-
1.《挽赵秋晓》 宋·陈师善
惊呼事定隔存亡,天地无情此恨长。
冷落席门怜曲逆,凄凉诗法忆濠梁。
此生结习缘犹浅,晚景追陪愿未偿。
珍重韩公遗稿在,忍将展翫伯情伤。 -
2.《送缘庵主》 宋·王灼
上人久习静,闭门守一龛。
犹恐市尘染,西岷拨晴岚。
归来非本心,退结山中庵,秋风入我袂,又往天之南。 -
3.《缘识》 宋·宋太宗
结束分朋相间错,立在殿庭还不弱。
锦绣为袍供奉仪,流星电转争挥霍。
文里乌巾皆一样,三春景色花荡颺。
承平此事比应难,盛世欢娱情好尚。 -
4.《缘识》 宋·宋太宗
莫问仙家不死乡,泥丸秘密隐身光。
华池积润无拘束,勤习通流看上方。 -
5.《缘识》 宋·宋太宗
君子怀幽趣,谦恭礼乐才。
经心皆识见,书史尽通该。
有德馨还远,清虚道亦开。
先生宜法则,宿习自将来。 -
6.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
7.《奉和圣制送张说巡边》 唐·席豫
圣主重兵权,分符属大贤。
中军仍执政,丞相复巡边。
翕习戎装动,张皇庙略宣。
朝荣承睿札,野饯转行旃。 -
8.《奉使登终南山》 唐·王湾
常爱南山游,因而尽原隰。
数朝至林岭,百仞登嵬岌。
石壮马径穷,苔色步缘入。
物奇春状改,气远天香集。 -
9.《泛曲阿后湖,简同游诸公》 唐·刘长卿
元气浮积水,沉沉深不流。
春风万顷绿,映带至徐州。
为客难适意,逢君方暂游。
夤缘白蘋际,日暮沧浪舟。 -
10.《宇文晁尚书之甥崔彧司业之孙尚书之子重泛郑监前湖》 唐·杜甫
郊扉俗远长幽寂,野水春来更接连。
锦席淹留还出浦,葛巾欹侧未回船。
尊当霞绮轻初散,棹拂荷珠碎却圆。
不但习池归酩酊,君看郑谷去夤缘。 -
11.《清明二首》 唐·杜甫
朝来新火起新烟,湖色春光净客船。
绣羽衔花他自得,红颜骑竹我无缘。
胡童结束还难有,楚女腰肢亦可怜。
不见定王城旧处,长怀贾傅井依然。 -
12.《送从兄使新罗》 唐·顾况
六气铜浑转,三光玉律调。
河宫清奉赆,海岳晏来朝。
地绝提封入,天平赐贡饶。
扬威轻破虏,柔服耻征辽。 -
13.《寻橦歌》 唐·王建
人间百戏皆可学,寻橦不比诸馀乐。
重梳短髻下金钿,红帽青巾各一边。
身轻足捷胜男子,绕竿四面争先缘。 -
14.《巽公院五咏》 唐·柳宗元
净土堂
结习自无始,沦溺穷苦源。
流形及兹世,始悟三空门。
华堂开净域,图像焕且繁。 -
15.《峡哀》 唐·孟郊
昔多相与笑,今谁相与哀。
峡哀哭幽魂,噭噭风吹来。
堕魄抱空月,出没难自裁。
齑粉一闪间,春涛百丈雷。 -
16.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
17.《有小白马乘驭多时奉使东行至稠桑驿溘然而毙…题二十韵》 唐·白居易
能骤复能驰,翩翩白马儿。
毛寒一团雪,鬃薄万条丝。
皂盖春行日,骊驹晓从时。
双旌前独步,五马内偏骑。 -
18.《病中闻河东公乐营置酒口占寄上》 唐·李商隐
闻驻行春旆,中途赏物华。
缘忧武昌柳,遂忆洛阳花。
嵇鹤元无对,荀龙不在夸。
只将沧海月,长压赤城霞。 -
19.《秋雨》 唐·薛能
宿雨觉才初,亭林忽复徐。
簇声诸树密,悬滴四檐疏。
省漏疑方丈,愁炊问斗储。
步难多入屐,窗浅欲飘书。 -
20.《刺世疾邪赋》 两汉·赵壹
伊五帝之不同礼,三王亦又不同乐。
数极自然变化,非是故相反。
德政不能救世溷乱,赏罚岂足惩时清浊?春秋时祸败之始,战国逾增其荼毒。
秦汉无以相踰越,乃更加其怨酷。