-
21.《满江红(招云岩、朔斋于雷园,二公用前雪韵赋梅)》 宋·李曾伯
万紫千红,都不似、玉奴一白。
三数萼、有冰霜操,无脂粉色。
长共竹君松友伴,岂容蝶使蜂媒入。
似惠和、伊任与夷清,兼三德。 -
22.《过秦楼(避暑次B634云韵)》 宋·周密
绀玉波宽,碧云亭小,苒苒水枫香细。
鱼牵翠带,燕掠红衣,雨急万荷喧睡。
临槛自采瑶房,铅粉沾襟,雪丝萦指。
喜嘶蝉树远,盟鸥乡近,镜奁光里。 -
23.《应天长(两峰插云)》 宋·张矩
暮屏翠冷,秋树赭疏,双峰对起南北。
好与霁天相接,浮图现西极。
岧峣处,云共碧。
漫费尽、少年游屐。 -
24.《应天长(两峰插云)》 宋·张矩
暮屏翠冷,秋树赭疏,双峰对起南北。
好与霁天相接,浮图现西极。
岧峣处,云共碧。
漫费尽、少年游屐。 -
25.《解语花·云容冱雪》 宋·施岳
云容冱雪,暮色添寒,楼台共临眺。
翠丛深窅。
无人处、数蕊弄春犹小。
幽姿谩好。 -
26.《暗香(寿停云翁七十·其年,云山风有亭火后重建)》 宋·彭子翔
停云望极。
问秀溪何似,英溪风月。
劫火灰飞,又见雕檐照寒碧。
何事归来归去,似熙载、江南江北。 -
27.《游云居怀古》 明·真可
千尺盘桓到上方,云居萧索实堪伤。
赵州关外秋风冷,佛印桥头夜月凉。
唐宋碑题文字古,苏黄翰墨藓苔苍。
最怜清净金仙地,返作豪门放牧场。 -
28.《道逢散遣之卒云讲和退师无所用之矣辄以二》 宋·宗泽
翁拥麾幢我为儿,剩闻窃睹皆兵机。
其中袭击不容瞬,飙行电制犹逶迤。
戎人长驱越大河,天下震惊观阙危。
肉食之谋殊未臧,我愤切骨其谁知。 -
29.《表玄师归缙云有怀故雄阇黎成转韵六十四句》 宋·杨亿
栝苍古名郡,生齿三万家。
我昔自仙殿,捧诏临军牙。
清心治期月,讼息民无哗。
雄公真大士,宴坐绵几华。 -
30.《殿前欢·碧云深》 元·卫立中
碧云深,碧云深处路难寻。
数椽茅屋和云赁。
云在松阴。
挂云和八尺琴,卧苔石将云根枕,折梅蕊把云梢沁。
云心无我,云我无心。 -
31.《以昌黎验长常携尺为韵赋笋五首》 宋·舒邦佐
吾家苍头奴,斫玉手自携。
云恐春风恶,吹开枝高低。 -
32.《蝶恋花·云破蟾光穿晓户》 宋·宋媛
云破蟾光穿晓户。
敧枕凄凉,多少伤心处。
惟有相思情最苦。
檀郎咫尺千山阻。
莫学飞花兼落絮。
摇荡春风,迤逦抛人去。
结尽寸肠千万缕。
如今认得先辜负。 -
33.《苏武慢·身在云间》 元·凌云翰
身在云间,目穷天际,一带远山如隔。
隐隐迢迢,霏霏拂拂,蔓草寒烟秋色。
数着残棋,一声长啸,谁识洞庭仙客。
对良宵、明月清风,意味少人知得。 -
34.《苏武慢·身在云间》 元·凌云翰
身在云间,目穷天际,一带远山如隔。
隐隐迢迢,霏霏拂拂,蔓草寒烟秋色。
数着残棋,一声长啸,谁识洞庭仙客。
对良宵、明月清风,意味少人知得。 -
35.《念奴娇 寄云中完颜公 永乐大典一万四千三百》 元·耶律履
紫琼洼*,算何年、砻琢云根山骨。
理润坚温,知雅称、绝格风流人物。
待价因循,一时奇遇,得失才容发。
千金先许,玉堂初认仿佛。 -
36.《满庭芳·体挂云衣》 元·刘处玄
体挂云衣,身如布素,应为莫厌清贫。
道无形象,大悟里头真。
憎爱心无有德,俱赞美、归顺良因。
洪禧至,闲看法教,松竹每为邻。 -
37.《苏武慢·志气凌云》 元·冯尊师
志气凌云,精神英秀,得脱遍求真理。
虚空炉户,自已天真,遭遇便能修制。
师不高明,咫尺如隔,千里安分真伪。
这黄芽赤髓,时人皆有,柰何愚昧。 -
38.《再游云居》 宋·袁陟
风吹岭头树,似欲招行客。
缘云过绝顶,复见紫霄宅。
平观三百里,下视八千尺。
隼击九秋严,鹏展万城翮。 -
39.《沈氏宜春堂屏徐给事贲所画春云叠嶂》 明·张羽
休文堂前花满枝,风物四时春更宜。
前年三月宴客时,坐上才杰皆能诗。
众中独许姑苏客,千里江山贮胸臆。
醉来意气为倾倒,写出层层好山色。 -
40.《渡江云·燕泥衔杏雨》 清·蒋春霖
燕泥衔杏雨,炉薰隐篆,朱户昼。
半窗松影碎,小语分茶,日暖唤青禽。
那不见、招手楼阴。
空自踏、落花归去,消歇酒杯心。