-
1.《送丘健至州敕放作时任下邽县》 唐·储光羲
太史登观台,天街耀旄头。
大君忽霆震,诏爵冠军侯。
南必梁孙源,西将圉昆丘。
河陇征击卒,虎符到我州。 -
2.《欢喜口号》 宋·黄彦平
何必翠虚捎魍魉,且看白旆挂麟猊。
几年待著龙蛇岁,便是乾坤交泰时。 -
3.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
4.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
5.《杂曲歌辞·大酺乐》 唐·杜审言
圣后乘乾日,皇明御历辰。
紫宫初启坐,苍璧正临春。
雷雨垂膏泽,金钱赐下人。
诏酺欢赏遍,交泰睹惟新。 -
6.《旧在杭时为冷起敬赋泉石歌乱后失之今起敬为》 明·刘基
君不见吴山削成三百尺,上有流泉发苍石。
冷卿以之调七弦,龙出太阴风动天。
初闻涓涓响林莽,悄若玄宵鬼神语。
玲然穿崖达幽谷,竽籁飕飕振乔木。 -
7.《春日奉献圣寿无疆词十首》 唐·杨巨源
文物京华盛,讴歌国步康。
瑶池供寿酒,银汉丽宸章。
灵雨含双阙,雷霆肃万方。
代推仙祚远,春共圣恩长。 -
8.《感怀诗一首(时沧州用兵)》 唐·杜牧
高文会隋季,提剑徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沉酣薰骨髓。 -
9.《感怀诗一首(时沧州用兵)》 唐·杜牧
高文会隋季,提剑徇天意。
扶持万代人,步骤三皇地。
圣云继之神,神仍用文治。
德泽酌生灵,沉酣薰骨髓。 -
10.《寄沈时仲》 宋·李洪
论交肺腑独深知,手札勤渠慰我思。
郭泰垫巾频念旧,休文减带最能诗。
常怀胜集无三友,坐想高谈彼一时。
明月扁舟过苕霅,苹汀重理钓鱼丝。 -
11.《中和节赐群臣宴赋七韵》 唐·李适
东风变梅柳,万汇生春光。
中和纪月令,方与天地长。
耽乐岂予尚,懿兹时景良。
庶遂亭育恩,同致寰海康。
君臣永终始,交泰符阴阳。
曲沼水新碧,华林桃稍芳。
胜赏信多欢,戒之在无荒。 -
12.《郊庙歌辞·享太庙乐章·昭和》 唐·佚名
道洽二仪交泰,时休四宇和平。
环珮肃于庭实,钟石扬乎颂声。 -
13.《信安王幕府诗》 唐·高适
云纪轩皇代,星高太白年。
庙堂咨上策,幕府制中权。
盘石藩维固,升坛礼乐先。
国章荣印绶,公服贵貂蝉。 -
14.《卦名诗》 唐·权德舆
节变忽惊春,临风骋望频。
支颐倦书幌,步履整山巾。
时鸟渐成曲,杂芳随意新。
曙霞连观阙,绮陌丽咸秦。
天地今交泰,云雷背遘屯。
中孚谅可乐,书此示家人。 -
15.《纳凉联句》 唐·韩愈
递啸取遥风,微微近秋朔。
——孟郊
金柔气尚低,火老候愈浊。
——韩愈 -
16.《石州慢(和董令升岁除)》 宋·王之道
磔攘送寒,燔烈兴岁,又颁尧历。
青霭烧痕,绿浮风皱,暖回春色。
地天交泰,时当倾否,五鬼休相厄。
何妨笑倚东风,一饮杯三百。 -
17.《结交行送武之文》 元·王冕
江南野人毛发古,骑牛读书无一侣。
白眼遥看泰华云,赤脚冷濯沧浪雨。
长安小儿不足数,论文忽有东平武。
武君胸中气峥嵘,呼吸云梦吞沧溟。 -
18.《寄答泰州曾侍郎》 宋·陈师道
千里驰诗慰别离,诗来吟咏转悲思。
静中取适庸非计,林下相从会有时。
生理只今那得说,交情从昔见於斯。
含毫欲下还休去,怀抱何由得细知。 -
19.《和叔崇春寒韵》 宋·王柏
知和而和当有节,节贵得中忌超越。
造化神机岂易窥,天上不知谁理燮。
东皇面目似非真,我闻四时皆有春。
春来天地已交泰,肃肃群阴岂可伸。
金谷笙歌未尝冷,莫张威势嚇诗人。 -
20.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。