-
41.《乱后逢村叟(一作时世行)》 唐·杜荀鹤
经乱衰翁居破村,村中何事不伤魂。
因供寨木无桑柘,为著乡兵绝子孙。
还似平宁征赋税,未尝州县略安存。
至于鸡犬皆星散,日落前山独倚门。 -
42.《乱后书事寄同志》 唐·杜荀鹤
九土如今尽用兵,短戈长戟困书生。
思量在世头堪白,画度归山计未成。
皇泽正沾新将士,侯门不是旧公卿。
到头诗卷须藏却,各向渔樵混姓名。 -
43.《春秋战国门·赵宣子》 唐·周昙
门人曾不有提弥,连嗾呀呀孰敢支。
临难若教无苟免,乱朝争那以獒为。 -
44.《春秋战国门·王孙满》 唐·周昙
九牧金熔物像成,辞昏去乱祚休明。
兴亡在德不在鼎,楚子何劳问重轻。 -
45.《秦门·胡亥》 唐·周昙
鹿马何难辨是非,宁劳卜筮问安危。
权臣为乱多如此,亡国时君不自知。 -
46.《前汉门·再吟》 唐·周昙
重赋严刑作祸胎,岂知由此乱离媒。
家传揖让亦难济,况是身从倾篡来。 -
47.《前汉门·又吟》 唐·周昙
铜马朱眉满四方,总缘居摄乱天常。
因君多少布衣士,不是公卿即帝王。 -
48.《前汉门·刘圣公》 唐·周昙
不纳良谋刘縯言,胡为衔璧向崇宣。
伤哉乱帝途穷处,何必当时谮福先。 -
49.《后汉门·废帝》 唐·周昙
乱兵如猬走王师,社稷颠危孰为持。
夜逐萤光寻道路,汉家天子步归时。 -
50.《晋门·郭钦》 唐·周昙
谁疑忠谏郭钦言,不逐戎夷出塞垣。
晋室既无明圣主,果为胡虏乱中原。 -
51.《过荆门》 唐·齐己
路出荆门远,行行日欲西。
草枯蛮冢乱,山断汉江低。
野店丛蒿短,烟村簇树齐。
翻思故林去,在处有猿啼。 -
52.《荆门送人自峨嵋游南岳》 唐·齐己
峨嵋来已远,衡岳去犹赊。
南浦悬帆影,西风乱荻花。
天涯遥梦泽,山众近长沙。
有兴多新作,携将大府夸。 -
53.《宿州天庆观殿门留赠符离道士》 唐·吕岩
秋景萧条叶乱飞,庭松影里坐移时。
云迷鹤驾何方去,仙洞朝元失我期。 -
54.《题潼关普通院门》 唐·陈季卿
度关悲失志,万绪乱心机。
下坂马无力,扫门尘满衣。
计谋多不就,心口自相违。
已作羞归计,还胜羞不归。 -
55.《代出自蓟北门行》 南北朝·鲍照
羽檄起边亭,烽火入咸阳。
征师屯广武,分兵救朔方。
(征师 一作:征骑)
严秋筋竿劲,虏阵精且强。 -
56.《乱后行经吴御亭》 南北朝·庾肩吾
邮亭一回望,风尘千里昏。
青袍异春草,白马即吴门。 -
57.《江城子·竹里风生月上门》 五代·和凝
竹里风生月上门。
理秦筝,对云屏。
轻拨朱弦,恐乱马嘶声。
含恨含娇独自语:今夜约,太迟生! -
58.《卜算子(重阳后数日避乱行双源山间,见菊复用前韵·时以九江郡恳辞未报)》 宋·向子諲
时菊碎榛丛,地僻柴门静。
谁道村中好客稀,明月和清影。
天地一蘧庐,梦事慵思省。
若个知余懒是真,心已如灰冷。 -
59.《谒金门(道山亭饯张椿老赴行在)》 宋·张元干
风露底石上岸巾愁起。
月到房心天似水。
乱峰清影里。
此去登瀛须记。
今夕道山同醉。
春殿明年人共指。
玉皇香案吏。 -
60.《谒金门》 宋·毛幵
春已半。
芳草池塘绿遍。
山北山南花烂熳。
日长蜂蝶乱。
闲掩屏山六扇。
梦好强教惊断。
愁对画梁双语燕。
故心人不见。