-
141.《次韵待制兄题孔园芍药二首》 宋·李弥逊
绝胜河阳满县香,淡妆浓抹巧相望。
七言远逼能诗谢。
万朵今闻好事黄。
绣幕罗帏云冉冉,风裳水佩日央央。
紫薇花底根株在,寂寞山城亦自芳。 -
142.《建炎庚戌中秋夜与同官相期於月下既为顽云障》 宋·冯时行
玉皇敕诸天,兹夕尽群见。
驱云收月光,反照玉京宴。
老龙翻海窟,沓霭郁万变。
天公有严令,遗隙无一红。 -
143.《禁中赏芍药口占》 宋·曹勋
千壶芍药霭祥云,一部箫韶合曲新。
三圣临轩听歌舞,端知造物款留春。 -
144.《又登碧云亭感怀三十首》 宋·吴芾
晚上危亭忆隐居,高情逸气古人无。
横山只有精庐在,无复书堂旧药炉。 -
145.《以山药茶送沈宜之兄》 宋·赵蕃
山药本为林下享,筠篮那得致兵厨。
传担云月并持与,长夜读书应所须。 -
146.《以山药傅担团茶送向伯原用旧韵》 宋·赵蕃
江郊重数少陵堂,草木依人亦宠光。
柏藉扶持难雨溜,竹逃剪伐易云长。
难苏莺粟烦熟灸,山茗溪茶同摘苍。
我愿糜琼更加璧,助其问字有过扬。 -
147.《感风闷坐戏成六言一首示云岑》 宋·郑清之
梦觉无两壮子,是非只一东坡。
颜渊箪食为乐,启期带索行歌。
鲁侯不遇天也,伯寮其如命何。
世事如棋新局,人生落叶辞柯。
何处觅蓝采和。
且服单方妙药,般若波罗蜜多。 -
148.《题米南宫云山挂幅》 宋·魏了翁
漠漠云林小小山,谁家茅屋隐松间。
石桥雨过天台远,采药仙人去未还。 -
149.《访云端菴居》 宋·程公许
梦想云端路屈盘,幽寻今果云端。
三间矮屋烟霏拥,一片间情宇宙宽。
上锉间搜灵药煮,天坛不遣篆香残。
谁能好事时供给,结足空山也不人。 -
150.《予顷时有一联云太饱伤清气微寒最好诗葛天民》 宋·苏泂
太饱伤清气,微寒最好诗。
轻鸥怜野性,垂柳让风姿。
智巧从天赋,疏狂听我为。
极知贫者病,未许药能医。 -
151.《杨居士送眼药》 宋·阳枋
去来云去不干山,花落花开春又还。
世事总归明眼里,皇王帝伯恁催班。 -
152.《宿江州药王寺》 宋·李曾伯
指点烟林正午钟,亭亭楼阁有无中。
铺张翠盖松间日,扫洒红尘竹外风。
啼鸟不惊禅入定,落花无迹色成空。
解鞍暂作今宵歇,恰与云堂旦过同。 -
153.《用王侍郎韵寄题医僧道森药山阁》 宋·方岳
蚊蛭侯王空培塿,大千世界无何有。
痴儿不省芭蕉身,持与冰霜斗长久。
三生慈悯鱼十千,却来世间吁可怜。
一百四病更相缠,纵有佛力难言诠。
不如一念圆觉净,四大乾坤无可病。
云根灵草自春风,夜立齐腰山雪盛。 -
154.《次韵叶兄云崖》 宋·方岳
以酒为乡墨作庄,崖寒云亦为诗忙。
春山药草谁同斸,云迳梅花只自香。
竹不碍山青入户,藓缘谢客绿侵床。
岂无枫叶吴江句,夜雨何时稻韭黄。 -
155.《云间洞天》 宋·陈允平
门掩青松间绿槐,一奁图画自天开。
朝霞炼药黄金井,夜月吹笙白玉台。
树老有枝皆薜荔,地闲无处不莓苔。
数声野鹤惊残梦,疑是神仙出洞来。 -
156.《为金陵宗人赋云谷诗》 宋·仇远
英英天上云,洞洞天下谷。
皎皎谷中人,精神皎如玉。
卷舒一何心,怡悦亦自足。
朝采孚丹砂,夕气被林麓。 -
157.《富池客中寄范药庄》 宋·董嗣杲
客子惊秋易断魂,江塘落叶雨纷纷。
蔽江云势山头合,隔竹泉声屋尾分。
无日不宜閒问酒,有怀犹且强摛文。
灯窗几忆同居话,卷里新篇可得闻。 -
158.《画堂春·云水王三悟悟》 元·王哲
云水王三悟悟。
甘河镇、祖师遇遇。
元本灵明,便惺惺也,真个诗词做做。
丹药内中频顾顾。
逍遥处、三光觑觑。
全得当时害风风,真个神仙 -
159.《心月照云溪》 元·王哲
无常二字,说破教贤怕。
百岁受区区,细思量、一场空话。
*他火院,刚恁苦熬煎,早收心,采黄芽,药就难酬价。
居山寂静、悄悄实潇洒。 -
160.《巫山一段云·炉养长生药》 元·马钰
炉养长生药,园开不谢花。
充饥旋旋采灵芽。
消渴饮流霞。
闲看玉蟾光灼。
忽见金鳌踊跃。
两般游戏上青莲。
凤历怎排年。