-
1.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
寺古依乔木,僧闲正莫年。
为生何寂寞,爱客尚留连。
虚牖罗修竹,空厨响细泉。
坐听谈旧事,遍识洛中贤。 -
2.《赠吉山寺僧漫尔自述》 明·殷迈
迢遥吉山隈,林端见乔木。
齐梁有古寺,绀宇构岩麓。
朝梵发孤烟,暮禅响幽瀑。
渌水带长川,青芜暗平陆。 -
3.《将出洛城过广爱寺见三学演师引观杨惠之塑宝》 宋·苏辙
寺古依乔木,僧闲正莫年。
为生何寂寞,爱客尚留连。
虚牖罗修竹,空厨响细泉。
坐听谈旧事,遍识洛中贤。 -
4.《题报德寺清幽上人西峰(寺即陈文帝故乡)》 唐·皎然
陈世凋亡后,仁祠识旧山。
帝乡乔木在,空见白云还。
双塔寒林外,三陵暮雨间。
此中难战胜,君独启禅关。 -
5.《暮游岳麓寺》 唐·齐己
寺楼高出碧崖棱,城里谁知在上层。
初雪洒来乔木暝,远禽飞过大江澄。
闲消不睡怜长夜,静照无言谢一灯。
回首何边是空地,四村桑麦遍丘陵。 -
6.《崇法寺》 宋·韩缜
外闻云际山,中有古招提。
新秋喜远览,锐意穷攀跻。
出郭值微雨,凉风晓萋萋。
陂陀越大岭,沙路净无泥。 -
7.《栖贤寺》 清·王士祯
李渤读书处,乃在栖贤谷。
何年作招提,来寻惬幽独。
僧舍如蜂房,高下傅山麓。
云来汉阳峰,时就檐下宿。
古寺无所有,修竹间乔木。
野衲喜客来。
欣然设茗粥。
便欲置草堂,岩栖于此卜。 -
8.《次韵张正民游智者寺》 宋·苏简
养拙何所诣,白昼门常关。
剥吸有好怀,绕郭横秋山。
佛庐占山麓,清净非人间。
曳杖得晤语,幽寻为怡颜。 -
9.《雷公保国寺画壁》 宋·曾季貍
我游保国三十年,昔者童稚今华颠。
僧非昔人屋亦改,仰视乔木皆参天。
惟余画壁屹相同,尘封蛛网犹依然。
空王龙钟曳杖立,弥勒游戏挑囊眠。 -
10.《独游富阳普照寺》 宋·苏轼
富春真古邑,此寺亦唐余。
鹤老依乔木,龙归护赐书。
连筒春水远,出谷晚钟疏。
欲继江潮韵,何人为起予。 -
11.《和柳郎中山谷寺翠光亭长韵》 宋·张耒
山深疑路断,古寺忽开门。
乔木风霜急,荒崖云雨痕。
朝霞明翠霭,秋雨濯岚昏。
幽鸟不避客,闲云时入轩。 -
12.《自黄州至巴河游灵岩寺观孙仲谋刑马坛相传权》 宋·张耒
乔木隔尘埃,华堂敞深僻。
人静好鸟鸣,睡余疏雨滴。
悲愁感萧瑟,吊古披荒寂。
尚溯紫髯翁,誓师沉马璧。 -
13.《同曼叔游菩提寺》 宋·韩维
高城如破崖,寺带乔木石。
禅房掩清昼,佛画剥寒雨。
荒池野蔓合,浊水佳莲吐。
萧条联骑游,淡薄对僧语。
秋风日夕好,胜事从此数。 -
14.《北山证果寺》 宋·李昴英
久闻北寺最清幽,因看花田遂一游。
近国好山半烟雨,参天乔木几春秋。
香凝永昼添柄都,风送长松爽茗瓯。
此境今才逢我辈,不留诗去鹤猿羞。 -
15.《称心寺》 唐·宋之问
步陟招提宫,北极山海观。
千岩递萦绕,万壑殊悠漫。
乔木转夕阳,文轩划清涣。
泄云多表里,惊潮每昏旦。 -
16.《同德寺雨后,寄元侍御、李博士》 唐·韦应物
川上风雨来,须臾满城阙。
岧峣青莲界,萧条孤兴发。
前山遽已净,阴霭夜来歇。
乔木生夏凉,流云吐华月。
严城自有限,一水非难越。
相望曙河远,高斋坐超忽。 -
17.《登广陵栖灵寺塔》 唐·高适
淮南富登临,兹塔信奇最。
直上造云族,凭虚纳天籁。
迥然碧海西,独立飞鸟外。
始知高兴尽,适与赏心会。 -
18.《早秋龙兴寺江亭闲眺忆龙门山居寄崔张旧从事(宜春作)》 唐·李德裕
江亭感秋至,兰径悲露泫。
粳稻秀晚川,杉松郁晴巘.
嗟予有林壑,兹夕念原衍。
绿筱连岭多,青莎近溪浅。 -
19.《龙翔寺言怀》 唐·喻凫
眠云喜道存,读易过朝昏。
乔木青连郭,长河白泻门。
钟沈残月坞,鸟去夕阳村。
搜此成闲句,期逢作者论。 -
20.《夏日登灵隐寺后峰》 唐·方干
绝顶无烦暑,登临三伏中。
深萝难透日,乔木更含风。
山叠云霞际,川倾世界东。
那知兹夕兴,不与古人同。