-
61.《月三首》 唐·杜甫
断续巫山雨,天河此夜新。
若无青嶂月,愁杀白头人。
魍魉移深树,虾蟆动半轮。
故园当北斗,直指照西秦。 -
62.《月三首》 唐·杜甫
断续巫山雨,天河此夜新。
若无青嶂月,愁杀白头人。
魍魉移深树,虾蟆动半轮。
故园当北斗,直指照西秦。 -
63.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
64.《同李司直诸公暑夜南馀馆》 唐·皇甫冉
何处多明月,津亭暑夜深。
烟霞不可望,云树更沉沉。
好是吴中隐,仍为洛下吟。
微官朝复夕,牵强亦何心。 -
65.《蝉鸣一篇五章》 唐·宋华
蝉其鸣矣,于彼疏桐。
庇影容迹,何所不容。
嘒嘒其长,永托于风。 -
66.《小园春至偶呈吏部窦郎中》 唐·羊士谔
松筱虽苦节,冰霜惨其间。
欣然发佳色,如喜东风还。
幽抱想前躅,冥鸿度南山。
春台一以眺,达士亦解颜。 -
67.《乾元初,严黄门自京兆少尹贬牧巴郡…十四韵刻于石壁》 唐·羊士谔
石座双峰古,云泉九曲深。
寂寥疏凿意,芜没岁时侵。
绕席流还壅,浮杯咽复沉。
追怀王谢侣,更似会稽岑。 -
68.《登蒲州石矶望横江口潭岛深迥斜对香零山》 唐·柳宗元
隐忧倦永夜,凌雾临江津。
猿鸣稍已疏,登石娱清沦。
日出洲渚静,澄明皛无垠。
浮晖翻高禽,沉景照文鳞。 -
69.《觉衰》 唐·柳宗元
久知老会至,不谓便见侵。
今年宜未衰,稍已来相寻。
齿疏发就种,奔走力不任。
咄此可奈何,未必伤我心。 -
70.《游南亭夜还叙志七十韵》 唐·柳宗元
夙抱丘壑尚,率性恣游遨。
中为吏役牵,十祀空悁劳。
外曲徇尘辙,私心寄英髦。
进乏廓庙器,退非乡曲豪。 -
71.《夏初雨后寻愚溪》 唐·柳宗元
悠悠雨初霁,独绕清溪曲。
引杖试荒泉,解带围新竹。
沉吟亦何事,寂寞固所欲。
幸此息营营,啸歌静炎燠。 -
72.《读书》 唐·柳宗元
幽沉谢世事,俯默窥唐虞。
上下观古今,起伏千万途。
遇欣或自笑,感戚亦以吁。
缥帙各舒散,前后互相逾。 -
73.《和牛相公南溪醉歌见寄》 唐·刘禹锡
脱屣将相守冲谦,唯于山水独不廉。
枕伊背洛得胜地,鸣皋少室来轩檐。
相形面势默指画,言下变化随顾瞻。 -
74.《答东阳于令寒碧图诗》 唐·刘禹锡
东阳本是佳山水,何况曾经沉隐侯。
化得邦人解吟咏,如今县令亦风流。
新开潭洞疑仙境,远写丹青到雍州。
落在寻常画师手,犹能三伏凛生秋。 -
75.《怨别》 唐·孟郊
一别一回老,志士白发早。
在富易为容,居贫难自好。
沉忧损性灵,服药亦枯槁。
秋风游子衣,落日行远道。
君问去何之,贱身难自保。 -
76.《病客吟》 唐·孟郊
主人夜呻吟,皆入妻子心。
客子昼呻吟,徒为虫鸟音。
妻子手中病,愁思不复深。
僮仆手中病,忧危独难任。 -
77.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
78.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
79.《连州吟》 唐·孟郊
春风朝夕起,吹绿日日深。
试为连州吟,泪下不可禁。
连山何连连,连天碧岑岑。
哀猿哭花死,子规裂客心。 -
80.《大隐坊·章仇将军良弃功守贫(一作赠章仇兵马使)》 唐·孟郊
饮君江海心,讵能辨浅深。
挹君山岳德,谁能齐嶔岑。
东海精为月,西岳气凝金。
进则万景昼,退则群物阴。
我欲荐此言,天门峻沉沉。
风飚亦感激,为我飕飗吟。