-
81.《海门》 宋·陈淳祖
微光动海门,色界一层新。
玄雾横金阙,丹英吐玉津。
长疑浴日处,上有饮霞人。
顷刻晨烟合,纷纷乱野尘。 -
82.《题度门寺》 宋·刘愿
山到秋来骨更奇,看山寻径步逶迤。
楼台半与云相乱,钟梵时因风自移。
万卷生涯书可戴,一身老去发先知。
我来尚想诸贤在,绿竹堂前壁上诗。 -
83.《题义门胡氏华林书院》 宋·吕祐之
几朝旌表映门闾,更赏林园入画图。
迁诏总宜名让水,树巢多恐是慈乌。
花迎客馆清香远,竹绕书堂气节殊。
我直紫垣无路到,乱云芳草隔洪都。 -
84.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
85.《放生慈济法门》 宋·释遵式
我比丘某甲,今为傍生类。
发佛大慈悲,忏彼六情根。
无始业障海,眼根著诸色。
耳界闻乱声,鼻染一切香。 -
86.《乱定到邑》 宋·萧澥
蒙蒙野草自荣华,破屋夹茅人卖茶。
满巷门基带砖石,有时认得故人家。 -
87.《留题云门山雍熙院》 宋·谢景温
耶溪欲尽山转青,中有三寺山为屏。
秦峰表里植苍翠,仰视万木相峥嵘。
雪霜洗尽尘土迹,龙蛇蛰处烟氛生。
我携宾友事登览,穿径已觉毛骨轻。 -
88.《故旧相送出城门》 宋·薛居宝
策马国门南,行投感时节。
唧唧寒螀乱,皎皎层恋洁。
修途遵广川,衰林夕阳灭。
含情不忍语,眷旧讵忍别。 -
89.《伤乱二首》 宋·袁玧
轰轰烈烈一乾坤,北马南船日夜奔。
野老有怀悲故国,孤臣无泪哭中原。
浮生似我仍留寓,季世何人不闭门。
独惜两湖归隐后,枕戈谁是晋刘琨。 -
90.《题王长史所画天平龙门图》 元·陈秀民
月黑山鬼号,苍龙斗折角。
仙人一掌擎,不令堕深壑。
秋高势崚层,日暮气惨错。
阑干冰柱悬,凌乱雪花落。 -
91.《送衲公之彭门兼寄实甫》 明·葛一龙
落叶满风寺,乱禽号雪园。
独持空钵去,何处乞朝昏。
野甸荒残烧,河堤积冻痕。
倘然逢阿弟,已是到彭门。 -
92.《钱塘门》 明·田艺蘅
雒阳曾闻北邙道,浙江今见钱塘门。
朝朝五鼓灵狖发,苦雨悲风愁断魂。
西湖山中白杨树,今人古人几丘土。
撅人白骨筑新坟,何遽今人不成古。 -
93.《虎丘舟中见杨花撩乱飞入幕内感而赋之》 明·王同轨
来时门前柳芽吐,到日窣地条如许。
袅娜全倾掌上腰,纤长故斗机中缕。
垂条百尺任毵毵,乱絮何缘飞满天。
认是雪花沾不湿,唤为梅片却成团。 -
94.《性初余同门友至正初定交钱唐及兹两纪顷以先》 明·王祎
忆昔与子游,我齿始逾冠。
子年颇少我,已复饱经传。
白璧信少双,明珠合同穿。
吾师文献公,清慎寡推荐。 -
95.《过鹿门山》 明·薛瑄
西来汉水浸山根,舟人云此是鹿门。
峭壁苍苍石色古,曲径杳杳藤萝昏。
乱峰幽谷不知数,底是庞公栖隐处。
含情一笑江风清,双橹急摇下滩去。 -
96.《秋夜登阊门城楼》 明·张本
月白三吴晚,风清八月秋。
芙蓉照江国,蟋蟀上城楼。
海思飞云乱,乡心落叶愁。
忽闻黄鹤笛,清夜重淹留。 -
97.《义门郑仲舒先生得请归浦江余於先生同里且亲》 明·张孟兼
郑公去年离北平,束书抱病来南京。
城隅解后喜且惊,开颜握手言再生。
自从南北屦构兵,日夜怅望乡关情。
几回寄书雁南征,中心摇摇若悬旌。 -
98.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
99.《吴门归入惠山寺》 明·邹迪光
胜游不惜屡,余兴尚淋漓。
竹路青相借,花宫翠乱披。
酒阑留月住,曲半受风吹。
为问梁溪夜,何如吴苑时。 -
100.《荆门惠泉》 宋·苏轼
泉源従高来,走下随石脉。
纷纷白沫乱,隐隐苍崖坼。
萦回成曲沼,清澈见肝膈。
众泻为长溪,奔驶荡蛙蝈。