-
141.《再依韵》 宋·梅尧臣
一嫁异域去,不复临镜台。
念昔辞家时,岂为单于来。
适遐固亦命,配丑非由媒。
始欲并日月,今嗟随风埃。 -
142.《依韵和原甫昭君辞》 宋·梅尧臣
武帝常勒兵,北登单于台。
始欲以威服,竟亦惭怀来。
徒令出塞师,万里求龙媒。
未弭後世患,玉颜困黄埃。 -
143.《赋得南山行送冯中允之辛谷冶按狱》 宋·王禹偁
商山三月花如火,草树青葱雨初过。
柳条渐软蝶双飞,桑叶尚多蚕一卧。
薄情野水流不回,无力春云慵欲堕。
团团榆荚是谁抛,漠漠游丝向人嚲。 -
144.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
五叶英雄主,长驱等拉摧。
单于先退舍,天子自登台。
鸣镝经营远,乘舆警跸来。
穹庐空漠遁,黄屋半天开。
雁寒三更月,龙廷一炬灰。
公卿争上寿,扈从翠华回。 -
145.《三和》 宋·刘克庄
花篮果担更噭呼,巾{左巾右篝去竹}绚烂车骑都。
民多逐末少重本,神岂护短仍凭愚。
厥初捧楬土与木,继以刀割俄香涂。
垂旒绝类河求弁,照乘得匪龙献珠。 -
146.《再和二首》 宋·刘克庄
古柏每经寒耸秀,朝花不待夕离披。
举扬壹似德山棒,摧拉过于力士椎。
化鹤仙归见孙老,感麟翁泣叹吾衰。
楚狂难和薰风句,聊自歌之舞蹈之。 -
147.《初闻思归鸟忆昨寄崔伯易朱元弼》 宋·王令
去年春日花盛开,尝有鸟啼归去来。
余诗告尔东海志,子笑属我南山杯。
将睎遐综蹈高轶,就拔去迹离俗埋。
同时游者最谁上,朱子峭握凌春材。 -
148.《问陈彦升觅古瓦砚》 宋·文同
魏主用死力,构彼铜雀台。
当时台上瓦,百澄为一坯。
烧成比坚玉,翠甲横崔嵬。
西陵既归后,此地日以摧。 -
149.《石鼓》 宋·苏辙
岐山之阳石为鼓,叩之不鸣悬无虡。
以为无用百无直,以为有用万物祖。
置身无用有用间,自讬周宣谁敢侮。
宣王没后坟垅平,秦野苍茫不知处。 -
150.《多雨》 宋·曾巩
嗟江之滨地多雨,冬雷不收开蛰户。
阴气浊晦化为雾,或云于山水于礎。
杂花万株红与紫,腊风吹开不可数。
入春十日寒始至,春气欲归寒格住。 -
151.《奉和滁州九咏九首·游琅琊山》 宋·曾巩
飞光洗积雪,南山露崔嵬。
长淮水未绿,深坞花已开。
远闻山中泉,隐若冰谷摧。
初谁爱苍翠,排空结楼台。 -
152.《闻我师大捷骑宵遁上时宰五十韵》 宋·葛立方
憬彼金微虏,游魂擅一隅。
筋驽殂老革,乳臭立遗雏。
毒螫锺蛇豕,虔刘肆{左豸右契}貙。
请和包橘诈,归地反膏腴。 -
153.《刘节妇》 元·杨维桢
大江东流接混茫,金山焦山郁相望。
铁瓮长城北枕江,中有三槐节妇堂,壁立万仞之高冈。
自别母氏归刘郎,中朝琼树摧秋霜。
玉琴不奏双鸳鸯,玉笙不吹双凤凰。 -
154.《大明铙歌鼓吹曲十三篇》 元·杨维桢
於王气,涂之冈。
五百祀,皇陵藏。
火流乌,星流红,驾生圣人应天祥。
圣人生,六合一统天下昌。 -
155.《艳歌行》 明·刘基
亭亭松柏树,结根幽涧隈。
高标拂云日,直干排风雷。
曾经匠石顾,谓是梁栋材。
明堂未构架,厚地深栽培。 -
156.《招隐(五首)》 明·刘基
秦皇火六籍,黄绮之商山。
汉帝握乾符,羊裘竟不还。
古来遁世士,冥心丘壑间。
于时苟无用,安事空摧颜。 -
157.《感时述事(十首)》 明·刘基
虞刑论小故,夏誓殄渠魁。
好生虽大德,纵恶非圣裁。
官吏逞贪婪,树怨结祸胎。
法当究其源,剪锄去根荄。 -
158.《赠徐君强》 宋·强至
浦阳穷僻山萦回,徐子匹马穷山来。
十年不见安否外,怪子面黝身红埃。
自言壮图醉无几,独有古胆刚不摧。
日于篇章遣孤愤,袖出巨轴为我开。 -
159.《送元恕》 宋·强至
我本生穷阎,才命两乖塞。
再试得一第,失足落铨格。
去年赴选集,摩肩杂隶役。
吏口骈名呼,摧沮气填臆。 -
160.《再次韵》 宋·陈造
当腊可折弦,群植不告病。
春令宜画一,骤寒乃奇请。
淙潺忽雨后,摧拉北风盛。
倚户颈为缩,引望立不正。