-
221.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
222.《兵后寻边三首》 唐·李山甫
千里烟沙尽日昏,战馀烧罢闭重门。
新成剑戟皆农器,旧著衣裳尽血痕。
卷地朔风吹白骨,柱天青气泣幽魂。 -
223.《柳十首》 唐·李山甫
灞岸江头腊雪消,东风偷软入纤条。
春来不忍登楼望,万架金丝著地娇。
受尽风霜得到春,一条条是逐年新。
寻常送别无馀事,争忍攀将过与人。 -
224.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
225.《赠功成将》 唐·方干
定难在明略,何曾劳战争。
飞书谕强寇,计日下重城。
深雪移军夜,寒笳出塞情。
苦心殊易老,新发早年生。 -
226.《赠功成将》 唐·方干
定难在明略,何曾劳战争。
飞书谕强寇,计日下重城。
深雪移军夜,寒笳出塞情。
苦心殊易老,新发早年生。 -
227.《陪李郎中夜宴》 唐·方干
间世星郎夜宴时,丁丁寒漏滴声稀。
琵琶弦促千般语,鹦鹉杯深四散飞。
遍请玉容歌白雪,高烧红蜡照朱衣。
人间有此荣华事,争遣渔翁恋钓矶。 -
228.《新安投所知》 唐·罗隐
少年容易舍樵渔,曾辱明公荐子虚。
汉殿夜寒时不食,宋都风急命何疏。
云埋野艇吟归去,草没山田赋遂初。
长剑一寻歌一奏,此心争肯为鲈鱼。 -
229.《江边有寄》 唐·罗隐
江边旧业半雕残,每轸归心即万端。
狂折野梅山店暖,醉吹村笛酒楼寒。
只言圣代谋身易,争奈贫儒得路难。
同病同忧更何事,为君提笔画渔竿。 -
230.《寄酬邺王罗令公五首(前三首一作感德叙怀寄上罗邺王)》 唐·罗隐
营室东回荫斥丘,少年承袭拥青油。
坐调金鼎尊明主,横把雕戈拜列侯。
书札二王争巧拙,篇章七子避风流。 -
231.《寄酬邺王罗令公五首(前三首一作感德叙怀寄上罗邺王)》 唐·罗隐
营室东回荫斥丘,少年承袭拥青油。
坐调金鼎尊明主,横把雕戈拜列侯。
书札二王争巧拙,篇章七子避风流。 -
232.《奉使宛陵别二三从事》 唐·罗隐
梁王雪里有深知,偶别家乡隔路岐。
官品共传胜曩日,酒杯争肯忍当时。
豫章地暖矜千尺,越峤天寒愧一枝。
还有钓鱼蓑笠在,不堪风雨失归期。 -
233.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
234.《和进士张曙闻雁见寄》 唐·崔涂
断行哀响递相催,争趁高秋作恨媒。
云外关山闻独去,渡头风雨见初来。
也知榆塞寒须别,莫恋蘋汀暖不回。
试向富春江畔过,故园犹合有池台。 -
235.《彭门用兵后经汴路三首》 唐·吴融
长亭一望一徘徊,千里关河百战来。
细柳旧营犹锁月,祁连新冢已封苔。
霜凋绿野愁无际,烧接黄云惨不开。 -
236.《早发潼关》 唐·吴融
天边月初落,马上梦犹残。
关树苍苍晓,玉阶澹澹寒。
宦游终自苦,身世静堪观。
争似山中隐,和云枕碧湍。 -
237.《个人三十韵》 唐·吴融
袅袅复盈盈,何年坠玉京。
见人还道姓,羞客不称名。
故事谙金谷,新居近石城。
脸横秋水溢,眉拂远山晴。 -
238.《别从叔》 唐·杜荀鹤
立马不忍上,醉醒天气寒。
都缘在门易,直似别家难。
世路既如此,客心须自宽。
江村亦饥冻,争及问长安。 -
239.《春日闲居即事》 唐·杜荀鹤
未得青云志,春同秋日情。
花开如叶落,莺语似蝉鸣。
道合和贫守,诗堪与命争。
饥寒是吾事,断定不归耕。 -
240.《别从叔》 唐·杜荀鹤
立马不忍上,醉醒天气寒。
都缘在门易,直似别家难。
世路既如此,客心须自宽。
江村亦饥冻,争及问长安。