-
81.《入山采药遇异人》 宋·朱真静
紧著芒鞋高击裾,野猿相狎许同群。
绿萝林里采茶去,踏碎青山一片云。 -
82.《天宝宫词十二首寓感(《草堂雅集》题云“唐》 明·顾德辉
天宝鸡坊宠贾昌,宫中蝴蝶上钗梁。
锦绷昼浴天骄子,绛节朝看王大娘。
芍药金栏开内苑,蒲萄玉盏酌西凉。
月支十万资胭粉,独有三姨素面妆。
¤ -
83.《采药》 明·廖孔说
采药秋山万木疏,霜吹瘦骨倦锄余。
云多忽讶寒峰失,僧少常逢古屋虚。
扣石杖声惊睡鹿,临溪笠影乱游鱼。
翠微十里无人到,时过庵西闻读书。 -
84.《赋内阁芍药》 明·陆粲
金门柳色萦深绿,上苑春余杂花扑。
夭桃已歇秾李衰,红药翻阶正芬郁。
此花初种自宣皇,百曲雕阑七宝妆。
融风窈窕昭阳殿,暖日轻盈白玉堂。 -
85.《药名闺情诗(二首)》 明·萧韶
菟丝曾附女萝枝,分手车前又几时。
羞折红花簪凤髻,懒将青黛扫蛾眉。
丁香漫比愁肠结,豆常含别泪垂。
愿学云中双石燕,庭乌头白竟何迟。
¤ -
86.《采药冬至上岘山》 明·朱长春
采药至山寺,仲冬野日清。
寒光侵草色,阳气入钟声。
雉子飞余雪,渔人出晚晴。
占年望云物,未得免浮生。 -
87.《悼朝云》 宋·苏轼
苗而不秀岂其天,不使童乌与我玄。
驻景恨无千岁药,赠行惟有小乘禅。
伤心一念偿前债,弹指三生断后缘。
归卧竹根无远近,夜灯勤礼塔中仙。 -
88.《朝云》 宋·苏轼
不似杨枝别乐天,恰如通德伴伶玄。
阿奴络秀不同老,天女维摩总解禅。
经卷药炉新活计,舞衫歌扇旧因缘。
丹成逐我三山去,不作巫阳云雨仙。 -
89.《皎然禅师《赠吴凭处士》诗云"世人不知心是》 宋·苏轼
寒时便具热时风,饥汉那知食药功。
莫怪禅师向西笑,缘师身在长安东。 -
90.《朝云诗(并引)》 宋·苏轼
世谓乐天有粥骆马放杨柳枝词,嘉其主老病不忍去也。
然梦得有诗云:春尽絮飞留不得,随风好去落谁家。
乐天亦云:病与乐天相伴住,春随樊子一时归。
则是樊素竟去也。 -
91.《悼朝云诗(并引)》 宋·苏轼
绍圣元年十一月,戏作《朝云诗》。
三年七月五日,朝云病亡于惠州,葬之栖禅寺松林中东南,直大圣塔。
予既铭其墓,且和前诗以自解。
朝云始不识字,晚忽学书,粗有楷法。 -
92.《山中逢道士云公》 唐·孟浩然
春余草木繁,耕种满田园。
酌酒聊自劝,农夫安与言。
忽闻荆山子,时出桃花源。
① -
93.《云露》 宋·范成大
饮少尝遭大户嗤,病中全是独醒时。
三年鲁望自怜赋,万祀渊明真止诗。
破戒忽传云露法,赏心仍把雪梅枝。
一杯未问长生事,先罥蛛尘药裹丝。 -
94.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
短裘入重云,长鑱求灵药。
人葠四体具,狗杞群吠恶。
采实去条枚,摘花弃跗萼。
长啸忽蹑空,天台赴幽约。 -
95.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
今日天微寒,处处菊花开。
永怀杜拾遗,抱病起登台。
古路逢僧过,湿云闻雁来。
我亦秋风客,诗成有余哀。 -
96.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
天镜环千峰,苍翠立云表。
渔舟破浪来,泛泛一叶小。
云门若耶间,迨此素秋杪。
登览不可迟,去若孤鸿矫。 -
97.《自九里平水至云门陶山历龙瑞禹祠而归凡四日》 宋·陆游
我行随处叩岩扉,觅得生薪旋燎衣。
道士已骖鸶鹤去,山僧初自水云归。
瓮头酒压松肪熟,盘里蔬供药汞肥。
老觉论心须世外,溪阴回首尚依依。 -
98.《采药》 宋·陆游
篢子编成细箬新,独穿空翠上嶙峋。
丹砂岩际朝暾日,狗杞云间夜吠人。
络石菖蒲蒙绿发,缠松薜荔长苍鳞。
金貂谒帝我未暇,且作人间千岁身。 -
99.《采药有感》 宋·陆游
蒹葭记霜露,蟋蟀谨岁月,古人于物理,琐细不敢忽。
我少读苍雅,衰眊今白发。
中间婴疢疾,过日常卒卒。
涧毛春可求,山药秋可掘,虽云力探讨,疑义未免阙。
屏居朋友散,奥妙谁敢发?穷理已矣夫,置?当自罚。 -
100.《寓天庆观有林使君年八十七方烧丹云一桼米大》 宋·陆游
世路崎岖久已忘,道腴禅悦度年光。
故携开士降龙钵,来寄高人梦蝶床。
只道烧金有刘向,不知卖药是韩康。
日长坐觉非尘世,庭桧花开蜂蜜香。