-
1.《六国论》 宋·苏洵
六国破灭,非兵不利 ,战不善,弊在赂秦。
赂秦而力亏,破灭之道也。
或曰:六国互丧,率赂秦耶?曰:不赂者以赂者丧,盖失强援,不能独完。
故曰:弊在赂秦也。 -
2.《深虑论》 明·方孝孺
虑天下者,常图其所难而忽其所易,备其所可畏而遗其所不疑。
然而,祸常发于所忽之中,而乱常起于不足疑之事。
岂其虑之未周欤?盖虑之所能及者,人事之宜然,而出于智力之所不及者,天道也。
当秦之世,而灭诸侯,一天下。 -
3.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
4.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
5.《论盛孝章书/与曹公论盛孝章书》 魏晋·孔融
岁月不居,时节如流。
五十之年,忽焉已至。
公为始满,融又过二。
海内知识,零落殆尽,惟会稽盛孝章尚存。 -
6.《介之推不言禄》 先秦·左丘明
晋侯赏从亡者,介之推不言禄,禄亦弗及。
推曰:“献公之子九人,唯君在矣。
惠、怀无亲,外内弃之。
天未绝晋,必将有主。 -
7.《潮州韩文公庙碑》 宋·苏轼
匹夫而为百世师,一言而为天下法。
是皆有以参天地之化,关盛衰之运,其生也有自来,其逝也有所为。
故申、吕自岳降,傅说为列星,古今所传,不可诬也。
孟子曰:“我善养吾浩然之气。 -
8.《苦寒行》 唐·乔知之
胡天夜清迥,孤云独飘飏.遥裔出雁关,逶迤含晶光。
阴陵久裴回,幽都无多阳。
初寒冻巨海,杀气流大荒。
朔马饮寒冰,行子履胡霜。 -
9.《苦寒行》 唐·乔知之
胡天夜清迥,孤云独飘飏。
遥裔出雁关,逶迤含晶光。
阴陵久裴回,幽都无多阳。
初寒冻巨海,杀气流大荒。 -
10.《郝琰公墓下作》 明·曹臣
郝之玺,今已矣。
忆君弃我已三年,一棺裹骨黄泉里。
我欲呼君君不起,惨柏悲松声聃耳。
几茎瘦草不成丛,是我频来泪浇死。 -
11.《赵忠简送春诗帖赞》 宋·岳珂
陶陶孟春,草木莽只。
白日昭昭,照下次土只。
瘴烟浩淫,杂海雾只。
憔悴行吟,閴岛屿只。 -
12.《感怀弟妹(一作汝坟示弟妹)》 唐·沈千运
今日春气暖,东风杏花拆。
筋力久不如,却羡涧中石。
神仙杳难准,中寿稀满百。
近世多夭伤,喜见鬓发白。 -
13.《艳歌何尝行》 未知·佚名
飞来双白鹄,乃从西北来。
十十五五,罗列成行。
妻卒被病,行不能相随。
五里一返顾,六里一徘徊。 -
14.《有感》 宋·晁说之
帝室中兴运更赊,如闻庙议尚堪嗟。
和亲费尽三公力,兵革伤残百姓家。
解使亚夫营细柳,却教贾谊傅长沙。
顾予岂是奔亡者,独抱寒枝愧暝鸦。 -
15.《满庭芳 示众》 元·王丹桂
*正清油,重罗白面,如牙细米舂淘。
精严办供,庖馔列珍肴。
虔属恪香点静,频作礼、岂惮劬劳。
惟求望,见存获福,亡者得升超。 -
16.《荣木》 宋·范成大
薰风南来,木荣於兹。
木荣几时?黄落从之。
逝其须臾,坐成四时。
今我不学,殆其已而。 -
17.《陪师厚游百花洲盘礴范文正祠下道羊昙哭谢安》 宋·黄庭坚
羊生但著鞭,勿哭西州门。
故有不亡者,南山相与存。 -
18.《挽李泰发参政三首》 宋·曾几
公昔遭前政,忠精不少衰。
立谈廷争地,上疏里居时。
意气南山在,名声北斗垂。
心知不亡者,送往得无悲。 -
19.《春来闻故旧多云亡者作诗示同志》 宋·曾几
雁足曾无一字收,有时书到却生愁。
故人叠叠半黄壤,今我萧萧全白头。
大抵百年皆逝水,可怜万事只浮沤。
朝闻夕死真吾道,圣处工夫办得不。 -
20.《再用治桥韵奉送毅夫按部将行》 宋·晁补之
降羌当有甲齐山,叛虏应无马量谷。
莫忧斗米千钱贵,自可航河一苇足。
绣衣不但捕群偷,赦书蠲租亡者复。
知君劳倦神亦充,白发何妨面如玉。