-
1.《寄崔万芳夔》 唐·皎然
气杀高隼击,惜芳步寒林。
风摇苍琅根,霜剪荍y9心。
归思忽眇眇,佳气亦沉沉。
我身岂遐远,如隔湘汉深。
事迩智莫及,愿乖情不任。
迟君忘言侣,一笑开吾襟。 -
2.《杂言(十一首)》 明·张羽
抱拙衡门下,久已忘鸣琴。
凝尘翳其徽,弦绝调亦沉。
时还置我膝,命酒聊自斟。
高歌出金石,拂拭趣已深。
酣来枕之卧,冥此千古心。
吾亦忘吾形,何事待知音。 -
3.《秋夕即事》 唐·刘得仁
永夕坐暝久,萧萧猿狖啼。
漏微砧韵隔,月落斗杓低。
危叶无风坠,幽禽并树栖。
自怜在岐路,不醉亦沉迷。 -
4.《遗任子渊省元六首》 宋·员兴宗
我兴一枯卉,空此岁月度。
公干仍多难,病亦沉绵屡。
象犀竟谁揽,漫冲江海雾。
谁说官异人,我才止堪簿。 -
5.《山居杂诗九十首》 宋·曹勋
调羹商相业,粉额汉宫妆。
寄远与却月,六朝用弥彰。
犯寒清而洁,骚经何独忘。
拥卷怀灵均,灵均亦沉湘。 -
6.《和朱文聊落解后书怀》 宋·吴芾
先生英气欲横秋,唾手功名岂待求。
共指层霄看展翼,谁知平地亦沉舟。
箦中宰相宁嫌辱,胯下将军未足羞。
有志会须腾踏去,莫将富贵羡王侯。 -
7.《二十一日湖中》 宋·赵蕃
岁晚仍湖路,客中还病身。
似闻今大熟,那故独长贫。
方朔一囊栗,季鹰千里莼。
扁舟固高蹈,金马亦沉沦。 -
8.《山中吟》 宋·薛嵎
疎拙本天性,束书归旧林。
世人皆失笑,泉石自知心。
山柿红犹涩,池鱼静亦沉。
於中观物意,吾道乐弥深。 -
9.《晚春过夏侯校书值其沉醉戏赠》 唐·李端
欹冠枕如意,独寝落花前。
姚馥清时醉,边韶白日眠。
曝裈还当屋,张幕便成天。
谒客唯题凤,偷儿欲觇毡。 -
10.《菩萨蛮·劝君今夜须沉醉》 唐·韦庄
劝君今夜须沉醉,尊前莫话明朝事。
珍重主人心,酒深情亦深。
须愁春漏短,莫诉金杯满。
遇酒且呵呵,人生能几何。