-
81.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
82.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
83.《奉寄赵伯器参政尹时中员外五十韵》 元·王逢
诏立淮南省,符张阃外兵。
风雷朝焕发,牛斗夜精明。
参政材超伟,元僚器老成。
武林多树政,禁御旧蜚英。 -
84.《木兰花慢 宋汉臣墨梅并序嘉议宋公于予?》 元·魏初
尊酒留连者累日,过后讣音至长安,予不胜惊悼。
今年以事来都,其弟义甫秘监会予于东溪,出示嘉议墨梅横幅,因作长短句一章,兼致区区追挽爱笔端造化,春不尽、思无边。
看诗意精神,不求颜色,物外神仙。
回头水南水北,觉冰姿玉骨却凄然。 -
85.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
86.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
87.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
88.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
89.《劝孝》 宋·赵与泌
三复蓼莪思二亲,亲恩天地无比伦。
生我鞠我长育我,出入腹我何艰辛。
为人这子欲报德,吴天于我心罔极。
顺承犹恐莫酬恩,况敢忘恩为悖逆。 -
90.《石庵成日偈》 宋·子言庵主
一击石庵全,纵然得自然。
清凉无暑气,涓洁有甘泉。
宽廓含沙界,寂寥绝众缘。
个中无限义,风月一床眠。 -
91.《庚子纪事》 明·陆之裘
南沙顽夫不满千,恃险攫货争鱼盐。
椎牛杀狗亦耕种,黄芦白苇波连天。
海滨耆豪利兼取,逞技献谋官府前。
喜功忧变守臣职,抚召不听心烦煎。 -
92.《五月余还至渭南适克正博士为丞于兹赋诗道旧》 明·王祎
曩余客南京,结交尽名友。
文采竞联翩,气义互缠纠。
子也时所需,翻然起江右。
譬如丰城藏,紫气映牛斗。 -
93.《露筋娘子诗(并序)》 明·王彝
淮城小如盖,僻在湖草边。
萧条城下路,昔有两婵娟。
秋姿艳明月,相携良可怜。
小姑泣向嫂,薄暮惨墟烟。 -
94.《先舅大中府君己亥岁尝制十四咏寿宝林褧老师》 明·杨循吉
维此鼓声何所起,击之则有本寂然。
此声既以击乃生,当其不击声何在?用手执捶以击鼓,三
者和合始有声。
如是究竟声所缘,非手非捶非鼓义。 -
95.《别李莘韬余献甫》 明·尹伸
南行碌碌颇违心,博势无休便陆沈。
名义有权堪自解,炎荒缘分不从今。
游情赖得同瓢笠,闺思凭他怨藁砧。
君辈果期归计早,数行白简望知音。 -
96.《王晋卿作烟江叠嶂图仆赋诗十四韵晋卿和之语》 宋·苏轼
爱之义也山中举头望日边,长安不见空云烟。
归来长安望山上,时移事改应潸然。
管弦去尽宾客散,惟有马埒编金泉。
渥洼故自千里足,要饱风雪轻山川。 -
97.《和郭功父韵送芝道人游隐静》 宋·苏轼
观音妙智力,应感随缘度。
芝师访东坡,宁辞万里步。
道义偶相契,十年同去住。
行穷半世间,又欲浮杯渡。
我愿焚囊钵,不作陈俗具。
会取却归时,只是而今路。 -
98.《赵阅道高斋》 宋·苏轼
见公奔走谓公劳,闻公隐退云公高。
公心底处有高下,梦幻去来随所遭。
不知高斋竟何义,此名之设缘吾曹。
公年四十已得道,俗缘未尽余伊皋。 -
99.《芙蓉城(并叙)》 宋·苏轼
世传王迥子高,与仙人周瑶英游芙蓉城。
元丰元年三月,余始识子高,问之信然,乃作此诗。
极其情而归之正,亦变风止乎礼义之意也。
芙蓉城中花冥冥,谁其主者石与丁。 -
100.《悼朝云诗(并引)》 宋·苏轼
绍圣元年十一月,戏作《朝云诗》。
三年七月五日,朝云病亡于惠州,葬之栖禅寺松林中东南,直大圣塔。
予既铭其墓,且和前诗以自解。
朝云始不识字,晚忽学书,粗有楷法。