-
1.《苏秦以连横说秦》 先秦·佚名
苏秦始将连横说秦惠王曰:“大王之国,西有巴、蜀、汉中之利,北有胡貉、代马之用,南有巫山、黔中之限,东有肴、函之固。
田肥美,民殷富,战车万乘,奋击百万,沃野千里,蓄积饶多,地势形便,此所谓天府,天下之雄国也。
以大王之贤,士民之众,车骑之用,兵法之教,可以并诸侯,吞天下,称帝而治。
愿大王少留意,臣请奏其效。 -
2.《雨中杂诗(四首)》 明·刘基
首夏凉风生,朝树结晚色。
蒙蒙细雨交,惨惨原野黑。
衡门长藜莠,坏壁穿荆棘。
念彼征戍儿,沾湿荷戈戟。 -
3.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
4.《敷文阁学士李仁甫挽词十绝》 宋·周必大
鸣佩甘泉不乏人,谁能博古复通今。
直如汲黯非游侠,忠似更生不铸金。 -
5.《和余汝霖雪七绝》 宋·胡寅
虽无谐谑去相携,且乏舆梁济涉溪。
之子惠然须痛饮,醉眠应梦镇帏犀。 -
6.《两日绝市无肉举家不免蔬食因书数语》 宋·虞俦
山园秀色故堪餐,明月批来白玉盘。
小县经年常乏俸,颓墙过午尚悬单。
妇兴举案齐眉叹,婢媿添薪墨腕看。
无肉纵令人解瘦,却宜相对碧檀栾。 -
7.《次赵景文绝粮》 宋·陈著
赤峤归来似梦中,春风满面扫儒穷。
只愁不祭鬼成馁,那问乏供儿哭空。
饥卧何妨专雪屋,清贫消得唤冰翁。
浮生总是閒烦恼,天已安排十二宫。 -
8.《近苦多故坐病乏药》 宋·董嗣杲
江郊雪冱莫知津,客泪双垂怅此身。
魔障在前无妄想,饥寒随处肯言贫。
畏途日有风波恐,病骨时需药石频。
屏息支吾心已扰,眼前谋绝故乡亲。 -
9.《广德中洛阳作》 唐·韦应物
生长太平日,不知太平欢。
今还洛阳中,感此方苦酸。
饮药本攻病,毒肠翻自残。
王师涉河洛,玉石俱不完。 -
10.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
11.《弋阳溪中望仙人城》 唐·顾况
何草乏灵姿,无山不孤绝。
我行虽云蹇,偶胜聊换节。
上界浮中流,光响洞明灭。
晚禽曝霜羽,寒鱼依石发。
自有无还心,隔波望松雪。 -
12.《游南亭夜还叙志七十韵》 唐·柳宗元
夙抱丘壑尚,率性恣游遨。
中为吏役牵,十祀空悁劳。
外曲徇尘辙,私心寄英髦。
进乏廓庙器,退非乡曲豪。 -
13.《北郭贫居》 唐·孟郊
进乏广莫力,退为蒙笼居。
三年失意归,四向相识疏。
地僻草木壮,荒条扶我庐。
夜贫灯烛绝,明月照吾书。
欲识贞静操,秋蝉饮清虚。 -
14.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
15.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
16.《寒食日三殿侍宴,奉进诗一首》 唐·李德裕
宛转龙歌节,参差燕羽高。
风光摇禁柳,霁色暖宫桃。
春露明仙掌,晨霞照御袍。
雪凝陈组练,林植耸干旄。 -
17.《为人题赠二首》 唐·杜牧
我乏青云称,君无买笑金。
虚传南国貌,争奈五陵心。
桂席尘瑶珮,琼炉烬水沉。
凝魂空荐梦,低耳悔听琴。 -
18.《有感二首(乙卯年有感丙辰年诗成二诗纪甘露之变)》 唐·李商隐
九服归元化,三灵叶睿图。
如何本初辈,自取屈牦诛。
有甚当车泣,因劳下殿趋。
何成奏云物,直是灭萑苻。 -
19.《有感二首(乙卯年有感丙辰年诗成二诗纪甘露之变)》 唐·李商隐
九服归元化,三灵叶睿图。
如何本初辈,自取屈牦诛。
有甚当车泣,因劳下殿趋。
何成奏云物,直是灭萑苻。 -
20.《太湖诗·晓次神景宫》 唐·皮日休
夜半幽梦中,扁舟似凫跃。
晓来到何许,俄倚包山脚。
三百六十丈,攒空利如削。
遐瞻但徙倚,欲上先矍铄。