-
1.《友人楚孟德过余纵言及神仙余谓之无孟德谓之》 宋·司马光
神仙谓无还似有,秦汉可怜空白首。
会须一蹑青云梯,与子同祛千古疑。 -
2.《友人楚孟德过余纵言及神仙余谓之无孟德谓之》 宋·司马光
仙术有地终未知,眠看白发乱如丝。
何时得接浮丘袂,沧海横飞万余里。 -
3.《友人楚孟德过余纵言及神仙余谓之无孟德谓之》 宋·司马光
若士北游穷地角,还食蛤蜊卷龟壳。
庐歼凡骨不能飞,今朝九陔何处期。 -
4.《友人楚孟德过余纵言及神仙余谓之无孟德谓之》 宋·司马光
仙家不似人间欢,瑶浆琅菜青玉盘。
乘醉东游憩阳谷,酒瓢间挂扶桑木。 -
5.《友人楚孟德过余纵言及神仙余谓之无孟德谓之》 宋·司马光
柂师知子能操舟,稳过茫茫沧海流。
白浪回天千万里,真令挂骨长鲸齿。 -
6.《徐进斋得古铜香炉具象鼻眼博古图谓之象鬲属》 宋·俞文豹
在象数前钟鼻眼,出嚣尘外铸形模。
传香到手亲曾见,全胜人看博古图。 -
7.《予十年间两坐斥罪虽擢发莫数而诗为首谓之嘲》 宋·陆游
扁舟又向镜中行,小草清诗取次成。
放逐尚非余子比,清风明月入台评! -
8.《予十年间两坐斥罪虽擢发莫数而诗为首谓之嘲》 宋·陆游
绿蔬丹果荐瓢尊,身寄城南禹会村。
连坐频年到风月,固应无客叩吾门。 -
9.《恩封渭南伯唐诗人赵嘏为渭南尉当时谓之赵渭》 宋·陆游
老向人间久倦游,君恩乞与渭川秋。
虚名定作陈惊坐,好句真惭赵倚楼。
栈豆十年沾病马,烟波万里著浮鸥。
就封他日轻裘去,应过三峰处处留。 -
10.《子瞻与李公麟宣德共画翠石古木老僧谓之憩寂》 宋·苏辙
东坡自作苍苍石,留趣松待伯时。
只有两人嫌未足,更收前世杜陵诗。 -
11.《正月二十日俗号天穿日以煎饼置屋上谓之补天》 宋·李覯
娲皇没后几多年,夏伏冬愆任自然。
只有人间闲妇女,一枚煎饼补天穿。 -
12.《渔具诗·沪(吴人今谓之簖)》 唐·陆龟蒙
万植御洪波,森然倒林薄。
千颅咽云上,过半随潮落。
其间风信背,更值雷声恶。
天道亦裒多,吾将移海若。 -
13.《渔具诗·qF(吴人今谓之丛)》 唐·陆龟蒙
斩木置水中,枝条互相蔽。
寒鱼遂家此,自以为生计。
春冰忽融冶,尽取无遗裔。
所托成祸机,临川一凝睇。 -
14.《西塞山二首(今谓之道士矶,即兴国军大冶县所隶也)》 唐·王周
西塞名山立翠屏,浓岚横入半江青。
千寻铁锁无由问,石壁空存道者形。
匹妇顽然莫问因,匹夫何去望千春。
翻思岵屺传诗什,举世曾无化石人。 -
15.《次韵赠西谓之》 宋·龚颖
胆怯何由戴铁冠,只缘昭代奖孤寒。
曲肱未遂违前志,直指无闻是旷官。
三署每传朝客说,五溪闲凭郡楼看。
祝君早得文场隽,况值天阶正舞干。 -
16.《丙午新年六十一岁,俗谓之元命,作诗自贶》 宋·范成大
岁复当生次,星临本命辰。
四人同丙午,初度再庚寅。
长狄名犹记,沙随会若新。
童心仍竹马,暮境忽蒲轮。 -
17.《初五日晓寒,浙人谓之蚕寒,盖麦秋寒也》 宋·杨万里
岁岁春寒欲去时,麦牵蚕惹不放归。
早知今晓犹差冷,未肯疏它旧裌衣。 -
18.《答陈进士谓之忆江东旧游见赠》 宋·司马光
客路今东去,亭皋木叶飞。
居然不堪恨,况与赏心违。
顾渚烟波阔,长洲草树微。
江边好春色,行望锦标归。 -
19.《又赠谓之》 宋·司马光
文藻兼名理,三吴第一贤。
乡心几千里,飞雁满秋天。 -
20.《又赠谓之》 宋·司马光
篱下多新菊,渊明归思长。
主人方爱客,未得傲羲皇。