-
1.《安平公诗(故赠尚书韩氏)》 唐·李商隐
丈人博陵王名家,怜我总角称才华。
华州留语晓至暮,高声喝吏放两衙。
明朝骑马出城外,送我习业南山阿。 -
2.《复修府学故事》 宋·韩绛
文翁石室已千秋,世有兴衰化自流。
贤嶲相望承学粹,朝廷繇此得人优。
太平典礼当传习,盛际文章正讲求。
师友琢磨期不{左卷右力},岷峨秀气与云浮。 -
3.《驿舍见故屏风画海棠有感》 宋·陆游
厌烦只欲长面壁,此心安得顽如石。
杜门复出叹习气,止酒还开惭定力。
成都二月海棠开,锦绣裹城迷巷陌。
燕宫最盛号花海,霸国雄豪有遗迹。 -
4.《习凿齿宅》 宋·李廌
习侯有世德,冠冕袭鵔鸃。
裔孙富六艺,凿齿四海知。
苏岭陟家山,高阳浮故池。
著书山水间,秀发胸中奇。
间从弥天释,善戏间廋辞。
尚友虽异代,斯人可夙期。 -
5.《观习礼神乐观归而有作》 明·张羽
维皇忝明祀,卜郊时再阳。
指期戒先事,习伏诵故章。
竹宫俨清掞,羽佩溢中堂。
鳷阶罗舞戚,著位表官行。 -
6.《帝京篇》 唐·骆宾王
山河千里国,城阙九重门。
不睹皇居壮,安知天子尊。
皇居帝里崤函谷,鹑野龙山侯甸服。
五纬连影集星躔,八水分流横地轴。 -
7.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
8.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫,茫然无心想。
散发不冠带,行歌南陌上。
孔丘与之言,仁义莫能奖。
未尝肯问天,何事须击壤。 -
9.《南还舟中寄袁太祝》 唐·孟浩然
沿溯非便习,风波厌苦辛。
忽闻迁谷鸟,来报五陵春。
岭北回征帆,巴东问故人。
桃源何处是,游子正迷津。 -
10.《送莫甥兼诸昆弟从韩司马入西军》 唐·孟浩然
念尔习诗礼,未曾违户庭。
平生早偏露,万里更飘零。
坐弃三牲养,行观八阵形。
饰装辞故里,谋策赴边庭。
壮志吞鸿鹄,遥心伴鶺鴒.所从文且武,不战自应宁。 -
11.《南还舟中寄袁太祝》 唐·孟浩然
沿溯非便习,风波厌苦辛。
忽闻迁谷鸟,来报五陵春。
岭北回征帆,巴东问故人。
桃源何处是,游子正迷津。 -
12.《送莫甥兼诸昆弟从韩司马入西军》 唐·孟浩然
念尔习诗礼,未曾违户庭。
平生早偏露,万里更飘零。
坐弃三牲养,行观八阵形。
饰装辞故里,谋策赴边庭。
壮志吞鸿鹄,遥心伴鶺鴒.所从文且武,不战自应宁。 -
13.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
14.《江夏寄汉阳辅录事》 唐·李白
谁道此水广,狭如一匹练。
江夏黄鹤楼,青山汉阳县。
大语犹可闻,故人难可见。
君草陈琳檄,我书鲁连箭。 -
15.《答僴奴、重阳二甥(僴奴赵氏甥伉,重阳崔氏甥播)》 唐·韦应物
弃职曾守拙,玩幽遂忘喧。
山涧依硗瘠,竹树荫清源。
贫居烟火湿,岁熟梨枣繁。
风雨飘茅屋,蒿草没瓜园。 -
16.《答僴奴、重阳二甥(僴奴赵氏甥伉,重阳崔氏甥播)》 唐·韦应物
弃职曾守拙,玩幽遂忘喧。
山涧依硗瘠,竹树荫清源。
贫居烟火湿,岁熟梨枣繁。
风雨飘茅屋,蒿草没瓜园。 -
17.《饯王岑判官赴襄阳道》 唐·岑参
故人汉阳使,走马向南荆。
不厌楚山路,只怜襄水清。
津头习氏宅,江上夫人城。
夜入橘花宿,朝穿桐叶行。
害群应自慑,持法固须平。
暂得青门醉,斜光速去程。 -
18.《将赴成都草堂途中有作,先寄严郑公五首》 唐·杜甫
得归茅屋赴成都,直为文翁再剖符。
但使闾阎还揖让,敢论松竹久荒芜。
鱼知丙穴由来美,酒忆郫筒不用酤。 -
19.《立春后言怀招汴州李匡衙推》 唐·窦常
闲斋夜击唾壶歌,试望夷门奈远何。
每听寒笳离梦断,时窥清鉴旅愁多。
初惊宵漏丁丁促,已觉春风习习和。
海内故人君最老,花开鞭马更相过。 -
20.《抚州对事后送外生宋垓归饶州觐侍呈上姊夫》 唐·戴叔伦
淮汴初丧乱,蒋山烽火起。
与君随亲族,奔迸辞故里。
京口附商客,海门正狂风。
忧心不敢住,夜发惊浪中。