-
141.《次韵和长文紫微春雨二首》 宋·梅尧臣
春雨固多喜,虽多安得愁。
既能勒花苞,又解滋耕畴。
池添痕痕涨,渠有细细流。
不同离妇怨,一落不可收。 -
142.《观文丁右丞挽辞二首》 宋·梅尧臣
预政公槐亚,谈经帝席陈。
俭恭齐国相,清净汉廷人。
去梦尝为蝶,遗文不解麟。
一闻车马幸,丰赐及孤臣。 -
143.《观文丁右丞挽辞二首》 宋·梅尧臣
春风百花发,露挽九原归。
白马悲鸣驻,黄鹂下上飞。
垅边新柏盛,门外吊人桥。
独见东床客,攀车泪湿衣。 -
144.《和仲文西湖野步至新堰二首》 宋·梅尧臣
决决堰根水,层层湖上田。
寒鱼犹著底,白鹭已发前。
履惜春泥滑,衣从涩蔓牵。
偶来成野望,归兴自留连。 -
145.《和仲文西湖野步至新堰二首》 宋·梅尧臣
潭上水容暖,野中寒吹横。
行塘人已晚,吟步日难更。
冻地坼枯龟,断冰流破镜。
王都且不远,乐此林泉性。 -
146.《欧阳永叔王原叔二翰林韩子华吴长文二舍人同》 宋·梅尧臣
桔竹为门扉,不可容车骑。
况如郑广文,无氊藉宾位。
穷冬月破七,贵客联玉辔。
传驺肃里闾,下榻呼童稚。 -
147.《魏文以予病渴赠薏苡二丛植庭下走笔戏谢》 宋·梅尧臣
媿无相如才,偶病相如渴。
潩水有丈人,薏苡分丛茇。
为饮可扶衰,余生幸且活。
安知恶己者,不愿变野葛。 -
148.《别达观文鉴二大士》 宋·梅尧臣
云衲山中来,画桡江上发。
何日到山中,山花应未歇。 -
149.《江邻几沈文通二学士见过》 宋·梅尧臣
东城车马多,巷无蹄与辙。
如何二贤豪,侵晨顾衰苶。
喜言雨後凉,早暮脱炎热。
爱子屋室静,尘土都已绝。 -
150.《十二弟季所和邵子文病中感怀之作复次韵寄子》 宋·晁说之
先生穷作书,宁比近术赦。
天故使之贫,赤手唯是籍。
或者窥残篇,律吕起韶夏。
微意有子传,光烛不邻借。 -
151.《得昭文李学士书报以二绝》 宋·王禹偁
谪取不敢咏江蓠,日永门闲何所为。
多谢昭文李学士,劝教枕藉乐天诗。 -
152.《得昭文李学士书报以二绝》 宋·王禹偁
左宦寂寥惟上洛,穷愁依约似长沙。
乐天诗什虽堪读,奈有春深迁客家。 -
153.《题林文之诗卷二首》 宋·刘克庄
叔季词人杂雅哇,喜君诗卷美无瑕。
朋侪却走避三舍,句律斩新成一家。
肯学小儿烹虱胫,要看大手拔鲸牙。
村翁岂敢持衡尺,直为痴年两倍加。 -
154.《题林文之诗卷二首》 宋·刘克庄
君豪自合相推逊,吾老犹堪共切磋。
有许奇奇并怪怪,直将少少胜多多。
风人所作葩而正,治世之音乐以和。
他日薰弦要赓载,勿为处士五噫歌。 -
155.《送宇文粹二首》 宋·刘克庄
昔以县为滩,于今粹亦难。
纵令急符下,且放大弦宽。
航海船粳白,游山谱荔丹。
应怜铜墨吏,舒惨在毫端。 -
156.《送宇文粹二首》 宋·刘克庄
祖佐文忠幙,初新肃愍祠。
昔曾瞻古柏,今始识孙枝。
西鄙方头重,南辕若背驰。
汉朝如论蜀,草檄舍君谁。 -
157.《题萧令山则文编二首》 宋·刘克庄
茧纸银钩写一通,殷勤投赠愧空空。
辙环晚乃交吾子,稇载天将富此翁。
著论未容符独步,操琴欲与愈争雄。
儿童错认眉间喜,疑有珠犀满箧中。 -
158.《题萧令山则文编二首》 宋·刘克庄
咄咄人皆怪老夫,奈何此客去难呼。
招温处士为罗否,待穆先生设醴无。
我有青刍堪秣马,君言白发久占乌。
人生蝉冕腰金印,未抵斑衣膝下娱。 -
159.《警斋侍郎舟和放翁五言过奖衰朽且示雄文二编》 宋·刘克庄
熟读公诗文,高出骚选前。
蹇余相追逐,严句入杜编。
里鼓闻咸池,山歌混葛天。
刀圭靳付授,分寸难扳缘。 -
160.《挽毅斋郑观文二首》 宋·刘克庄
嘉定名尤重,端平眷最浓。
子虽曾摄相,公自要明农。
尚意宣麻拜,俄惊斩板封。
白头西府掾,无复奉从容。