-
61.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
62.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
63.《和永叔六篇其三看花呈子华内翰》 宋·梅尧臣
时不选数老独嗟,鬓毛未变目未花。
爱公深殿见桃李,长才高咏无能加。
红英灼灼弄日色,穠艳皎皎生铅华。
长廊重幕风不动,映柳黄莺吟未涯。 -
64.《和张民朝谒建隆寺二次用写望试笔韵》 唐·梅尧臣
时不选数老独嗟,鬓毛未变目未花。
爱公深殿见桃李,长才高咏无能加。
红英灼灼弄日色,穠艳皎皎生铅华。
长廊重幕风不动,映柳黄莺吟未涯。 -
65.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
66.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
67.《杂言诗·八连颂》 现代·毛泽东
好八连,天下传。
为什么?意志坚。
为人民,几十年。
拒腐蚀,永不沾。 -
68.《诗一首》 宋·边公式
松萝深处有神天,小刹何妨纳大千。
挂搭定知宜久住,歌吟何幸得流传。
袖中出简聊应尔,门上题诗岂偶然。
顾我未除烦恼习,与师同结未来缘。 -
69.《复修府学故事》 宋·韩绛
文翁石室已千秋,世有兴衰化自流。
贤嶲相望承学粹,朝廷繇此得人优。
太平典礼当传习,盛际文章正讲求。
师友琢磨期不{左卷右力},岷峨秀气与云浮。 -
70.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
71.《挽吕东莱二首》 宋·陈良佑
家学相传久,天资自得高。
读书如夙习,授业更忘劳。
史笔追迁左,诗编继郑毛。
渊源有如此,沾丐及吾曹。 -
72.《学射山相传蜀后主刘禅习射於此因以得名有感》 宋·何耕
苦无雄略但儿嬉,尚想山头学射时。
忽报阴平鱼贯入,可怜一镞不能施。 -
73.《学射山相传蜀后主刘禅习射於此因以得名有感》 宋·何耕
修明国政保关山,岂在驰驱纵送间。
空使流人登剑阁,向风长喟笑慵孱。 -
74.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
75.《师道》 宋·潘兴嗣
师道久不振,小儒咸自私。
破崖求圭角,务出己新奇。
恻恻去圣远,六经秦火隳。
不有传授学,涉猎安所为。 -
76.《咏华林书院》 宋·孙何
六阙旌门事若何,诸生常不绝弦歌。
鲤庭共禀诗书训,隐巷齐登俊造科。
宗族有光传孝弟,乡闾元讼化淳和。
芝兰子弟相薰习,金石交朋互切磋。 -
77.《唐开成年墓志石》 宋·王应麟
鸿蒙肇开辟,变嬗几成毁。
寥寥断竹歌,瓦堲溯姚姒。
周坟典以族,讵认青乌子。
公琴记咎繇,邢山称东里。 -
78.《许希》 宋·颜太初
京城名利涂,车马相奔驰。
其间取富贵,往往输巫醫。
前后十数辈,身没名已隳。
独有许希者,蕴蓄何瑰奇。 -
79.《遗任子渊省元六首》 宋·员兴宗
我有二三子,文字粲彪炳。
一说为波臣,或传近华省。
岂徒异荣寂,又堕生灭境。
悬知群物摄,大类任毛颖。
不如洗故习,长笑天地永。 -
80.《题华亭朱孟辩篆冢诗卷》 明·董佐才
古初无毫楮,羲画何繇传?孰知文字理,已具《河图》前
。
神农洎苍颉,俯仰极人天。
穗书与鸟书,创制分后先。