-
1.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
2.《露青竹杖歌》 唐·顾况
鲜于仲通正当年,章仇兼琼在蜀川。
约束蜀儿采马鞭,蜀儿采鞭不敢眠。
横截斜飞飞鸟边,绳桥夜上层崖颠。 -
3.《鹦鹉》 唐·秦韬玉
每闻别雁竞悲鸣,却叹金笼寄此生。
早是翠襟争爱惜,可堪丹觜强分明。
云漫陇树魂应断,歌接秦楼梦不成。
幸自祢衡人未识,赚他作赋被时轻。 -
4.《汉宫春(见早梅呈吕一郎中郑四六监岳)》 宋·陈亮
雪满江头,怪一枝不耐,不漏微阳。
诗人越样眼浅,早自成章。
群葩如绣,到那时、争爱春长。
须知道,未通春信,是谁饱试风霜。 -
5.《紫芥》 明·吴宽
满目斓斑布地来,春风惊见锦灰堆。
菜根作苦终嫌咬,茗叶浮香为拨开。
何处兔葵嗟竞掇,昨朝马蔺悔多栽。
传闻此种番邦致,用向中华亦楚材。 -
6.《省掖观梅和宋草堂韵》 明·杨基
玉肌瘦怯春风恼,唇红不褪香云老。
绮窗人静月初圆,笑觉飞琼颜色槁。
罗幄铜瓶小几边,银灯疏影砚台前。
一株初破休轻折,半朵犹含最可怜。
宫妆近眼人争爱,却恐愁多零落快。
莫教纤手嗅东风,谁画生香与真态。 -
7.《芭蕉花》 宋·董嗣杲
绿扇摇秋吐秀黄,宿根清傲雪和霜。
花能成实连茎脆,子可为房取蜜藏。
争爱广阴能障暑,谁知甘味亦充粮。
何人吟羡青青叶,如此山殽不得尝。 -
8.《孤鹜》 宋·李复
孤鹜何时失旧群,空郊迥立如长人。
疾风拂地忽惊顾,欲起不起低昂频。
辽东八月霜气早,万里旅飞来南宾。
云间翩翩羽相接,沙上雝雝情更亲。 -
9.《七爱诗·李太尉(晟)》 唐·皮日休
吾爱李太尉,崛起定中原。
骁雄十万兵,四面围国门。
一战取王畿,一叱散妖氛。
乘舆既反正,凶竖争亡魂。 -
10.《我爱淳安好》 宋·陈晔
我爱淳安好,百方民力宽。
役胥遵大义,论牒上狂澜。
公赋争先入,穷阎可奠安。
从今滋向化,为政不因难。 -
11.《遗爱祠》 宋·陈成已
水自湖心一派分,高低晚望稻垂云。
侵鱼争畔人如鬼,莫向祠前听祭文。 -
12.《爱莲堂》 宋·钱闻诗
懿哉周濂溪,昔揽星江符。
四时花卉多,独以莲自娱。
公见太极初,学业周孔徒。
如何心清净,爱与释氏俱。 -
13.《爱民堂为涪陵卢使君题》 宋·沈继祖
我来盛山郡,从公岁及朞。
公之字鳏寡,乳保于婴儿。
公去再改岁,所去尤见思。
至今盛山民,敬奉卢公祠。 -
14.《陈季常自岐亭见访郡中及旧州诸豪争欲邀致之》 宋·苏轼
孟公好饮宁论斗,醉后关门防客走。
不妨闲过左阿君,百谪终为贤太守。
老居闾里自浮沉,笑问伯松何苦心。
忽然载酒従陋巷,为爱扬雄作酒箴。
长安富儿求一过,千金寿君君笑唾。
汝家安得客孟公,従来只识陈惊座。 -
15.《葛蕴作巫山高爱其飘逸因亦作两篇》 宋·王安石
巫山高,十二峰。
上有往来飘忽之猨猱,下有出没瀺灂之蛟龙,中有倚薄缥缈之神宫。
神人处子冰雪容,吸风饮露虚无中。
千岁寂寞无人逢,邂逅乃与襄王通。 -
16.《浣花戏题争标者》 宋·范成大
凌波一剧便捐生,得失何曾较重轻。
蜗角虚名人尚爱,锦标安得笑渠争。 -
17.《二十六弟寄和江子我竹夫人诗一首爱其巧思戏》 宋·晁说之
莫愁妩媚主人卢,纤质交竿巧得模。
绿粉敢争红粉丽,鱼轩休比鹤轩疏。
女英谩对湘君泣,子政徒青天禄书。
夹膝得名何不韵,秋来卧病竟何如。 -
18.《紫微舍人宋公爱子侄三人同日得第作诗以纪盛》 宋·强至
君王亲策集英年,始信常山子侄贤。
白昼相将金榜上,紫微三谢玉阶前。
衣冠近事尤为盛,阀阅清芬愈可传。
马跃春风归里巷,芦花争看一行鞭。 -
19.《邦人献芍药四种日御爱红日霓裳红日缀珠冠子》 宋·吴芾
冠子缀珠初泣露,霓裳舞袖更萦风。
就中纵有红都胜,淡伫争如御爱红。 -
20.《庄器之贤能良居镜湖上作吾亦爱吾庐六诗见》 宋·张镃
吾亦爱吾庐,万木纷秀挺。
一一新主盟,非特时管领。
缅怀蛮角氏,陨腐争夺境。
跃然起予衷,大类困浇茗。
扫空市虎疑,照破杯蛇影。
步宽更容人,园中无陿径。