-
1.《堂中安奉高宗寿皇今上御书碑》 宋·张镃
路转修林特地殊,九光霞气羃仙庐。
苍瑶不刻飞天篆,尽是三清玉帝书。 -
2.《谒金陵武帅李奭时叩殿帅为易宪章求书碑》 宋·刘过
江南无此一雄藩,稳称将军小踞蟠。
韬略世传天下少,棣华鼎峙帅臣难。
狂胡要使如灰灭,中国先须大头城,磨崖已辨中兴颂,洗眼西湖看北征。 -
3.《羽林恩召观御书王太尉碑》 唐·张说
陇首名公石,来承圣札归。
鱼龙生意态,钩剑动铓辉。
字得神明保,词惭少女徽。
谁家羽林将,又逐凤书飞。 -
4.《哭刘四尚书(勒于碑阴)》 唐·权德舆
士友惜贤人,天朝丧守臣。
才华推独步,声气幸相亲。
理析寰中妙,儒为席上珍。
笑言成月旦,风韵挹天真。 -
5.《和宗人尚书嗣复祠祭武侯毕,题临淮公旧碑》 唐·杨汝士
古柏森然地,修严蜀相祠。
一过荣异代,三顾盛当时。
功德流何远,馨香荐未衰。
敬名探国志,饰像慰甿思。
昔谒从征盖,今闻拥信旗。
固宜光宠下,有泪刻前碑。 -
6.《书摩崖碑后》 宋·黄庭坚
春风吹船著吾溪,扶藜上读《中兴碑》。
平生半世看墨本,摩挲石刻鬓成丝。
明皇不作苞桑计,颠倒四海由禄儿。
九庙不守乘舆西,万官已作鸟择栖。 -
7.《书磨崖碑》 宋·李徽卿
臣奸虽杜前朝失,国体终轻二子闲。
不使忠嘉传后世,只将词翰许元颜。 -
8.《中都龙兴寺伏睹御书第一山三大字碑有作》 明·周启
九重宸翰丽天文,三字穹碑压厚坤。
山色不知今古异,地灵惟戴帝王尊。
蛟龙绝褵盘亭构,狮象诸天拱寺门。
千载钟王夸健笔,敢同羲画与时论。 -
9.《和楼志国范君武读胡尉临安所获颜鲁公书断碑》 宋·强至
书名唐世凡几人,鲁公运笔独有神。
当年一字百金直,异代傥获宜尔珍。
公尝道直不容内,江湖出走刺史轮。
东南挥翰落几郡,在处巨迹刊坚珉。 -
10.《书黄岩丁明仲墓志碑阴》 宋·陈傅良
叶君只字双南金,予子拳石藏幽深。
百名以上辞不淫,我岂识子犹渐襟。
黄山之阿墓林林,断碑日烁秋雨霖。
彼岂孙子力不任,人莫过问嘷孤禽。 -
11.《题书院壁间碑》 宋·裘万顷
天上真龙去不回,世间凡马谩争驰。
少年气习今犹在,袖手时来省断碑。 -
12.《书率更西林碑》 宋·裘万顷
冉冉老将至,区区心已疲。
文章非世用,字画谩儿嬉。
庐阜多名刹,隋人有断碑。
骊黄虽易辩,堂奥未容窥。 -
13.《过长林书罗文恭公碑阴》 宋·艾性夫
人家落落堕荒丘,碑带苍苔独自留。
博陆脊梁浮日月,中郎铭笔法春秋。
一抔谁下寻坟马,片石今供砺角牛。
惟有斜阳閒照管,肯和鸦影上螭头。