-
1.《雪晴三首》 宋·王之道
雪压千山净,云披万里晴。
木水争霁色,檐雨碎寒声。
静映吟窗冷,轻浮茗碗清。
最宜今夜月,来借短檠明。 -
2.《春雪初霁杏花正芳月上夜吟》 唐·唐彦谦
霁景明如练,繁英杏正芳。
姮娥应有语,悔共雪争光。 -
3.《蝶恋花·雪霁花梢春欲到》 宋·王安中
花发自迎春。
雪霁花梢春欲到。
饯腊迎春,一夜花开早。 -
4.《郭熙关山雪霁图》 明·苏伯衡
昔我北游月在衤昔,兼旬犯雪度雄霸。
千里万里皆瑶琨,高迷丘垤低迷罅。
朔风烈烈尘不惊,中野萧条但桑柘。
仆夫股栗面削瓜,身上破褐才掩髂。 -
5.《雨霁出游书事》 宋·陆游
十日苦雨一日晴,拂拭拄杖西村行。
清沟泠泠流水细,好风习习吹衣轻。
四邻蛙声已合合,两岸柳色争青青。
辛夷先开半委地,海棠独立方倾城。 -
6.《七月十日大雨晓霁,登碧落堂》 宋·杨万里
青天送归云,整如劳还师。
颜行有喜色,厮役争奔随。
晨曦映疏雨,宝灯贯银丝。
落面何曾湿,洒空不胜微。 -
7.《雪霁霜晴独寻山迳菊花犹盛感而赋诗》 宋·王禹偁
狼藉金钱撒野塘,几丛无力卧斜阳。
争偷暖律输桃李,独亚寒枝负雪霜。
谁惜晚芳同我折,自怜孤艳袭人香。
幽怀远慕陶彭泽,且撷残英泛一觞。 -
8.《酬仲咸雪霁春融偶题见寄之什》 宋·王禹偁
琼华消散暖风来,多费阳春白雪才。
守道也知心下乐,流年争奈鬢边催。
君愁离别烟花好,我待量移翅羽开。
渐老分飞更堪惜,海棠凋尽始应回。 -
9.《春雪初霁》 宋·曹彦约
已通消息变垂杨,又忍须臾困海棠。
雪意疏时风自恶,云根好处日争光。
威严冷到汉三辅,艳冶春归唐六郎。
四者欲并从古少,便将酒樽问群芳。 -
10.《新春雪霁坐郡圃池上二首》 宋·宋庠
铃斋西北小池台,漠漠年光病眼开。
水面绿深知冻解,柳梢黄浅觉春来。
啁啾野雀遗寒毳,拨刺潜鱼露戏鳃。
物物恼人俱入咏,使君争奈乏天才。 -
11.《光风霁月观鸬鹚聚滩下搜猎慈惨已而坐岁寒见》 宋·钱时
出没云根上下浮,蘸蒲清溜十分幽。
前滩乌鬼能撩乱,争似盘鱼得自由。 -
12.《入广至赣雪霁天朗聊舒耳目》 宋·曾丰
数自离家今几程,半风半雨半阴晴。
白云故作关愁色,乌鹊争为报喜声。
来耗得梅偷传送,去途惟柳管将迎。
囊中少带江西雪,见说五羊烟瘴轻。 -
13.《琴曲歌辞·飞鸢操》 唐·刘禹锡
鸢飞杳杳青云里,鸢鸣萧萧风四起。
旗尾飘扬势渐高,箭头砉划声相似。
长空悠悠霁日悬,六翮不动凝飞烟。 -
14.《赠崔融二十韵》 唐·杜审言
十年俱薄宦,万里各他方。
云天断书札,风土异炎凉。
太息幽兰紫,劳歌奇树黄。
日疑怀叔度,夜似忆真长。 -
15.《八哀诗·赠秘书监江夏李公邕》 唐·杜甫
长啸宇宙间,高才日陵替。
古人不可见,前辈复谁继。
忆昔李公存,词林有根柢。
声华当健笔,洒落富清制。 -
16.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
17.《别孟都督》 唐·韩翃
平芜霁色寒城下,美酒百壶争劝把。
连呼宝剑锐头儿,少驻金羁大头马。
一饮留欢分有馀,寸心怀思复何如。
他时相忆若相问,青琐门前开素书。 -
18.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
19.《送惠师(愈在连州与释景常、元惠游·惠师即元惠也)》 唐·韩愈
惠师浮屠者,乃是不羁人。
十五爱山水,超然谢朋亲。
脱冠剪头发,飞步遗踪尘。
发迹入四明,梯空上秋旻. -
20.《洞庭湖阻风赠张十一署·时自阳山徙掾江陵》 唐·韩愈
十月阴气盛,北风无时休。
苍茫洞庭岸,与子维双舟。
雾雨晦争泄,波涛怒相投。
犬鸡断四听,粮绝谁与谋。