-
21.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
22.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
23.《八声甘州(历下立春)》 宋·晁补之
谓东风、定是海东来,海上最春先。
乍微阳破腊,梅心已省,柳意都还。
雪后南山耸翠,平野欲生烟。
记得相逢日,如上林边。 -
24.《念奴娇(次刘周翰韵)》 宋·姚述尧
山城秋早,听画角吟风,晓来声咽。
梦断华胥人乍起,冷浸一天霜月。
灏气参横,尘埃洗尽,玉管濡冰雪。
兴来吟咏,灵均谁谓今绝。 -
25.《木兰花慢》 宋·周密
古今词家未能道者。
”余时年少气锐,谓此人间景,余与子皆人间人,子能道,余顾不能道耶,冥搜六日而词成。
成子惊赏敏妙,许放出一头地。
异日霞翁见之曰:“语丽矣,如律未协何。 -
26.《次韵蔡瞻明秋园五绝句》 宋·洪适
芥毛金爪勇难干,肯作霜花对乍寒。
若说乘轩有痴鹤,司晨如此合峨冠。
翔仞当年览德辉,传芳花品未思归。
晚来雾鬓凭轩处,直恐金翘相对飞。 -
27.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
28.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
29.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
30.《张好好诗》 唐·杜牧
君为豫章姝,十三才有余。
翠茁凤生尾,丹叶莲含跗。
高阁倚天半,章江联碧虚。
此地试君唱,特使华筵铺。 -
31.《游处州石门洞赋长句二十韵》 宋·徐恢
我闻石洞今几年,一朝来系秋风船。
大船膖肛小船远,渔舟替涉幽涧泉。
拖舟上上抵砂砾,更与略彴相夤缘。
黄冠道士衣翩翩,殷勤为我临涧边。 -
32.《宿雄县与善徵观察话旧》 明·程可中
风急平林日御徂,乍惊哀柝散城乌。
壁灯爆尽宵初半,邻杵无声月自孤。
事往拊心怀感遇,忧来顾影叹头颅。
三年汉上曾今日,不谓仍陪楚大夫。 -
33.《长安宫女行》 明·韩邦靖
长安城头夜二鼓,力士敲门称太府。
为道君王巡幸势,选取娇娥看歌舞。
应酬未得话从容,阶除早已人三五。
仓皇便欲将我行,那肯相留到天曙。 -
34.《飞花曲》 明·黎民表
长安戚里竞春阳,桃李花开夹道傍。
遥裔鹤烟笼上苑,丰茸鸡树迩明光。
濯锦含霞非一色,刻翠施红映朝日。
同心并蒂引鸳雏,接叶交枝栖凤翼。 -
35.《寄傲园小景十幅仿卢鸿一草堂图诗自题(十首》 明·刘珏
笼鹅阁谁知轩后阁,宛在水之濆。
牖外树交合,阶前萍即分。
鸟窥书影静,鱼伺墨波勤。
岂有山阴帖,人言此右军。 -
36.《关外纪行四十韵》 明·殷奎
一下东吴船,久留中立县。
故人致殷勤,行役成迁延。
忽惊月破腊,况喜雪见夋。
游壮乏厚装,期愆畏多谴。 -
37.《赠诗僧道通》 宋·苏轼
雄豪而妙苦而腴,只有琴聪与蜜殊。
?钱塘僧思聪总角善琴,后舍琴而学诗,复弃诗而学道,其诗似皎然而加雄放。
安州僧仲殊诗敏捷立成,而工妙绝人远甚。
殊辟谷,常啖蜜。 -
38.《肉食》 宋·陆游
平生爱枯淡,老病未免肉。
杀戒苦难持,贪境则易熟。
鄙夫五鼎少,达士一瓢足。
纷纷刀机间,断者岂复续。
习闻谓当然,乍见可痛哭。
长安多贵人,得此试一读。 -
39.《高沙道中》 宋·文天祥
三月初五日,索马平山边。
疾驰趋高沙,如走阪上圆。
夜行二百里,望望无人烟。
迷途呼不应,如在盘中旋。 -
40.《晚春独酌有感》 宋·张耒
春晏岩谷秀,乔木环我居。
引此西涧泉,漍漍漱我除。
危桥跨方池,修竹万有余。
人间午阴静,鸟下惊游鱼。