-
1.《和普公赋东园十题其二清心堂》 宋·梅尧臣
寂寞外物乱,境清心亦清。
彼皆居深谷,此独处重城。
夷齐食薇蕨,千古首阳名。 -
2.《郊庙歌辞·武后享清庙乐章十首·第二》 唐·佚名
隆周创业,宝命惟新。
敬宗茂典,爰表虔禋。
声明已备,文物斯陈。
肃容如在,恳志方申。 -
3.《郊庙歌辞·太清宫乐章·第二奏》 唐·佚名
虚极仙宗本,希夷象帝先。
百灵朝太上,万法祖重圆。
善贷惟冲德,功成谓自然。
云门达和气,思用合钧天。 -
4.《韩员外夫人清河县君崔氏挽歌二首》 唐·岑参
令德当时重,高门举世推。
从夫荣已绝,封邑宠难追。
陌上人皆惜,花间鸟亦悲。
仙郎看陇月,犹忆画眉时。 -
5.《韩员外夫人清河县君崔氏挽歌二首》 唐·岑参
令德当时重,高门举世推。
从夫荣已绝,封邑宠难追。
陌上人皆惜,花间鸟亦悲。
仙郎看陇月,犹忆画眉时。 -
6.《清明二首》 唐·杜甫
朝来新火起新烟,湖色春光净客船。
绣羽衔花他自得,红颜骑竹我无缘。
胡童结束还难有,楚女腰肢亦可怜。
不见定王城旧处,长怀贾傅井依然。 -
7.《清明日送邓芮二子还乡(一作方干诗)》 唐·戴叔伦
钟鼓喧离日,车徒促夜装。
晓厨新变火,轻柳暗翻霜。
传镜看华发,持杯话故乡。
每嫌儿女泪,今日自沾裳。 -
8.《同清江师月夜听坚正二上人为怀州转法华经歌》 唐·朱湾
若耶谿畔云门僧,夜闲燕坐听真乘。
莲花秘偈药草喻,二师身住口不住。
凿井求泉会到源,闭门避火终迷路。 -
9.《清溪路中寄诸公(一作寄韦于二侍御)》 唐·崔备
偏郡隔云岑,回溪路更深。
少留攀桂树,长渴望梅林。
野笋资公膳,山花慰客心。
别来无信息,可谓井瓶沉。 -
10.《清水驿丛竹天水赵云余手种一十二茎》 唐·柳宗元
檐下疏篁十二茎,襄阳从事寄幽情。
只应更使伶伦见,写尽雌雄双凤鸣。 -
11.《与二三友秋宵会话清上人院》 唐·孟郊
何处山不幽,此中情又别。
一僧敲一磬,七子吟秋月。
激石泉韵清,寄枝风啸咽。
泠然诸境静,顿觉浮累灭。 -
12.《题清远峡观音院二首》 唐·卢肇
清潭洞澈深千丈,危岫攀萝上几层。
秋尽更无黄叶树,夜阑唯对白头僧。
风入古松添急雨,月临虚槛背残灯。
老猿啸狖还欺客,来撼窗前百尺藤。 -
13.《过华清宫二十二韵》 唐·温庭筠
忆昔开元日,承平事胜游。
贵妃专宠幸,天子富春秋。
月白霓裳殿,风干羯鼓楼。
斗鸡花蔽膝,骑马玉搔头。 -
14.《奉和袭美太湖诗二十首·以毛公泉献大谏清河公》 唐·陆龟蒙
先生炼飞精,羽化成翩翻。
荒坛与古甃,隐轸清泠存。
四面蹙山骨,中心含月魂。
除非紫水脉,即是金沙源。 -
15.《诗品二十四则·清奇》 唐·司空图
娟娟群松,下有漪流。
晴雪满汀,隔溪渔舟。
可人如玉,步屟寻幽。
载行载止,空碧悠悠。
神出古异,淡不可收。
如月之曙,如气之秋。 -
16.《华清宫二首》 唐·吴融
四郊飞雪暗云端,唯此宫中落旋干。
绿树碧檐相掩映,无人知道外边寒。
长生秘殿倚青苍,拟敌金庭不死乡。
无奈逝川东去急,秦陵松柏满残阳。 -
17.《清溪来明府出二子请诗因遗一绝》 唐·杜荀鹤
珠明玉润尽惊人,不称寒门不称贫。
若向吾唐作双瑞,便同祥凤与祥麟。 -
18.《依御史温飞卿华清宫二十二韵》 唐·徐夤
地灵蒸水暖,天气待宸游。
岳拱莲花秀,峰高玉蕊秋。
朝元雕翠阁,乞巧绣琼楼。
碧海供骊岭,黄金络马头。 -
19.《送德守二叔侄上人还国清寺觐师》 唐·皎然
道贤齐二阮,俱向竹林归。
古偈穿花线,春装卷叶衣。
僧墟回水寺,佛陇启山扉。
爱别吾何有,人心强有违。 -
20.《清平乐(三之二)》 宋·贺铸
宋邻东畔。
明月关深院。
玉指金徽调旧怨。
楚客归心欲断。
城隅芳草初春。
佳期重约临分。
丽句漫题双带,也愁系住行云。