-
241.《春日闲居即事》 唐·杜荀鹤
未得青云志,春同秋日情。
花开如叶落,莺语似蝉鸣。
道合和贫守,诗堪与命争。
饥寒是吾事,断定不归耕。 -
242.《书事投所知》 唐·杜荀鹤
古陌寒风来去吹,马蹄尘旋上麻衣。
虽然干禄无休意,争奈趋时不见机。
诗思趁云从岳涌,乡心随雁绕湖飞。
肯将骨肉轻离别,未遇人知未得归。 -
243.《早发》 唐·杜荀鹤
东窗未明尘梦苏,呼童结束登征途。
落叶铺霜马蹄滑,寒猿啸月人心孤。
时逆帽檐风刮顶,旋呵鞭手冻粘须。
青云快活一未见,争得安闲钓五湖。 -
244.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
245.《长安即事三首》 唐·徐夤
抛掷清溪旧钓钩,长安寒暑再环周。
便随莺羽三春化,只说蝉声一度愁。
扫雪自怜窗纸照,上天宁愧海槎流。 -
246.《西寨寓居》 唐·徐夤
闲读南华对酒杯,醉携筇竹画苍苔。
豪门有利人争去,陋巷无权客不来。
解报可能医病雀,重燃谁肯照寒灰。 -
247.《纸帐》 唐·徐夤
几笑文园四壁空,避寒深入剡藤中。
误悬谢守澄江练,自宿嫦娥白兔宫。
几叠玉山开洞壑,半岩春雾结房栊。
针罗截锦饶君侈,争及蒙茸暖避风。 -
248.《纸帐》 唐·徐夤
几笑文园四壁空,避寒深入剡藤中。
误悬谢守澄江练,自宿嫦娥白兔宫。
几叠玉山开洞壑,半岩春雾结房栊。
针罗截锦饶君侈,争及蒙茸暖避风。 -
249.《大夫松》 唐·徐夤
五树旌封许岁寒,挽柯攀叶也无端。
争如涧底凌霜节,不受秦皇乱世官。 -
250.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
251.《春日山中竹》 唐·裴说
数竿苍翠拟龙形,峭拔须教此地生。
无限野花开不得,半山寒色与春争。 -
252.《春日山中竹》 唐·裴说
数竿苍翠拟龙形,峭拔须教此地生。
无限野花开不得,半山寒色与春争。 -
253.《次韵和朱况雨中之什》 唐·胡宿
苍野迷云黯不归,远风吹雨入岩扉。
石床润极琴丝缓,水阁寒多酒力微。
夕梦将成还滴滴,春心欲断正霏霏。
忧花惜月长如此,争得东阳病骨肥。 -
254.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
255.《感怀诗二章(奉使中原署馆壁)》 唐·韩熙载
仆本江北人,今作江南客。
再去江北游,举目无相识。
金风吹我寒,秋月为谁白。
不如归去来,江南有人忆。 -
256.《句》 唐·幸夤逊
苦教作镇居中国,争得泥金在泰山。
(《岷山》,见《吟窗集录》)
才闻暖律先偷眼,既待和风始展眉。 -
257.《江岸独步》 唐·刘兼
醉卓寒筇傍水行,渔翁不会独吟情。
龟能顾印谁相重,鹤偶乘轩自可轻。
簪组百年终长物,文章千古亦虚名。
是非得丧皆闲事,休向南柯与梦争。 -
258.《秋风生桂枝》 唐·无名氏
寒桂秋风动,萧萧自一枝。
方将击林变,不假舞松移。
散翠幽花落,摇青密叶离。
哀猿惊助褭,花露滴争垂。
遗韵连波聚,流音万木随。
常闻小山里,逋客最先知。 -
259.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
260.《斗鸡联句》 唐·韩愈
大鸡昂然来,小鸡竦而待。
——韩愈
峥嵘颠盛气,洗刷凝鲜彩。
——孟郊