-
141.《揭天谣(九首)》 明·周玄
西池鹊寒坠灵羽,水嘶粼粼冻王母。
青娥遏云纷玉琚,水帘桃花逗香乳。
紫元双眉牵黛光,颓蒿折玉寿齐长。
风台神人铁作背,哭声酸骨啼秋裳。 -
142.《禽虫十二章》 唐·白居易
燕违戊己鹊避岁,兹事因何羽族知?
疑有凤王颁鸟历,一时一日不参差。
[不知其然也。
燕衔泥常避戊己日,鹊巢口常避太 -
143.《春日》 宋·苏轼
鸣鸠乳燕寂无声,日射西窗泼眼明。
午醉醒来无一事,只将春睡赏春晴。 -
144.《汲江煎茶》 宋·苏轼
活水还须活火煮,自临钓石取深清[1]:
大瓢贮月归春瓮,小杓分江入夜瓶。
雪乳已翻煎处脚[2],松风忽作泻时声。
枯肠未易禁三碗[3],坐听荒城长短更。 -
145.《罢徐州往南京马上走笔寄子由五首》 宋·苏轼
吏民莫扳援,歌管莫凄咽。
吾生如寄耳,宁独为此别。
别离随处有,悲恼缘爱结。
而我本无恩,此涕谁为设。 -
146.《携妓乐游张山人园》 宋·苏轼
大杏金黄小麦熟,堕巢乳鹊拳新竹。
故将俗物恼幽人,细马红妆满山谷。
提壶劝酒意虽重,杜鹃催归声更速。
酒阑人散却关门,寂历斜阳挂疏木。 -
147.《雨后行菜圃》 宋·苏轼
梦回闻雨声,喜我菜甲长。
平明江路湿,并岸飞两桨。
天公真富有,膏乳泻黄壤。
霜根一蕃滋,风叶渐俯仰。 -
148.《过云龙山人张天骥》 宋·苏轼
郊原雨初足,风日清且好。
病守亦欣然,肩舆白门道。
荒田咽蛩蚓,村巷悬梨枣。
下有幽人居,闭门空雀噪。 -
149.《真一酒》 宋·苏轼
拨雪披云得乳泓,蜜蜂又欲醉先生。
稻垂麦仰阴阳足,器洁泉新表裹清。
晓日著颜红有晕,春风入髓散无声。
人间真一东坡老,与作青州从事名。 -
150.《铁拄杖(并叙)》 宋·苏轼
柳真龄字安期,闽人也。
家宝一铁拄杖,如ω栗木,牙节宛转天成,中空有簧,行辄微响。
柳云得之浙中,相传王审知以遗钱镠,镠以赐一僧。
柳偶得之以遗余,作此诗谢之。 -
151.《岐亭五首(并叙)》 宋·苏轼
元丰三年正月,余始谪黄州。
至岐亭北二十五里山上,有白马青盖来迎者,则余故人陈慥季常也,为留五日,赋诗一篇而去。
明年正月,复往见之,季常使人劳余于中途。
余久不杀,恐季常之为余杀也,则以前韵作诗,为杀戒以遗季常。 -
152.《真一酒(并引)》 宋·苏轼
米、麦、水三一而已,此东坡先生真一酒也。
拨雪披云得乳泓,蜜蜂又欲醉先生。
(真一色味,颇类予在黄州日所酝蜜酒也。
)稻垂麦仰阴阳足,器洁泉新表里清。 -
153.《猛虎行》 唐·李贺
长戈莫舂,强弩莫烹。
乳孙哺子,教得生狞。
举头为城,掉尾为旌。 -
154.《我所思寄黄吉甫》 宋·王安石
我所思兮在彭蠡,一奁寒晶径千里。
天低绀滑风静止,月澹星渟尤可喜。
亦复可怜波浪起,琉璃崩嵌涌颠絫。
万斛之舟簸一苇,超邑越都如历指。 -
155.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
156.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有余饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
157.《重游南岳》 宋·范成大
舍舟得马如驭气,步入青松三十里。
我从蛮岭瘴烟来,不怕雨云进岳趾。
忆昔南征款庙庭,往来无恙神所祉。
当时已有归田愿,帝临此习如白水。 -
158.《浮湘行》 宋·范成大
湘山中间湘水横,绿苹叶齐春涨生,盘涡沄沄去无声。
吾乘桂舟泝中濡,扬波击汰双橹狞,辘轳引笮如牛鸣。 -
159.《秋晚》 宋·陆游
鸡声喔喔频催晓,木叶飕飕已变秋。
忧患纵多终强项,饥寒未至且优游。
老罢尚欲身当道,乳虎何疑气食牛。
但有一愁消未得,大儿白发戍边头。 -
160.《系舟下牢溪游三游洞二十八韵》 宋·陆游
旧观三峡图,常谓非人情。
意疑天壤间,岂有此峥嵘。
画师定戏耳,聊欲穷丹青。
西游过沔鄂,莽莽千里平,昨日到峡州,所见始可惊,乃知画非妄,却恨笔未精。