-
81.《和人赋琴高鱼》 宋·吴潜
仙人药苗化为鱼,身虽纤细味丰腴。
土人涉溪如採荇,以布为网犹恐疏。
不比吴王耽嗜脍,松江千古留腥滓。
好似春茶枪与旗,俯视银条不足数。 -
82.《和子野郊居见寄》 宋·仇远
论心握手到忘形,性癖耽诗各瘦生。
美酒三升差可恋,良田二顷不如耕。
溪晴正熟眠鸥梦,门静那惊吠犬声。
泉石烟霞能自乐,弃予高举得无情。 -
83.《酒歌》 宋·华岳
尝闻子美清江曲,日典春衣耽美禄。
又闻太白游长安,市上熏熏醉眠熟。
风流国裹太平时,处处红楼漾酒旗。
王孙公子恣行乐,繁弦脆管相追随。 -
84.《行香子 自咏》 元·王哲
有个王三,风害狂颠。
弃荣华、乞化为先。
恩山爱海,猛舍俱捐。
也晃栽花,不料药,不耕田。
落魄婪耽,到处成眠。
觉清凉、境界无边。
蓬莱路稳,步步云天。
得乐中真,真中趣,趣中玄。 -
85.《代赋三十韵呈李果州》 宋·刘宰
退之抗表出潮阳,高风万世为美谈。
衡开云气偶然尔,浪占显晦吾所惭。
皇华使者课第一,诏归台省陪朝参。
献疏岂止一痛哭,引去自言七不堪。 -
86.《壬辰日蚀》 宋·陈普
忆昔度宗皇帝时,十年十三日食之。
似道屃赑湖海曲,天子宫庭耽乐嬉。
满朝翕翕皆妇人,祸来照镜方画眉。
北军顺流日食既,两国正尔争雄雌。
兴亡岂必皆有数,百年以来士气索。
文臣髀肉不识马,武士惊魄怕见旗。 -
87.《冬日山居好十首》 宋·舒岳祥
冬日山居好,谁能倚市门。
从横鸦出郭,寂寞鹳归村。
为念曲肱乐,因耽曝背温。
此时新放饮,招我苦吟魂。 -
88.《陈和叔内翰得庄生观鱼图於濠梁出以相示且邀》 宋·苏颂
公堂四合临中衢,翰林壁挂观鱼图。
传之近自濠梁客,云是蒙邑先生居。
先生昔仕楚园吏,傲世不蕲卿大夫。
逍遥淮上任造适,高岸偶见群鲦鱼。 -
89.《上浙东帅王尚书》 宋·曾丰
太古牺娲氏,创为琴与笙。
氤氲弸混沌,噢咻擘冥茎。
合气归三律,分音丽五行。
未歌先协律,无韵不成声。