-
1.《多歧亡羊》 先秦·列御寇
杨子之邻人亡羊,既率其党,又请杨子之竖追之。
杨子曰:“嘻!亡一羊何 追者之众?”邻人曰:“多歧路。
”既反,问:“获羊乎?”曰:“亡之矣。
” 曰:“奚亡之?”曰:“歧路之中又有歧焉。 -
2.《西江月·挟策亡羊莫问》 元·姬翼
挟策亡羊莫问,覆蕉失鹿休穷。
大家都在梦魂中。
梦里重重作梦。
具足元亨贞利,圆明微妙玄通。
眨眉目击莫形容。
拈出般般妙用。 -
3.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
4.《庄辛论幸臣》 先秦·佚名
“臣闻鄙语曰:‘见兔而顾犬,未为晚也;亡羊而补牢,未为迟也。
’臣闻昔汤、武以百里昌,桀、纣以天下亡。
今楚国虽小,绝长续短,犹以数千里,岂特百里哉?“王独不见夫蜻蛉乎?六足四翼,飞翔乎天地之间,俛啄蚊虻而食之,仰承甘露而饮之,自以为无患,与人无争也。
不知夫五尺童子,方将调铅胶丝,加己乎四仞之上,而下为蝼蚁食也。 -
5.《倚楹操》 宋·王令
马则食葵,而余则饥。
盗则得羊,二余无兄。
谁知为此兮余不聊生,谁余哀兮余思身。
中忽忽兮外不知其啸吟, -
6.《赠李崇义应童子科长歌》 宋·江湘
通经应童科,诗书尤所长。
生儿有如此,族党真有光。
五车举舌端,观者绕回廊。
崭新露头角,志气何坚刚。 -
7.《用前韵戏赠叶致远直讲》 宋·王安石
叶侯越著姓,胄出实楚叶。
缙云虽穷远,冠盖传累叶。
心大有所潜,肩高未尝胁。
飘飘凌云意,强御莫能慑。 -
8.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
9.《答阎求仁》 宋·黄庭坚
暮天携手步河梁,把酒淹留斜日光。
生当有别各异方,古人嗟此乐难当。
大梁嬉游少年场,春风花枝啭鹂黄。
节物谢徂岁渠央,来自江南登君堂。 -
10.《玉山避寇》 宋·邓肃
前年十月间,胡兵满大梁。
小臣阻天对,血涕夜霑裳。
去年十月间,左省谪征商。
扁舟归无处,江浙俱豺狼。 -
11.《再和二首》 宋·郭印
涉海必假舟航,登山当寻蹊径。
每叹修身错路,譬如饮药加病。
逢人须是问津,有心未免击磬。
况遇先觉先知,早明不垢不净。 -
12.《此日不再得示同学》 宋·杨时
此日不再得,颓波注扶桑。
跹跹黄小群,毛发忽已苍。
愿言绩学子,共惜此日光。
术业贵及时,勉之在青阳。 -
13.《浪吟》 宋·于石
十载驱驰翰墨场,翩翩霞佩高颉颃。
赋窥贾马搜班扬,诗崇晋汉卑齐梁。
斯文未丧道未亡,欲寻坠绪何茫茫。
萧骚裋褐凄风霜,匣中蛟龙吼干将。 -
14.《京西遇旧识兼送往陇西》 唐·姚系
蝉鸣一何急,日暮秋风树。
即此不胜愁,陇阴人更去。
相逢与相失,共是亡羊路。 -
15.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
16.《春秋战国门·庄辛》 唐·周昙
庄辛正谏谓妖词,兵及鄢陵始悔思。
见兔必能知顾犬,亡羊补栈未为迟。 -
17.《和江西萧少卿见寄二首》 唐·徐铉
亡羊岐路愧司南,二纪穷通聚散三。
老去何妨从笑傲,病来看欲懒朝参。
离肠似线常忧断,世态如汤不可探。 -
18.《战国策引鄙语》 先秦·佚名
见兔而顾犬。
未为晚也。
亡羊而补牢。
未为迟也。
借车者驰之。
借衣者被之。
宁为鸡口。
无为牛后。 -
19.《临江仙》 宋·朱敦儒
信取虚空无一物,个中著甚商量。
风头紧后白云忙。
风元无去住,云自没行藏。
莫听古人闲语话,终归失马亡羊。
自家肠肚自端详。
一齐都打碎,放出大圆光。 -
20.《多丽》 宋·高登
人间世,偶然攘臂来游。
何须恁、乾坤角抵,又成冷笑俳优。
且宽心、待他天命,谩鼓舌、夸吾人谋。
李广不侯,刘蕡未第,千年公论合谁羞。