-
1.《和吴御史汴渠》 宋·王安石
郑国欲弊秦,渠成秦富强。
本始意已陋,末流功更长。
维汴亦如此,浚源在淫荒。
归作万世利,谁能弛其防。 -
2.《读襄阳耆旧传,因作诗五百言寄皮袭美》 唐·陆龟蒙
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
3.《永遇乐(余方痛海上元夕之习,邓中甫适和易安词至,遂以其事吊之·)》 宋·刘辰翁
灯舫华星,崖山矴口,官军围处。
璧月辉圆,银花焰短,春事遽如许。
麟洲清浅,鳌山流播,愁似汨罗夜雨。
还知道,良辰美景,当时邺下仙侣。 -
4.《五代史宦官传序》 宋·欧阳修
自古宦者乱人之国,其源深于女祸。
女,色而已,宦者之害,非一端也。
盖其用事也近而习,其为心也专而忍。
能以小善中人之意,小信固人之心,使人主必信而亲之。 -
5.《徐文长传》 明·袁宏道
余少时过里肆中,见北杂剧有《四声猿》,意气豪达,与近时书生所演传奇绝异,题曰“天池生”,疑为元人作。
后适越,见人家单幅上有署“田水月”者,强心铁骨,与夫一种磊块不平之气,字画之中,宛宛可见。
意甚骇之,而不知田水月为何人。
一夕,坐陶编修楼,随意抽架上书,得《阙编》诗一帙。 -
6.《寄蕲簟与蒲传正》 宋·苏轼
兰溪美箭不成笛,离离玉筋排霜脊。
千沟万缕自生风,入手未开先惨忄栗。
公家列屋闲蛾眉,珠帘不动花阴移。
雾帐银床初破睡,牙签玉局坐弹棋。 -
7.《季父习静哀诗四首》 宋·刘克庄
关洛源流远,乾淳辈行尊。
一檠常对卷,贰簋亦开樽。
缟素几空巷,玄纁不及门。
异时遗逸传,谁定访丘园。 -
8.《季父习静哀诗四首》 宋·刘克庄
易学纷纷各著书,独于师说着功夫。
涪翁旧传七分止,邵子先天一画无。
不遣耆英陪讲读,空留章句授生徒。
即今黄策方施用,姑可藏山待后儒。 -
9.《读严光传二首》 宋·刘克庄
羊裘素不习朝仪,公遣西曹屈致之。
道是君痴君不服,巢由安肯见皋夔。 -
10.《书孔融传》 宋·王令
戏拨虎须求不啮,何如缩手神中归。
虚云坐上客常满,许下惟闻哭习脂。 -
11.《习剑》 宋·白玉蟾
剑法年来久不传,年来剑侠亦无闻。
一从袖里青蛇去,君山洞庭空水云。
逸人习剑得其诀,时见岩前青石裂。
何如把此入深番,为国沥尽匈奴血。 -
12.《闻子瞻习射》 宋·苏辙
旧读兵书气已振,近传能射喜征鼖。
手随乐节宁论中,箭作鸱声不害文。
力薄仅能胜五斗,才高应自敌三军。
良家六郡传真法,马上今谁最出群。 -
13.《次韵谢程帅复游习池见寄二首》 宋·陈造
风流羊杜不劳追,况复轻裘缓带时。
醉倒莫孤桃李月,诏归恐便凤凰池。
政传西蜀中和颂,笔跨东京大小儿。
我亦抄诗支郡去,公馀吟玩取娱嬉。 -
14.《再次习池诗韵寄程帅二首》 宋·陈造
南园胜绝真堪画,边上谁为李伯时。
山纳嫩岚侵密坐,花骈红影闯清池。
吟笺传遍鸳鸿友,舞袖轻于翡翠儿。
东府西州皆四鬴,若为长伴酒边嬉。 -
15.《习池诗》 宋·李廌
陈迹相推今古同,池边倚杖送归鸿。
童山尚接千岩秀,穉树犹传万壑风。
春意物情迷野兴,水光天影共青空。
雍门有泪应承睫,绕墓行吟吊习公。 -
16.《悼王习之》 宋·吴芾
两州佳政万人传,一旦那知遂溘然。
到底久生从古少,要须乘健早归田。 -
17.《李商叟传录临川与黎师侯唱酬怀曾文清公长句》 宋·赵蕃
欲访临川苦恨迟,一官窘束费符移。
台高纳日朝寻胜,蕉合生风夜语离。
别后有怀长入梦,向来未识已传诗。
信知习气难除洗,可怪深悲墨习丝。 -
18.《久戍边城有怀京邑》 唐·骆宾王
扰扰风尘地,遑遑名利途。
盈虚一易舛,心迹两难俱。
弱龄小山志,宁期大丈夫。
九微光贲玉,千仞忽弹珠。 -
19.《奉和圣制送张说巡边》 唐·席豫
圣主重兵权,分符属大贤。
中军仍执政,丞相复巡边。
翕习戎装动,张皇庙略宣。
朝荣承睿札,野饯转行旃。 -
20.《送郝判官》 唐·李颀
楚城木叶落,夏口青山遍。
鸿雁向南时,君乘使者传。
枫林带水驿,夜火明山县。
千里送行人,蔡州如眼见。
江连清汉东逶迤,遥望荆云相蔽亏。
应问襄阳旧风俗,为余骑马习家池。