-
241.《贤者之孝二百四十首·申生》 宋·林同
姬泣贼由于,子辞必罪姬。
为忧君不乐,宁死莫君知。 -
242.《贤者之孝二百四十首·石建》 宋·林同
服劳曾是孝,那更委诸人。
建已老白首,中裙涤必亲。 -
243.《贤者之孝二百四十首·石祁子》 宋·林同
执亲之丧者,可沐浴其身。
不待石祁兆,知非佩玉人。 -
244.《贤者之孝二百四十首·司马迁》 宋·林同
悲哉执手泣,论著谨毋忘。
岂识迁它日,能紬石室藏。 -
245.《贤者之孝二百四十首·泰伯》 宋·林同
为怜季有子,逆探父传贤。
断发文身事,诬哉司马迁。 -
246.《贤者之孝二百四十首·陶侃》 宋·林同
陶公宴参佐,限极每欢余。
忆与亡亲约,凄然不敢逾。 -
247.《贤者之孝二百四十首·田叔》 宋·林同
勿以梁事问,将遗太后忧。
若非叔长者,谁为帝忠谋。 -
248.《贤者之孝二百四十首·王崇》 宋·林同
风雹忽止处,禾麦独依然。
料得天公意,知为孝子田。 -
249.《贤者之孝二百四十首·王僧儒》 宋·林同
孝经虽始教,何但习於初。
欲得如儿愿,常常诵此书。 -
250.《贤者之孝二百四十首·王式》 宋·林同
三百五篇内,凡言忠孝人。
未尝不流涕,反复为王陈。 -
251.《贤者之孝二百四十首·王孙贾》 宋·林同
为齐臣子者,此日若无闻。
独有王孙贾,能知慰倚门。 -
252.《贤者之孝二百四十首·王修》 宋·林同
去年今社日,抚事倍酸辛。
罢神为儿泣,乡怜定可人。 -
253.《贤者之孝二百四十首·王秀之》 宋·林同
一事真堪笑,今人妾直灵。
都缘无至性,徒欲乱多声。 -
254.《贤者之孝二百四十首·王延》 宋·林同
酷矣杖流备,奇哉鱼跃冰。
能令母心司,不异已亲生。 -
255.《贤者之孝二百四十首·王悦》 宋·林同
色养倾余子,高名重一时。
足为丞相喜,岂计外人知。 -
256.《贤者之孝二百四十首·微子》 宋·林同
岂计身封宋,只愁祀绝殷。
不惟称克孝,亦自首三仁。 -
257.《贤者之孝二百四十首·韦景骏》 宋·林同
长抱罔极痛,嗟余少不天。
汝今幸有母,不省汝胡然。 -
258.《贤者之孝二百四十首·韦陆》 宋·林同
不惜以身谏,惟愁失母慈。
景融常自楚,嗣立每求笞。 -
259.《贤者之孝二百四十首·韦孟》 宋·林同
去王犹讽谏,怀祖重伤情。
谁识有韦孟,人惟说穆生。 -
260.《贤者之孝二百四十首·韦温》 宋·林同
常恐愧屋漏,追怀在室诗。
可怜忍死诵,不负乃今知。