-
1.《用王侍郎韵寄题医僧道森药山阁》 宋·方岳
蚊蛭侯王空培塿,大千世界无何有。
痴儿不省芭蕉身,持与冰霜斗长久。
三生慈悯鱼十千,却来世间吁可怜。
一百四病更相缠,纵有佛力难言诠。
不如一念圆觉净,四大乾坤无可病。
云根灵草自春风,夜立齐腰山雪盛。 -
2.《赠药山高僧惟俨二首》 唐·李翱
练得身形似鹤形,千株松下两函经。
我来问道无馀说,云在青霄水在瓶。
选得幽居惬野情,终年无送亦无迎。
有时直上孤峰顶,月下披云啸一声。 -
3.《同崔八诣药山访融禅师》 唐·李商隐
共受征南不次恩,报恩惟是有忘言。
岩花涧草西林路,未见高僧只见猿。 -
4.《渔父词(药山)》 宋·惠洪
野鹤精神云格调。
逼人气韵霜天晓。
松下残经看未了。
当斜照。
苍烟风撼流泉绕。
闺阁珍奇徒照耀。
光无渗漏方灵妙。
活计现成谁管绍。
孤峰表。
一声月下闻清啸。 -
5.《寄药山长老省贤》 宋·宋祁
南方有尊者,卓锡恋林丘。
演法三千界,多闻第一流。
炉烟熏定几,笋脯供斋瓯。
社约惭成负,霜莲落几秋。 -
6.《寄题药山牛栏庵壁》 宋·宋祁
昔人牛口下,胥宇化南州。
祖地千灯续,荒垣八字留。
漏长莲叶晦,园胜柰阴稠。
后嗣推崇意,同风古佛流。 -
7.《喜药山贤师见过》 宋·宋祁
风林曾语别,王舍此相逢。
净月常涵水,孤云易去峰。
供缘宾阁饮,耳界帝城钟,却举当年话,无言促麈松。 -
8.《李翱见药山图赞》 宋·释绍昙
天本藏云,瓶元贮水。
不会看经。
那堪指示。
寄语唐朝李相公,只须著眼听松风。 -
9.《李翱见药山图赞》 宋·释心月
千株松下谒癯仙,冷淡烟霞别是天。
授与刀圭元不识,却来携手水云边。 -
10.《李翱参药山图赞》 宋·释智愚
黑豆数无穷,青松盖尽。
癯然老比丘,即此吾无隐。
更提云水曲周遮,添得傍人眼晨花。 -
11.《颂药山师子话送僧》 宋·释重顯
厇诉金毛师子子,栴檀林下青莎里。
置也置也威目全,一出六出眉剔起。
非拟拟,知几几,星流不问三千里。
天外风清哮吼时,为君吸尽西江水。 -
12.《证冯楫居士会药山问石头见性成佛公案偈》 宋·释宗杲
梵语唐言,打成一块。
咄哉俗人,得此三昧。 -
13.《春日山家(一作春泉洗药)》 唐·宋之问
今日游何处,春泉洗药归。
悠然紫芝曲,昼掩白云扉。
鱼乐偏寻藻,人闲屡采薇。
丘中无俗事,身世两相违。 -
14.《闲斋卧病行药至山馆稍次湖亭二首》 唐·常建
旬时结阴霖,帘外初白日。
斋沐清病容,心魂畏虚室。
闲梅照前户,明镜悲旧质。
同袍四五人,何不来问疾。 -
15.《山居新种花药,与道士同游赋诗》 唐·钱起
自乐鱼鸟性,宁求农牧资。
浅深爱岩壑,疏凿尽幽奇。
雨花相助好,莺鸣春草时。
种兰入山翠,引葛上花枝。 -
16.《卖药人处得南阳朱山人书》 唐·皇甫冉
卖药何为者,逃名市井居。
唯通远山信,因致逸人书。
已报还丹效,全将世事疏。
秋风景溪里,萧散寄樵渔。 -
17.《卖药人处得南阳朱山人书》 唐·皇甫冉
卖药何为者,逃名市井居。
唯通远山信,因致逸人书。
已报还丹效,全将世事疏。
秋风景溪里,萧散寄樵渔。 -
18.《行药前轩呈董山人》 唐·卢纶
不觉老将至,瘦来方自惊。
朝昏多病色,起坐有劳声。
腠暖苦肌痒,藏虚唯耳鸣。
桑公富灵术,一为保馀生。 -
19.《送李侍御入茅山采药》 唐·张南史
苦县家风在,茅山道录传。
聊听骢马使,却就紫阳仙。
江海生岐路,云霞入洞天。
莫令千岁鹤,飞到草堂前。 -
20.《题茅山仙台药院》 唐·刘言史
扰扰浮生外,华阳一洞春。
道书金字小,仙圃玉苗新。
芝草迎飞燕,桃花笑俗人。
楼台争耸汉,鸡犬亦嫌秦。
愿得青芽散,长年驻此身。