-
1.《菊荣一篇五章》 唐·萧颖士
采采者菊,芬其荣斯。
紫英黄萼,照灼丹墀。
恺悌君子,佩服攸宜。 -
2.《白鸠辞(一作夷则格上白鸠拂舞辞)》 唐·李白
铿鸣钟,考朗鼓。
歌白鸠,引拂舞。
白鸠之白谁与邻,霜衣雪襟诚可珍。 -
3.《纪南陵题五松山》 唐·李白
圣达有去就,潜光愚其德。
鱼与龙同池,龙去鱼不测。
当时版筑辈,岂知傅说情。
一朝和殷羹,光气为列星。 -
4.《送郑正则汉阳迎妇》 唐·李嘉祐
锦字相催鸟急飞,郎君暂脱老莱衣。
遥想双眉待人画,行看五马送潮归。
望夫山上花犹发,新妇江边莺未稀。
令秩和鸣真可羡,此行谁道负春辉。 -
5.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
6.《遣兴五首》 唐·杜甫
天用莫如龙,有时系扶桑。
顿辔海徒涌,神人身更长。
性命苟不存,英雄徒自强。
吞声勿复道,真宰意茫茫。 -
7.《二风诗·治风诗五篇·至正》 唐·元结
(古有正王,能正慎恭和以安上下,故为《至正》之诗
一章四韵八句)
为君之道,何以为明?功不滥赏,罪不滥刑;
谠言则听,谄言不听;王至是然,可为明焉。 -
8.《二风诗·治风诗五篇·至理》 唐·元结
(古有理王,能守清一以致无刑,故为《至理》之诗
一章三韵十二句)
理何为兮,系修文德。
加之清一,莫不顺则。 -
9.《二风诗·乱风诗五篇·至乱》 唐·元结
(古有乱王,肆极凶虐,乱亡乃已,故为《至乱》之诗
二章二韵十二句)
嘻乎王家,曾有凶王,中世失国,岂非骄荒。
复复之难,令则可忘。
嘻乎乱王,王心何思?暴淫虐惑,无思不为;
生人冤怨,言何极之。 -
10.《二风诗·治风诗五篇·至正》 唐·元结
(古有正王,能正慎恭和以安上下,故为《至正》之诗
一章四韵八句)
为君之道,何以为明?功不滥赏,罪不滥刑;
谠言则听,谄言不听;王至是然,可为明焉。 -
11.《二风诗·治风诗五篇·至理》 唐·元结
(古有理王,能守清一以致无刑,故为《至理》之诗
一章三韵十二句)
理何为兮,系修文德。
加之清一,莫不顺则。 -
12.《二风诗·乱风诗五篇·至乱》 唐·元结
(古有乱王,肆极凶虐,乱亡乃已,故为《至乱》之诗
二章二韵十二句)
嘻乎王家,曾有凶王,中世失国,岂非骄荒。
复复之难,令则可忘。
嘻乎乱王,王心何思?暴淫虐惑,无思不为;
生人冤怨,言何极之。 -
13.《蝉鸣一篇五章》 唐·宋华
蝉其鸣矣,于彼疏桐。
庇影容迹,何所不容。
嘒嘒其长,永托于风。 -
14.《山中赠张正则评事(系时授右卫佐,以疾不就)》 唐·秦系
终年常避喧,师事五千言。
流水闲过院,春风与闭门。
山茶邀上客,桂实落前轩。
莫强教余起,微官不足论。 -
15.《山中赠张正则评事(系时授右卫佐,以疾不就)》 唐·秦系
终年常避喧,师事五千言。
流水闲过院,春风与闭门。
山茶邀上客,桂实落前轩。
莫强教余起,微官不足论。 -
16.《宋氏五女(若芬五女:若华、若昭、若伦、若宪、若茵)》 唐·王建
五女誓终养,贞孝内自持。
兔丝自萦纡,不上青松枝。
晨昏在亲傍,闲则读书诗。
自得圣人心,不因儒者知。 -
17.《常州孟谏议座上闻韩员外职方贬国子博士有感五首》 唐·卢仝
忽见除书到,韩君又学官。
死生纵有命,人事始知难。
烈火先烧玉,庭芜不养兰。
山夫与刺史,相对两巑岏。 -
18.《赠友五首》 唐·白居易
一年十二月,每月有常令。
君出臣奉行,谓之握金镜。
由兹六气顺,以遂万物性。
时令一反常,生灵受其病。 -
19.《读史五首》 唐·白居易
楚怀放灵均,国政亦荒淫。
彷徨未忍决,绕泽行悲吟。
汉文疑贾生,谪置湘之阴。
是时刑方措,此去难为心。 -
20.《五歌·水鸟》 唐·陆龟蒙
水鸟山禽虽异名,天工各与双翅翎。
雏巢吞啄即一例,游处高卑殊不停。
则有觜铍爪戟劲立直视者,