-
1.《虞美人(官妓有名小者,坐中乞词)》 宋·毛滂
柳枝却学腰肢袅。
好似江东小。
春风吹绿上眉峰。
秀色欲流不断、眼波融。
檐前月上灯花堕。
风递余香过。
小欢云散已难收。
到处冷烟寒雨、为君愁。 -
2.《生查子(史辅之席上歌者赠《云头香乞词》)》 宋·高观国
蓬莱一捻云,彻骨龙涎染。
风味韵而芳,笑语柔而婉。
花娇绿鬓寒,酒凝清歌怨。
翠幄已烟秾,银烛重休翦。 -
3.《贫病投劾乞补外官亲友问者以诗答之》 宋·张耒
卑如扬子官执戟,贫似玉川居洛阳。
不敢弯弓轻妄射,争如覆被逐山郎。 -
4.《送秘典座胜侍者乞麦》 宋·陈与义
一春不雨但多风,家家买龟问丰凶。
天宁疏头与天通,泚笔未了云埋空。
一雨三日勤老龙,陇头满眼十分丰。
法中福将两英雄,自诡去立丘山功。
堂头老师言语工,一诗自直三千钟。
不忧乞米送卢仝,末章谨已藏胸中。 -
5.《孜侍者行乞》 宋·释崇岳
不学文章不学书,孜孜於道自忘躯。
黄尘堆里挨身转,一任清风卷太虚。 -
6.《见侍者乞语为入道蹊径》 宋·释惟一
入道蹊径无蹊径,日用现行何不省。
和南问讯已乖张,应对宾朋曾不隐。
同盂共饭况三年,话破那知万万千。
今日炷香重觅语,许时聚首成徒然。 -
7.《行者智江归庐山乞颂》 宋·释心月
庭前荒草正萋萋,却忆丹霞划去时。
莲社峰高相见了,回来却把圣僧骑。