-
181.《题工部文侍郎周翰郭熙平远二首二》 宋·晁补之
洞庭木落万波秋,说与南人亦自愁。
欲指吴松何处是,一行征雁海山头。 -
182.《和文与可洋州园亭三十咏 二乐榭》 宋·苏辙
动静惟所遇,仁智亦偶然。
谁见二物外,犹有天地全。 -
183.《赠史文通奉议二首》 宋·苏辙
墙北史居士,挂冠心转闲。
顶开人共怪,神去夜深还。
白雪微侵鬓,丹砂久驻颜。
从君欲问道,何日径开关。 -
184.《赠史文通奉议二首》 宋·苏辙
有叟住东野,畏人希入城。
君时共还往,我欲问修行。
早岁识岩客,近时逢绛生。
真能访茅屋,屣履试将迎。 -
185.《欧阳文忠公夫人挽词二首》 宋·苏辙
先生才盖世,家事少经心。
流落初相偶,委虵志益深。
功名入图史,文字刻缪琳。
有助知由内,驺虞欲重吟。 -
186.《和文与可洋州园亭三十咏其二十二菡萏轩》 宋·苏辙
开花浊水中,抱性一何洁。
朱槛月明时,清香为谁发。 -
187.《和文与可洋州园亭三十咏其二十四篔簹谷》 宋·苏辙
谁言使君贫,已用谷量竹。
盈谷万万竿,何曾一竿曲。 -
188.《欧阳文忠公夫人挽词二首》 宋·苏辙
好礼忘耆老,持家历盛衰。
谨严终致一,贫富各从宜。
晚岁仍闻道,临终竟不疑。
外人传一二,犹得载铭诗。 -
189.《和文与可洋州园亭三十咏其二十五寒芦港》 宋·苏辙
芦深可藏人,下有扁舟泊。
正似洞庭风,日莫孤帆落。 -
190.《和文与可洋州园亭三十咏其二十一楔亭》 宋·苏辙
觞流无定处,客醉醒还酌。
毋令仲御歌,空使人惊愕。 -
191.《和子瞻凤翔八观八首其二诅楚文》 宋·苏辙
诅楚楚如桀,诅秦秦则纣。
桀罪使信然,纣语安足受。
牲肥酒醪洁,夸诞鬼不佑。
鬼非东诸侯,岂信辩士口。 -
192.《和文与可洋州园亭三十咏其二十八金登径》 宋·苏辙
叶如石楠坚,实比霜柑大。
穿径得新苞,令公忆鲈鱠。 -
193.《和文与可洋州园亭三十咏其二十九南园》 宋·苏辙
官是劝农官,种桑亦其所。
安得陌上人,隔叶攀条语。 -
194.《和文与可洋州园亭三十咏其二十披锦亭》 宋·苏辙
春晚百花齐,绵绵巧如织。
细雨洗还明,轻风卷无迹。 -
195.《和文与可洋州园亭三十咏其二十七此君庵》 宋·苏辙
风梢绕檐匝,霜干当窗净。
遥知素壁上,醉墨森相映。 -
196.《和文与可洋州园亭三十咏其二十三荼醾洞》 宋·苏辙
猗猗翠蔓长,蔼蔼繁香足。
绮席堕残英,芳樽渍余馥。 -
197.《和文与可洋州园亭三十咏其二横湖》 宋·苏辙
湖里种荷花,湖边种杨柳。
何处渡桥人,问是人间否。 -
198.《和文与可洋州园亭三十咏其十二灙泉亭》 宋·苏辙
泉来草木滋,泉去池塘满。
委曲到庭除,清泠备晨盥。 -
199.《题郾城彼岸寺二首其二武宗元比部画文殊玄奘》 宋·苏辙
遗墨消磨顾陆余,开元一一数吴卢。
本朝唯有宗元近,国本长留後世模。
出世真人气雍穆,入蕃老释面清癯。
居人不惜游人爱,风雨侵陵色欲无。 -
200.《奉使契丹二十八首其二十送文太师致仕还洛三》 宋·苏辙
齐鲁元勋古太师,寂寥千载恐无之。
昔归蹔缩经邦手,复起还当问道时。
入谒何曾须掖侍,到家依旧拥旌麾。
孔公灵寿固应在,秋晚香山访佛祠。