-
301.《再和戏黄玉泉》 宋·郑清之
黄公辞酒垆,经笥捧便腹。
读书饥鸢声,了了崇文目。
陂澄万顷波,巢寄一枝木。
戏题百姓眼,自笑孤舘独。 -
302.《送姚提干行》 宋·郑清之
虚斋填东鄞,从之南容君。
我初未之识,邕翰倾殷勤。
修洁以博习,秀美而有文。
玉犀映秋水,英辞涌春云。 -
303.《蟠鳌孙通直挽诗》 宋·魏了翁
趋义古君子,辞荣真丈夫。
泽车款段马,古锦小奚奴。
老树檠苍干,修庭拥碧梧。
发潜无巨笔,斜月照龟趺。 -
304.《谢安大使儿遗白玉环》 宋·魏了翁
宝刀切寒玉,解作环无端。
连蜷虹贯日,晶润晴生烟。
帝省岷嶓下,冠佩人閒閒。
乃饬坤之灵,效贡穷山渊。 -
305.《郭宣教挽诗》 宋·魏了翁
趋义古君子,辞荣真丈夫。
里门车下泽,子舍骑传呼。
霜柏寒逾劲,庭荆老不枯,典刑今已矣,宰木叹群乌。 -
306.《去岁重阳日得彦威信附六月间二小倒及从弟倒》 宋·程公许
今节恩赐沐,把菊开清尊。
天涯信音来,扩缄为一欣。
展视未竟幅,泪雨益帨帉。
辞家甫八年,边尘覆全坤。 -
307.《题王谌潜泉蛙吹二首》 宋·岳珂
开编看句律,著意写题辞。
业以能潜大,泉如始达时。
一谦聊托物,六义可言时。
有问君须答,为公还为私。 -
308.《葛文康书简帖赞》 宋·岳珂
辞以情达,义以气激。
以素心期,托名手笔。
都曹这犹,中寓其一。
尚想风流,太平人物。 -
309.《赠萧棠仲致政》 宋·王迈
昔年鼓箧游胶庠,集英同日瞻天光。
金门初开兽环动,瞳瞳晓日升扶桑。
宫帘高卷开御扇,祥风习习飘天香。
殿庭神丽冠剑肃,巍巍玉几临中央。 -
310.《代贺崇清陈侍朗正种谠诞辰》 宋·王迈
曾梦乖槎泛银潢,不遇张骞遇乐方。
为言神仙事渺茫,仙府不在白云乡。
丹台幻作儒珍阁,蓬岛飞来双笔堂。
鹤车千乘集云轴,玉尘万斛纷雪香。 -
311.《寿秋壑》 宋·王柏
皇天分四序,春生而秋成。
春风焕九野,秋气呈清明。
万物一以实,物物含生生。
我公秉元化,全体涵金晶。 -
312.《和南塘贻林丹岩古风时丹岩馆郊外》 宋·卫宗武
丹岩今良士,南塘古当时。
馆餐未有适,义图以助之。
渠渠推毂心,终莫副所思。
遇合各有缘,天只非人为。 -
313.《和吟友月夜遇风雨不见薄蚀韵》 宋·卫宗武
麟经纪载浩岁月,天家妖祥互分别。
所书薄蚀三十六,独於黑夜泯无说。
岂以为阳义所崇,可略者阴辞遂轰。
曩年月蚀无风雨,风雨胡为为月设。 -
314.《挽张正甫二首》 宋·陈著
别来倏忽一周星,君住家林我泛萍。
到处逢人问梅坦,有时见梦说兰亭。
自怜倦翼归迟暮,已报清魂入杳冥。
多少微言今已矣,义难辞处写为铭。 -
315.《次韵女淑寿兄诗》 宋·陈著
道韫生来亦谢芝,解吟今有寿兄时。
着行布字银钩细,鎔意成辞金薤垂。
义气流行亲手足,笑风吹到老须眉。
自家儿女能如此,一味清甘足解颐。 -
316.《送前人之董氏馆》 宋·陈著
雪溪公子清于冰,与人心事秋月明。
黄尘满目分不入,却向嵩曲寻幽盟。
山之趾,水之裔,花柳之时风月夜。 -
317.《题梅逸林隐君祠》 宋·陈著
洁蠲老笔记祠庭,更把辞情韵入声。
誓守松楸为得死,肯戕桑梓买偷生。
衣冠图画君心事,香火焚修子血诚。
孝义本来无世变,有谁下马拂阴茔。 -
318.《用前人代二子用前韵来谢韵》 宋·陈著
苍苍本无为,乌兔争飞驰。
今日为何日,谁叩和与羲。
举目万感集,秋风黍离离。
人生能几何,梦境蛛营丝。 -
319.《又次前韵》 宋·陈著
吁嗟天数不人由,举目江河万里愁。
为厉可无忠义鬼,觅封忍见笑谈侯。
功名只作无时看,气节须从险处留。
归去来辞非浪赋,曾知此老此心不。 -
320.《侄阿钟觅字与诗》 宋·姚勉
阿钟五岁已大奇,从我觅字与觅诗。
栗梨不爱爱纸笔,此意岂是寻常儿。
吟诗写字非难事,字画是心诗是志。
器量充周志气宏,劲笔雄辞皆极致。