-
101.《度麾岭寄莘老》 宋·王安石
区区随传换冬春,夜半悬崖托此身。
岂慕王尊能许国,直缘毛义欲私亲。
施为已坏生平学,梦想犹归寂寞滨。
风月一歌劳者事,能明吾意可无人。 -
102.《目昏颇废观书以诗记其始时年七十九矣》 宋·陆游
少时业诗书,慕古不自量,晨暮间弦诵,左右纷朱黄。
积书山崇崇,探义海茫茫。
同志三四人,辩论略相当。
落笔辄千言,气欲吞名场。 -
103.《送葵定夫提举正字使广东》 宋·杨万里
国朝以来妙人物,近世独数乾道年。
后皇乃武再开辟,欲倾东海洗乾坤。
九渊探珠岩采璞,天地为纲置群贤。
玉堂金铉贮稷契,蓬山璧水俱崔班。 -
104.《出真州》 宋·文天祥
秦庭痛哭血成川,翻讶中行背可鞭。
南北共知忠义苦,平生只少两淮缘。 -
105.《高沙道中》 宋·文天祥
三月初五日,索马平山边。
疾驰趋高沙,如走阪上圆。
夜行二百里,望望无人烟。
迷途呼不应,如在盘中旋。 -
106.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
107.《重过戴氏居 其三》 元·王冕
琴书满屋壁,不下晋家声。
湖海怀高义,交游阅古情。
宰瓜缘暮景,看竹喜新晴。
更约清高友,山林结隐名。 -
108.《重读徂徕集》 宋·欧阳修
我欲哭石子,夜开徂徕编。
开编未及读,涕泗已涟涟。
勉尽三四章,收泪辄忻懽。
切切善恶戒,丁宁仁义言。 -
109.《勉致仕李秘监》 宋·梅尧臣
渊明归柴桑,家贫食不足。
当其勇去时,不待秫稻熟。
借问何以然,实耻暂屈辱。
公常为近臣,曾不辄媚曲。 -
110.《送许璋监簿归泰州》 宋·梅尧臣
木枯鸟不巢,泉涸鱼不游。
我非鱼鸟情,贫缚路阻修。
高阳有令子,嗣世学已优。
前日来京城,问恤忍涕流。 -
111.《贺黄察院》 宋·刘克庄
自从庆历亲除后,直到咸淳第四年。
当道豺应惊破胆,通天狐不敢垂涎,豸冠本古触邪义,麟笔它时责备贤。
八十九翁盲且耄,有徂徕颂献无缘。 -
112.《食蜂儿有感》 宋·曾几
蜂儿虽小物,各自有君臣。
夺食已非义,焚巢兹不仁。
杀身缘底罪,作俑定何人。
不惮高论直,宁辞远送珍。 -
113.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
诚哉一得即永得。
大都要藉周天火,十月圣胎方始圆。
虽结丹头终耗失, -
114.《送任山归河东》 宋·蔡襄
风俗忧思深,在昔言汾绛。
之人隐其间,白首甘陋巷。
毕力事诗书,岂特专记诵。
编年作通记,起周迄炎宋。 -
115.《御笔赐字诗》 宋·蔡襄
皇华使者临清晨,手开宝轴香煤新。
沿名与字发深旨,宸毫洒落奎鉤文。
精神高远照日月,势力雄健生风云。
混然气质不可写,乃知学到非天真。 -
116.《寄谢三城太守韩子华舍人》 宋·邵雍
洛阳自为都,二千有余年。
举步图籍中,开目今古间。
西北岌宫殿,东南倾山川。
照人伊洛清,迎门嵩少寒。 -
117.《待物吟》 宋·邵雍
待物莫如诚,诚真天下行。
物情无远近,天道自分明。
义理须宜顾,才能不用矜。
世间闲缘饰,到了是虚名。 -
118.《游栖岩寺呈提刑学士毅夫兄》 宋·晁补之
飞楼压城城跨野,黄河逶迤避条华。
城南鸟道拱高岩,入谷车箱不容马。
解鞍初步石苔青,细泉鸣遶竹间亭。
肩舆直上十八折,维以采丝双巨緪。 -
119.《即事一首次韵祝朝奉十一丈》 宋·晁补之
平生交游情,独处不可乍。
那为一马饮,浊水喷百马。
弦歌高楼上,但恨知者寡。
丈人遗世心,口语傥能借。 -
120.《送程建用宣德西归》 宋·苏辙
昔与君同巷,参差对柴荆。
艰难奉老母,弦歌教诸生。
藜藿饱臧获,布褐均弟兄。
贫贱理则穷,礼义日益明。