-
101.《壬辰书事赠别钟淑濂张伯任》 明·冯琦
世事亦何常,惨舒递相荡。
今日非昨日,回首一惆怅。
圣人久在宥,君子始用壮。
漫同贾生哭,实恃汉文量。 -
102.《题邮亭壁歌》 明·金华宋氏
邮亭咫尺堪投宿,手握亲姑憩茅屋。
抱薪就地旋铺摊,支颐相向吞声哭。
旁人问我是何方,俯首哀哀诉衷曲。
妾家祖居金华府,海道曾为上千户。 -
103.《送李顺文》 明·李延兴
维齐古青州,其地山水秀。
尝遭国大侵,夹辅犹腋肘。
宅土称上腴,财赋等浙右。
奇阃久乃隳,完城失封守。 -
104.《送贡先生(五十韵)》 明·唐之淳
先生京国来,称有母氏丧。
问之几何时,二十余星霜。
八月发秦淮,九月下涛江。
旦闻云海滴,夜视星斗芒。 -
105.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
106.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
107.《义门郑仲舒先生得请归浦江余於先生同里且亲》 明·张孟兼
郑公去年离北平,束书抱病来南京。
城隅解后喜且惊,开颜握手言再生。
自从南北屦构兵,日夜怅望乡关情。
几回寄书雁南征,中心摇摇若悬旌。 -
108.《为张藻仲题高文璧画抱琴图》 明·邾经
听鹤亭前春澹沱,宿雨犹含百花妥。
已愁三月酒船空,宣也抱琴能觅我。
为言来自青衣洞,载得官醪满书舸。
青衣仙人期远游,紫鸾将车尚虚左。 -
109.《古风其三十五》 唐·李白
丑女来效颦。
还家惊四邻。
寿陵失本步。
笑杀邯郸人。 -
110.《和陶杂诗十一首》 宋·苏轼
孟德黠老狐,奸言嗾鸿豫。
哀哉丧乱世,枭鸾各腾翥。
逝者知几人,文举独不去。
天方斲汉室,岂计一郗虑。 -
111.《出峡》 宋·苏轼
入峡喜巉岩,出峡爱平旷。
吾心淡无累,遇境即安畅。
东西径千里,胜处颇屡访。
幽寻远无厌,高绝每先上。 -
112.《次韵参寥师寄秦太虚三绝句,时秦君举进士不》 宋·苏轼
得丧秋毫久已冥,不须闻此气峥嵘。
何妨却作参寥子,无数新诗咳唾成。 -
113.《次韵参寥师寄秦太虚三绝句时秦君举进士不得》 宋·苏轼
秦郎文字固超然,汉武凭虚意欲仙。
底事秋来不得解,定中试与问诸天。
一尾追风抹万蹄,昆仑玄圃谓朝隮。
回看世上无伯乐,却道盐车胜月题。
得丧秋毫久已冥,不须闻此气峥嵘。
何妨却伴参寥子,无数新诗咳唾成。 -
114.《次韵孔毅甫集古人句见赠五首》 宋·苏轼
羡君戏集他人诗,指呼市人如使儿。
天边鸿鹄不易得,便令作对随家鸡。
退之惊笑子美泣,问君久假何时归。
世间好句世人共,明月自满千家墀。 -
115.《和子由初到陈州见寄二首次韵》 宋·苏轼
道丧虽云久,吾犹及老成。
如今各衰晚,那更治刑名。
懒惰便樗散,疏狂托圣明。
阿奴须碌碌,门户要全生。 -
116.《京师哭任遵圣》 宋·苏轼
十年不还乡,儿女日夜长。
岂惟催老大,渐复成凋丧。
每闻耆旧亡,涕泫声辄放。
老任况奇逸,先子推辈行。 -
117.《李宪仲哀词(并叙)》 宋·苏轼
同年友李君讳惇,字宪仲。
贤而有文,不幸早世,轼不及与之游也,而识其子廌有年矣。
廌自阳翟见余于南京,泣曰:吾祖母边、母马、前母张与君之丧,皆未葬,贫不敢以饥寒为戚,顾四丧未举,死不瞑目矣。
适会故人梁先吉老闻余当归耕阳羡,以绢十匹、丝百两为赆,辞之不可。 -
118.《游土山示蔡天启秘校》 宋·王安石
定林瞰土山,近乃在眉睫。
谁谓秦淮广,正可藏一艓。
朝予欲独往,扶惫强登涉。
蔡侯闻之喜,喜色见两颊。 -
119.《次韵酬微之赠池纸并诗》 宋·王安石
微之出守秋浦时,椎冰看捣万谷皮。
波工龟手咤今样,鱼网肯数荆州池。
霜纨夺色贾不售,虹玉丧气山无辉。
方船稳载献天子,善价徐取供吾私。 -
120.《赠工部侍郎郑公挽辞》 宋·王安石
地蟠江汉久知灵,通德门中见老成。
南去伏波推将略,北来光禄擅诗名。
密章赠襚连三组,画翣丧车载一旌。
阴德故应多後福,可能生子但升卿。