹带故乡春。 -
3.《同乐天登栖灵寺塔》 唐·刘禹锡
步步相携不觉难,九层云外倚阑干。
忽然笑语半天上,无限游人举眼看。 -
4.《谢裴司空寄马(一作蒙裴相公赐马,谨以诗谢)》 唐·张籍
騄耳新驹骏得名,司空远自寄书生。
乍离华厩移蹄涩,初到贫家举眼惊。
每被闲人来借问,多寻古寺独骑行。
长思岁旦沙堤上,得从鸣珂傍火城。 -
5.《胡山人归王屋,因有赠》 唐·张籍
转转无成到白头,人间举眼尽堪愁。
此生已是蹉跎去,每事应从卤莽休。
虽作闲官少拘束,难逢胜景可淹留。
君归与访移家处,若个峰头最较幽。 -
6.《忆微之伤仲远(李三仲远去年春丧)》 唐·白居易
幽独辞群久,漂流去国赊。
只将琴作伴,唯以酒为家。
感逝因看水,伤离为见花。
李三埋地底,元九谪天涯。
举眼青云远,回头白日斜。
可能胜贾谊,犹自滞长沙。 -
7.《登龙尾道南望,忆庐山旧隐》 唐·白居易
龙尾道边来一望,香炉峰下去无因。
青山举眼三千里,白发平头五十人。
自笑形骸纡组绶,将何言语掌丝纶。
君恩壮健犹难报,况被年年老逼身。 -
8.《奉和袭美病孔雀》 唐·陆龟蒙
懒移金翠傍檐楹,斜倚芳丛旧态生。
唯奈瘴烟笼饮啄,可堪春雨滞飞鸣。
鸳鸯水畔回头羡,豆蔻图前举眼惊。
争得鹧鸪来伴著,不妨还校有心情。 -
9.《昭君怨(一作董思恭诗)》 唐·董初
新年犹尚小,那堪远聘秦。
裾衫沾马汗,眉黛染胡尘。
举眼无相识,路逢皆异人。
唯有梅将李,犹带故乡春。 -
10.《糖多令(答和梅府教)》 宋·吴潜
鸥鹭水中洲,夕阳天际流。
倚西风、底处危楼。
若使中秋无好月,虚过了、一年秋。
举眼望云头。
蟾光一线不。
想孀娥、自古多愁。
安得仙师呼鹤驾,将我去、广寒游。 -
11.《木兰花慢·恨莺花渐老》 宋·万俟咏
恨莺花渐老,但芳草、绿汀洲。
纵岫壁千寻,榆钱万叠,难买春留。
梅花向来始别,又匆匆、结子满枝头。
门外垂杨岸侧,画桥谁系兰舟。 -
12.《虞美人·虞美人》 宋·王安石
虞美人,态浓意远淑且真。
同辇随君侍君侧,六宫粉黛无颜色。
楚歌四面起,形势反苍黄。
夜闻马嘶晓无迹,蛾眉萧飒如秋霜。 -
13.《挽东莱二首》 宋·康文虎
国尚有人悲此老,天其丧我泣吾曹。
平生心事知谁与,怅望今人论太高,便谷卑心随故步,岂期中路丧连鳌。
先生已死吾何望,举眼犹知有凤毛。 -
14.《偈颂十八首》 宋·释师体
暗撒骊珠成瓦砾,閒倾鸩毒是醍醐。
冤将恩报灭胡种,举眼无亲真丈夫。 -
15.《宾于席上徐霞话旧》 明·王彦泓
重见徐娘未老时,蕙兰心性玉风姿。
不忘杜牧寻春约,犹诵元稹纪事诗。
时世妆梳浓淡改,儿郎情境浅深知。
栖鸾会上桐花树,举眼详看一稳枝。 -
16.《夏日从子渊侄借茉莉一盆》 宋·戴复古
举眼惊如许,衰怀强自安。
爱凉临水坐,遣病借花看。
物物同天地,人人各肺肝。
从来泾与渭,混作一流难。 -
17.《怀孙子实》 宋·秦观
举眼趋浮末,斯人独好修。
青春三不惑,黄卷百无忧。
玉出方流润,鸾停翠竹幽。
相思自成韵,不必寄西邮。 -
18.《梅》 宋·陆游
三十三年举眼非,锦江乐事祗成悲。
溪头忽见梅花发,恰似青羊宫里时。 -
19.《偶成 其六》 元·王冕
玉漏无声落草庐,荒村遥夜石灯孤。
开门探雪三尺许,举眼看山一寸无。
谁闵将军穷窟穴?空多公子梦氍毹。
老吾不作功名想,只欲扁舟泛五湖。 -
20.《官舍见月三首》 宋·洪咨夔
月行郁罗天,终古同此轮。
死魄复生魄。
一点存者神。
我来万山底,举眼无似人。