-
1.《效晋乐志拂舞歌淮南王二篇》 宋·邓林
东错侯,自言安,仙华玉寿浮云端。
绣窗锦幔飘蜚仙,丹青美女侍七贤。 -
2.《效晋乐志拂舞歌淮南王二篇》 宋·邓林
唐明皇,自言荣,金舆翠辇游华清。
广寒宫殿凝水晶,霓裳羽衣沈香亭。 -
3.《入彭蠡经松门观石镜缅怀谢康乐题诗书游览之志》 唐·李白
谢公之彭蠡,因此游松门。
余方窥石镜,兼得穷江源。
将欲继风雅,岂徒清心魂。
前赏逾所见,后来道空存。 -
4.《和乐天初授户曹喜而言志》 唐·元稹
王爵无细大,得请即为恩。
君求户曹掾,贵以禄奉亲。
闻君得所请,感我欲沾巾。
今人重轩冕,所重华与纷。 -
5.《四年冬以退居蒲之永乐渴然有农夫望岁之志…游旧·残雪》 唐·李商隐
旭日开晴色,寒空失素尘。
绕墙全剥粉,傍井渐消银。
刻兽摧盐虎,为山倒玉人。
珠还犹照魏,璧碎尚留秦。 -
6.《犹子松字茂之者庆长兄之子也有志于学乐从余》 宋·曾丰
乃翁穷古学,之子广家声。
头不容高枕,心无外短檠。
床头周易熟,角上汉书精。
更得贤师友,终当大有成。 -
7.《犹子松字茂之者庆长兄之子也有志于学乐从余》 宋·曾丰
鲤非悭授伋,点岂吝传参。
内弃元和脚,旁求一祖心。
能容石攻玉,会使铁成金。
十诀先传九,余其默自寻。