-
101.《太湖诗·游毛公坛》 唐·皮日休
却上南山路,松行俨如庑。
松根碍幽径,孱颜不能斧。
摆履跨乱云,侧巾蹲怪树。
三休且半日,始到毛公坞。 -
102.《读《阴符经》寄鹿门子》 唐·陆龟蒙
清晨整冠坐,朗咏三百言。
备识天地意,献词犯乾坤。
何事不隐德,降灵生轩辕。
口衔造化斧,凿破机关门。 -
103.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
104.《新夏东郊闲泛有怀袭美》 唐·陆龟蒙
迟于春日好于秋,野客相携上钓舟。
经略彴时冠暂亚,佩笭箵后带频搊.蒹葭鹭起波摇笠,村落蚕眠树挂钩。
料得祇君能爱此,不争烟水似封侯。 -
105.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
106.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
107.《偶书五首》 唐·司空图
情知了得未如僧,客处高楼莫强登。
莺也解啼花也发,不关心事最堪憎。
自有池荷作扇摇,不关风动爱芭蕉。
只怜直上抽红蕊,似我丹心向本朝。 -
108.《力疾山下吴村看杏花十九首》 唐·司空图
春来渐觉一川明,马上繁花作阵迎。
掉臂只将诗酒敌,不劳金鼓助横行。
阊阖曾排捧御炉,犹看晓月认金铺。
羸形不画凌烟阁,只为微才激壮图。 -
109.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
110.《上元怀古二首》 唐·李山甫
南朝天子爱风流,尽守江山不到头。
总是战争收拾得,却因歌舞破除休。
尧行道德终无敌,秦把金汤可自由。 -
111.《柳十首》 唐·李山甫
灞岸江头腊雪消,东风偷软入纤条。
春来不忍登楼望,万架金丝著地娇。
受尽风霜得到春,一条条是逐年新。
寻常送别无馀事,争忍攀将过与人。 -
112.《谢友人遗华阳巾》 唐·罗邺
剪露裁烟胜角冠,来从玉洞五云端。
醉宜薤叶欹斜影,稳称菱花子细看。
野客爱留笼鹤发,溪翁争乞配渔竿。
真仙首饰劳相寄,尘土翻惭戴去难。 -
113.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
114.《个人三十韵》 唐·吴融
袅袅复盈盈,何年坠玉京。
见人还道姓,羞客不称名。
故事谙金谷,新居近石城。
脸横秋水溢,眉拂远山晴。 -
115.《题汪氏茅亭》 唐·杜荀鹤
茅亭客到多称奇,茅亭之上难题诗。
出尘景物不可状,小手篇章徒尔为。
牛畔稻苗新雨后,鹤边松韵晚风时。
君今酷爱人间事,争得安闲老在兹。 -
116.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
117.《奉酬翁文尧员外神泉之游见寄嘉什》 唐·黄滔
含鸡假豸喜同游,野外嘶风并紫骝。
松竹迥寻青障寺,姓名题向白云楼。
泉源出石清消暑,僧语离经妙破愁。
争奈爱山尤恋阙,古来能有几人休。 -
118.《忆旧山》 唐·徐夤
涧竹岩云有旧期,二年频长鬓边丝。
游鱼不爱金杯水,栖鸟敢求琼树枝。
陶景恋深松桧影,留侯抛却帝王师。
龙争虎攫皆闲事,数叠山光在梦思。 -
119.《偶题二首》 唐·徐夤
买骨须求骐骥骨,爱毛宜采凤凰毛。
驽骀燕雀堪何用,仍向人前价例高。
赋就长安振大名,斩蛇功与乐天争。
归来延寿溪头坐,终日无人问一声。 -
120.《柳枝辞九首》 唐·成彦雄
轻笼小径近谁家,玉马追风翠影斜。
爱把长条恼公子,惹他头上海棠花。
鹅黄剪出小花钿,缀上芳枝色转鲜。
饮散无人收拾得,月明阶下伴秋千。