-
101.《塞下曲四首》 唐·王昌龄
蝉鸣空桑林,八月萧关道。
出塞入塞寒,处处黄芦草。
从来幽并客,皆共沙尘老。
不学游侠儿,矜夸紫骝好。 -
102.《箜篌引》 唐·王昌龄
卢谿郡南夜泊舟,夜闻两岸羌戎讴,其时月黑猿啾啾。
微雨沾衣令人愁,有一迁客登高楼,不言不寐弹箜篌。
弹作蓟门桑叶秋,风沙飒飒青冢头,将军铁骢汗血流。
深入匈奴战未休,黄旗一点兵马收,乱杀胡人积如丘。 -
103.《送营田判官郑侍御赴上都》 唐·刘长卿
上国三千里,西还及岁芳。
故山经乱在,春日送归长。
晓奏趋双阙,秋成报万箱。
幸论开济力,已实海陵仓。 -
104.《送郑说之歙州谒薛侍郎》 唐·刘长卿
漂泊来千里,讴谣满百城。
汉家尊太守,鲁国重诸生。
俗变人难理,江传水至清。
船经危石住,路入乱山行。
老得沧州趣,春伤白首情。
尝闻马南郡,门下有康成。 -
105.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
106.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
107.《送杨於陵归宋汴州别业》 唐·刘长卿
半山溪雨带斜晖,向水残花映客衣。
旅食嗟余当岁晚,能文似汝少年稀。
新河柳色千株暗,故国云帆万里归。
离乱要知君到处,寄书须及雁南飞。 -
108.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
109.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
110.《千里思》 唐·李白
李陵没胡沙,苏武还汉家。
迢迢五原关,朔雪乱边花。
一去隔绝国,思归但长嗟。
鸿雁向西北,因书报天涯。 -
111.《扶风豪士歌》 唐·李白
洛阳三月飞胡沙,洛阳城中人怨嗟。
天津流水波赤血,白骨相撑如乱麻。
我亦东奔向吴国,浮云四塞道路赊。
东方日出啼早鸦,城门人开扫落花。 -
112.《雪谗诗赠友人》 唐·李白
嗟予沉迷,猖獗已久。
五十知非,古人尝有。
立言补过,庶存不朽。 -
113.《走笔赠独孤驸马》 唐·李白
都尉朝天跃马归,香风吹人花乱飞。
银鞍紫鞚照云日,左顾右盼生光辉。
是时仆在金门里,待诏公车谒天子。 -
114.《献从叔当涂宰阳冰》 唐·李白
金镜霾六国,亡新乱天经。
焉知高光起,自有羽翼生?
萧曹安屹屼,耿贾摧欃枪。
吾家有季父,杰出圣代英。 -
115.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
116.《送张秀才谒高中丞》 唐·李白
秦帝沦玉镜,留侯降氛氲。
感激黄石老,经过沧海君。
壮士挥金槌,报仇六国闻。
智勇冠终古,萧陈难与群。 -
117.《荆州贼平,临洞庭言怀作》 唐·李白
修蛇横洞庭,吞象临江岛。
积骨成巴陵,遗言闻楚老。
水穷三苗国,地窄三湘道。
岁晏天峥嵘,时危人枯槁。 -
118.《寄诸弟》 唐·韦应物
岁暮兵戈乱京国,帛书间道访存亡。
还信忽从天上落,唯知彼此泪千行。 -
119.《登高望洛城作》 唐·韦应物
高台造云端,遐瞰周四垠。
雄都定鼎地,势据万国尊。
河岳出云雨,土圭酌乾坤。
舟通南越贡,城背北邙原。 -
120.《武威送刘单判官赴安西行营,便呈高开府》 唐·岑参
热海亘铁门,火山赫金方。
白草磨天涯,湖沙莽茫茫。
夫子佐戎幕,其锋利如霜。
中岁学兵符,不能守文章。