-
1.《太息》 宋·陆游
太息重太息,吾行无终极。
冰霜迫残岁,鸟兽号落日。
秋砧满孤村,枯叶拥破驿。
白头乡万里,堕此虎豹宅。 -
2.《忆微之伤仲远(李三仲远去年春丧)》 唐·白居易
幽独辞群久,漂流去国赊。
只将琴作伴,唯以酒为家。
感逝因看水,伤离为见花。
李三埋地底,元九谪天涯。
举眼青云远,回头白日斜。
可能胜贾谊,犹自滞长沙。 -
3.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
4.《潘德久永嘉佳士也闻其能诗久矣而不我过仆一》 宋·姜特立
闻名渴见面,未合长相思。
纷纷数来人,谁契此心期。
识公恨不早,委刺方嫌迟。
正欲我辈人,共此一段奇。 -
5.《久客倦游归憩僧坊有怀蓬居梵竺卿寂光常不轻》 宋·杨冠卿
志士长肮脏,曲钩封公侯。
得丧亦何有,贤愚同一丘。
日月如跳丸,少年今白头。
胡为浪自苦,九折不停辀。
庞眉碧眼禅,一笑万事休。
辽鹤我言归,君其来与游。 -
6.《琴久不作客问其敌戏为说偈》 宋·杨冠卿
昭琴不鼓任亏成,泽畔行吟且独醒。
自信荣枯本同辙,谁云得丧有殊形。
古今几见桑田变,日月常循昼夜经。
去去来来只如此,风前别调不须听。 -
7.《谢久轩蔡先生惠墨九首》 宋·姚勉
使从武夷来,惠我墨长咫。
黝然禹玄圭,上有久轩字。
他珍不余畀,遗此良有以。
天未丧斯文,誓将立人纪。 -
8.《予久客思归以秋光都似宦情薄山色不如归意浓》 宋·仇远
人寄天地间,官爵寄所寄。
所寄本傥来,得丧亦常事。
何哉浅丈夫,以此芥胸次。
达人视为轻,譬彼摴蒲戏。 -
9.《忧阕还台次韵和道卿学士终丧归集贤旧职见寄》 宋·宋庠
解籍书林同遇春,茕茕孤影吊穷尘。
茂陵久卧添迟思,东观重归有戏宾。
争食已惭池鹜饱,忘机更待海鸥亲。
懑然末曲何能续,聊志当年并赋人。 -
10.《徐祠曾碑久仆前山长胡端逸与士友共竖之邀予》 宋·陈杰
短世人间厦几颠,高风湖上榻犹悬。
荒凉士竖残碑日,辽邈官修废祀年。
万古南州人似玉,千秋曾子笔如椽。
斯文未丧神犹在,会见冠裳拥坏阡。 -
11.《寓杭久无诗长至后偶赋怀归五首呈仁仲实》 宋·方回
同云欲雪暮天阴,浊酒楼头手自斟。
漫仕偶尝叨五马,倦游何止丧千金。
尽捐寓宅偿逋负,仅保残书伴啸吟。
从此日长夜应短,示妨微耐晓寒侵。 -
12.《寓杭久无诗长至后偶赋怀归五首呈仁仲实》 宋·方回
酒朋诗友遍人寰,大半雕零丧乱间。
野曝尚分黄道日,春耕欲老紫阳山。
少年多病岂知寿,晚节忍穷才得閒。
身隐乱云万重外,谁能书札问柴关。 -
13.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
14.《雪谗诗赠友人》 唐·李白
嗟予沉迷,猖獗已久。
五十知非,古人尝有。
立言补过,庶存不朽。 -
15.《故仆射裴公挽歌三首》 唐·岑参
盛德资邦杰,嘉谟作世程。
门瞻驷马贵,时仰八龙名。
罢市秦人送,还乡绛老迎。
莫埋丞相印,留著付玄成。 -
16.《故仆射裴公挽歌三首》 唐·岑参
盛德资邦杰,嘉谟作世程。
门瞻驷马贵,时仰八龙名。
罢市秦人送,还乡绛老迎。
莫埋丞相印,留著付玄成。 -
17.《枯棕》 唐·杜甫
蜀门多棕榈,高者十八九。
其皮割剥甚,虽众亦易朽。
徒布如云叶,青黄岁寒后。
交横集斧斤,凋丧先蒲柳。 -
18.《将适吴楚,留别章使君留后,兼幕府诸公,得柳字》 唐·杜甫
我来入蜀门,岁月亦已久。
岂惟长儿童,自觉成老丑。
常恐性坦率,失身为杯酒。
近辞痛饮徒,折节万夫后。 -
19.《将适吴楚,留别章使君留后,兼幕府诸公,得柳字》 唐·杜甫
我来入蜀门,岁月亦已久。
岂惟长儿童,自觉成老丑。
常恐性坦率,失身为杯酒。
近辞痛饮徒,折节万夫后。 -
20.《观公孙大娘弟子舞剑器行》 唐·杜甫
大历二年十月十九日,夔府别驾元持宅,见临颍李十二娘 舞剑器,壮其蔚跂,问其所师,曰:“余公孙大娘弟子也。
” 开元三载,余尚童稚,记于郾城观公孙氏,舞剑器浑脱, 浏漓顿挫,独出冠时,自高头宜春梨园二伎坊内人洎外供奉, 晓是舞者,圣文神武皇帝初,公孙一人而已。
玉貌锦衣,况余白首,今兹弟子,亦非盛颜。
既辨其由来,知波澜莫二,抚事慷慨,聊为《剑器行》。