-
321.《白水初程》 宋·赵文
天公大恶处,妒我喜晴诗。
当与妻子别,急雨纷交驰。
小孙送我行,屡止不肯归。
老夫骨肉情,能不酸且悲。 -
322.《爱客有感》 宋·董嗣杲
在家最喜客,出外复过之。
相逢旅琐间,所恨力莫支。
迂旷胆相照,相顾何须期。
或者诮交泛,责我无藩篱。 -
323.《门有车马客》 宋·王炎
乌鹊绕屋鸣,有客停征騑。
问客何自来,君家寄家书。
摄衣起迎客,开书多苦辞。
蕣花不长好,玉颜亦易衰。 -
324.《答韩毅伯五首》 宋·王炎
情义如投胶,去意如激矢。
险阻要备尝,山川饯行李。
霜雪衣裘单,灯前话儿女。
下堂辞亲去,上堂拜亲喜。 -
325.《地浯溪读中兴碑》 宋·王炎
日光玉洁元子辞,银钩铁画颜公书。
百金不惮买墨本,摩挲石刻今见之。
猗那清庙久不作,其末变为王黍离。
春秋一经事多贬,鲁颂四篇文无讥。 -
326.《和黄子山韵二首》 宋·王炎
三年凋县积忧虞,幸脱拘囚气始苏。
已愧渊明辞五斗,尚睎聱叟住三吾。
潜心道义须加进,垂世功名莫浪图。
前日趋荣今敛退,看人高步上天衢。 -
327.《芳树》 明·袁凯
芳树生后园,棘生芳树傍。
虫来啮树根,终也被棘伤。
棘伤虫即死,树叶自芬芳。
忠贤在君侧,四夷敢陆梁?不独君与臣,亦有弟与兄。 -
328.《答礼部江主事渐》 明·袁凯
谷鸟嘤其鸣,求友声亦屡。
况生烝民间,岂不念朋助。
齐鲁久咨访,梁宋亦驰骛。
末路值伊人,欢然乐平素。 -
329.《读韩文诗》 宋·释智圆
女娲链五石,能补青天缺。
共工触不周,能令地维绝。
杨孟既云没,儒风几残灭。
妖辞惑常听,淫文蠹石说。 -
330.《思君子歌》 宋·释智圆
小人足谄媚,君子无猜忌。
开口揄扬皆圣贤,满腹包藏尽仁义。
修辞复古振淳风,折槛触鳞彰直气。
善世既不伐,遁世亦无闷。 -
331.《次韵赵领元先世石刻十四韵》 宋·项安世
天葩富奇分,龙种多异姿。
歆向妙经太,白贺工文词。
飘飘翰墨间,耿耿名字垂。
哀哉赵延康,忠义反见疵。 -
332.《次韵答席蕃秀才论春秋》 宋·项安世
北冀之土南交州,瓜戎直西东泗浮。
中间代霸若桃梗,列国聚散同夫不。
史编断烂杂蟲鼠,野记纷纶充马牛。
惊雷破聩目开瞽,上起蔑歃终麟游。 -
333.《毕少董繙经图诗》 宋·王铚
我知君子有常心,谁谓春秋无定法。
常心定法皆一途,万变在前吾不惑。
锦衣白马青油客,回首伤心沦异域。
缟带喜赠延州来,一见浑如旧相识。 -
334.《答权干用命字韵见惠》 宋·章甫
峩峩儒衣冠,昕贵知义命。
大道若坦途,狂夫蹈邪径。
惟君异流俗,学古师往圣。
穷居饮一瓢,轻视车千乘。 -
335.《当涂叔祖生朝以顾亮画双松鹿雀为寿》 宋·张镃
维崧之颠仙所巢,凡卉不敢争分淆。
千年双干腾老蛟,露月沐浴风枝敲。
雪霜贸贸青愈苞,天授非论地肥硗。
翼而翔飞足而跑,倘轻来此遭讥嘲。 -
336.《代谭与可谢石大夫乡饮酒》 宋·刘宰
大夫举酒属青衿,八十衰翁亦许临。
要向席间明厚意,敢辞酒半效狂吟。
持身勿使亏名义,学古还须探圣心。
元日習乡君解否,须知齿发易駸駸。 -
337.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
338.《昌国君》 明·李东阳
齐城下,即墨守。
燕将代,昌国走。
卑辞累使招不归,臣心上有先王知。
先王知,心独苦。
义君臣,邦父母。
当时誓死却齐封,更忍还兵向燕土。
终不似信要刘胥报楚。 -
339.《和陈教》 宋·陈宓
昔我壬子岁,辞家莆山阳。
迎妇丞相府,调官君子乡。
于时公声名,岂独梁楚扬。
闻者尽兴起,见者斋以庄。 -
340.《纯父家池双头莲》 宋·陈普
天地化育工,两致一为要。
对待管流行,并起非横矫。
亭亭南北枢,赫赫东西曜。
仁义与诚明,彼此相契约。